ถ้าไปเจอกลุ่มเพื่อนที่ขยัน กระตือรือร้นหาข้อมูล โน่นนี่นั่น มันก็ยังโอเค
คนไหนไม่ทำก็มอบหมายงานให้มันไปหาข้อมูลมา มันก็ยังพอไหว
แต่ถ้าไปเจอกลุ่มที่มันเอื่อยเฉื่อย เฉอะแฉะ มันน่ารำคาญอะ
ถ้าตอนเรียนก็นึกในใจว่า เมิงจะมาเรียนโททำห่าไรฟะ
โตจนเป็นฟาย ขนาดนี้ยังคิดไม่ได้ โทนะไม่ใช่ตรี ที่จะเรียนไปวันๆแล้วก็จบได้อ่ะ
ถ้าคุยงานกันแล้วพวกที่ไม่ช่วย นางมีปัญหาขึ้นมา พวกนี้เราด่าเลยนะ
แล้วก็มองหน้ากันไม่ติดไป ..

แต่ถ้าตอนทำงาน ซึ่งคือปัจจุบันนี้
ด้วยความที่เราเพิ่งย้ายมาได้ไม่กี่เดือน ปีกยังไมแข็งพอ
ได้แต่เห็นพฤติกรรมนางที่เวลาทำงานเป็นทีม
นางก็เอื่อยเฉื่อยแฉะ หัวหน้าสั่งงานไรมาก็เงียบ นิ่งกันหมด
พอเราไปถามความคืบหน้า ก็นิ่งๆเงียบๆกัน

เอาวะ กรูทำเองก็ได้ สรุปคือผลงานที่ได้มา ด้วยฝืมือเรา
ก็เป็นผลงานกลุ่มไป มันก็ไม่เท่าไร เพราะถือว่าเรายังเด็กกว่า ได้ประสบการณ์
คิดบวกสุดๆ หลังๆเริ่มไม่ไหวละ ทำให้ทุกอย่างมันไม่ได้เรียกว่าทำงานเป็นทีมนะ
กะว่ารอให้ปีกกล้าขาแข็งกว่านี้อีกซักนิดนึง จะถามตรงๆอยู่เหมือนกันว่า
ถ้างานปัจจุบันมันรายได้น้อย หรือมีเหตุผลอื่นที่ไม่อยากทำ พี่ลาออกไป
ทำงานที่เหมาะกับพี่ แล้วให้คนที่เค้าอยากทำงานตรงนี้มาทำดีกว่านะ
บอกตรงๆว่างานทีมดี เราก็ชอบ งานทีมห่วย เราก็เพลีย