เข้าเรื่องเลยนะครับ ตัวผมเองอายุ 25 ปีครับ มีแฟนที่คบกันมาได้พักใหญ่ ๆ อายุ 35 ปีครับ (ส่วนตัวชอบคนอายุมากกว่าครับ รู้สึกว่าคุยกันรู้เรื่อง) ก็ไม่มีปัญหาอะไร ไม่เคยทะเลาะกัน โรแมนติคบ้างเล็กน้อยตามประสา มีอะไรก็คุยกันแบ่งปันกัน แต่ออกแนวเรื่อย ๆ เอื่อย ๆ ซื้อของให้กันบ้างเช่น iphone เสื้อผ้า ตุ๊กตา ฯลฯ แฟนผมทำงานที่กรุงเทพ ตัวผมเองทำงานต่างจังหวัดครับ เจอกันก็แค่เสาร์-อาทิตย์ บางที่แค่ช่วงเย็น ๆ ด้วยซ้ำไป

                ทีนี้มีอยู่วันนึงเหงา ๆ ก็ load application ที่ใช้แชทหาเพื่อนมาเล่นขำ ๆ ครับ ก็รู้จักพี่คนนึงอายุ 29 ปี เค้าทักมา น่ารักดี ก็เลยคุยกันเรื่อย ๆ ครับ อารมณ์มันแบบคุยต่อได้เรื่อย ๆ ไม่เบื่อเลย แล้วก็รู้สึกว่าโอเค อยากรู้จักมากขึ้นจัง ก็เลยนัดเจอครับ..ปัญหามันเริ่มก็ตรงนี้

                ด้วยความที่เค้าอยู่พื้นที่ต่างจังหวัดทำให้เราได้เจอกันบ่อยมาก ไปกินข้าว เล่นกีฬา เดินห้าง ซื้อของ ออกไปทำธุระอะไรก็จะชวนกันไป เหมือนสนิทกัน ผมก็เริ่มคุยกับแฟนน้อยลง กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีผมก็ชอบพี่คนนี้มาก ๆ ซะแล้ว มีวันนึงไปข้างนอกกันแล้วกลับมาค่อนข้างดึก ขับรถกลับไม่ไหว พี่เค้าก็เลยชวนนอนที่ห้องพักของเค้า แล้วเราก็มีอะไรกัน แต่แค่ภายนอกนะครับ

                มีอยู่วันนึง ขณะที่ผมกำลังทานข้าวกับแฟนครับ พี่เค้าก็ไลน์ข้อความมาหาประมาณว่าคิดถึงจังอยากเจอ มือถือผมก็ปิดเสียงปิดสั่นเรียบร้อย แต่เจ้ากรรมข้อความดันขึ้นมาในนาฬิกา smart watch ด้วย เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมกำลังถือแก้วดื่มน้ำ แฟนผมก็เลยเห็นข้อความที่พี่เค้าส่งมา จากนั้นเค้าก็ระแคะระคาย ชอบประชดเบา ๆ ประมาณว่าผมนอกใจอะไรประมาณนั้น แต่ผมก็ไม่ได้บอกนะครับ ว่าอะไรยังไง คือปากแข็งมาเรื่อย ๆ
    ทีนี้วันนึง อยู่ ๆ แฟนก็พูดมาว่า ตัวเค้าไม่เคยขออะไรจากผมเลยซักครั้ง ครั้งนี้เค้าขอแค่ครั้งเดียว อย่ามีคนอื่นได้มั้ย เค้าเสียใจ ผมก็ได้แต่อึ้งแล้วตกปากรับคำ เค้าก็พูดละล่ำละลักประมาณว่าเค้าไม่ดีตรงไหน บอกเค้าหน่อยเค้าอยากปรับปรุงตัว ตัวผมเองตอนนั้นก็รู้สึกผิดมาก จึงคิดว่าจะเลิกยุ่งกับพี่ที่เพิ่งคุยกันแล้ว แล้วกลับมารักแฟนคนเดียว

                แต่ด้วยอะไรไม่รู้ วันที่ผมกำลังตั้งใจจะบอกกับพี่เค้า(ตั้งใจว่าจะโกหกว่าจะไปทำงานต่างจังหวัดคงไม่ได้เจอกันอีก) พี่เค้าก็พูดขึ้นมาตอนที่กินข้าวกัน ว่าเค้ารักผม ตัวเค้าเองผิดหวังเรื่องความรักมามากแต่เค้าไม่เคยเจอใครเหมือนผม เค้าขอผมเป็นแฟนขอมาอยู่ด้วย มีแพลนอนาคตร่วมกัน พูดไปยิ้มไป แต่ไม่รู้ทำไมผมหัวใจพองโตเอามาก ๆ ที่ได้ยิน
    ผมไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไร เพราะแฟนผมเค้าก็ดีกับผมมาตลอด แต่พี่ที่คุยกันก็ช่าง click เสียเหลือเกิน อยู่ด้วยแล้วมีความสุข คุยกันรู้เรื่องปรึกษาปัญหาต่าง ๆ ได้ดี ใส่ใจผมมาก และถ้าหากผมเลือกที่จะทิ้งพี่เค้าไป เค้าก็คงจะผิดหวังและเสียใจมาก ผมคงปล่อยให้เป็นอย่างนั้นไม่ได้...ไม่รู้ว่าเป็นคนดีหรือเลวที่ทำแบบนี้ T_T

               ผมจึงตัดสินใจที่จะบอกว่า ผมจะไปเรียนต่อ พี่ก็คงต้องเรียนต่อเหมือนกัน เราคงไปด้วยกันไม่ได้ ผมบอกชอบพี่เค้า แต่ผมก็บอกกับพี่เค้าไปว่าเรื่องของเราระยะยาวคงเป็นไปไม่ได้ ต้องห่างกัน กลายเป็นเค้าตอบผมว่า .. ผมคือคนที่เค้ารอเจอมาทั้งชีวิต ยังไงเค้าก็จะรอ และเค้ามั่นใจมากว่าผมรักเค้าและก็จะรอเค้าเช่นกัน T^T...ผมได้ยินแล้วก็พูดไม่ออก ยิ่งเค้ามากอดผม แววตาเศร้า ๆ ของเค้า ยิ่งทำให้รู้สึกผิด ตอนนั้นหน้าแฟนก็ลอยมาเป็นพัก ๆ ผมสงสารคนสองคนนี้เหลือเกินที่มาเจอคนเห็นแก่ตัวอย่างผม

               ณ ตอนนี้สถานการณ์กับพี่คนใหม่ก็เลยค้าง ๆ คา ๆ เพราะผมก็ยังไม่ตอบตกลงเป็นแฟนกับเค้า แต่ก็เปรย ๆ กับเค้าว่าถ้าพี่จะคบใครใหม่ผมก็ไม่ว่า เพราะมันเป็นสิทธิ์ของพี่ แต่ทุกครั้งที่เจอแฟนหรือเจอพี่เค้า ก็จะรู้สึกหน่วง ๆ บอกไม่ถูก ช่วงนี้ผมก็เลยไม่เล่นไม่อ่านไม่ตอบไลน์กับทั้งสองคน ใช้ไลน์เฉพาะทำงานอย่างเดียว


                เพื่อน ๆ พี่ ๆ มีคำแนะนำอะไรดี ๆ ให้ผมบ้างมั้ยครับ