บอกก่อนว่า จขกท เป็นลูกคนเดียวที่ติดครอบครัวและติดเพื่อนมากๆ  แล้วเวลาอยู่กับแฟนก็จะไม่ค่อยแสดงออกแบบหวานๆ แบ๊วๆ แบบคู่อื่นเค้าเท่าไหร่ ไม่ค่อยอ้อน ไม่ค่อยงอแง แล้วก็ทำหวานๆ ไม่เป็นด้วย แบบว่าไม่ค่อยชินน่ะค่ะ

บางทีแฟนก็ชอบบ่นๆ ประมาณว่าเวลาเราอยู่กับเพื่อนเราทำตัวน่ารักมากๆ มีคุยมีเล่นงุ้งงิ้งๆ เหมือนเด็กๆ เลย แต่เวลาคุยกับเค้าไม่ค่อยมีโมเม้นแบบนี้เลย (จขกท ว่าจริงๆ ก็มีนะ แต่อาจจะไม่ได้ทำบ่อยๆ รึเปล่า) แล้วเค้าก็บอกว่าเราไม่หวานใส่เค้าเลย แอบงอนนะ

คือเค้าจะเป็นพวกบอกรักนะทุกวัน ฝันดีทุกคืน แต่ไม่บ่อยนะคะ แค่วันละครั้ง คือเราก็เคยถามว่าบอกอะไรเยอะแยะ รู้แล้วล่ะน่า อะไรประมาณนี้เค้าก็ตอบว่าเค้าสบายใจเวลาพูดออกมาค่ะ แบบว่าพูดแล้วรู้สึกดี แล้วบางทีก็บ่นว่าเราไม่เห็นพูดมั่งเลย เราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ เปลี่ยนเรื่องไปเลย   

จริงๆ มันมีเหตุผลคือ จขกท เขินง่ายมากๆ ค่ะ คือปกติจะเป็นพวกสาวมั่น เป็นหัวหน้าห้อง แสดงละครเวทีที่คณะ ฯลฯ แล้วก็ชอบพูดตรงๆ แบบดูจะมั่นๆ แต่เวลาพูดหวานๆ ดีๆ นี่จะเขินมากจริงๆ ส่วนใหญ่จะใช้การกระทำมากกว่าน่ะค่ะ อย่างบางทีก็จับมือกุมมือบ้าง แต่พูดนี่ยากมากๆ ค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

มีบ้างเหมือนกันที่คิดถึงมากกกกกก แบบไม่ได้เจอหรือไม่ได้คุยกันนานๆ ก็บอกไปว่า เออ คิดถึงอ่ะ แล้วเค้าจะช็อกไปสามสี่วิแล้วถามว่า "อะไรนะ พูดใหม่ซิ" แล้วก็บอกว่าแรร์ไอเทมมากๆหายากมากๆ อยากอัดเสียงไว้เลย อะไรจะขนาดนั้น   

เรื่องบอกชอบก็มีบ้างค่ะ แต่จขกท จะไม่ใช่คนชอบพูด คือเรามองว่าการกระทำมันสำคัญกว่า คือไม่ต้องมาบอกกันทุกวันก็ได้ แต่การกระทำหรือความห่วงใยในคำพูดมันสื่อมาอยู่แล้ว ประมาณนี้ เลยไม่ค่อยได้พูดออกมาน่ะค่ะ

อีกอย่างคือเรามีความรู้สึกว่าถ้าพูดหรือได้ยินบ่อยๆ มันจะชินแล้วมันจะไม่ขลังอ่ะค่ะ

เลยจะถามว่ามันแปลกหรือเปล่าคะ

ปล. ปกติแฟนไม่ได้หวานใส่แบบเลี่ยนๆ อยู่แล้วนะคะ แต่เวลาคุยกัน สมมติว่าโทรคุยกันก่อนนอนเค้าก็จะบอกฝันดีนะ พอเราบอกว่า อื้อ ฝันดีเหมือนกันนะ เค้าจะบอกต่อว่า รักนะ แล้วเราจะไม่ตอบกลับอ่ะค่ะ แบบอมยิ้มคนเดียวแล้ววางหูเลย