นี่เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ของตัวเอง (แต่ ID ของแฟน) จากที่แอบไปอ่านของใครๆหลายๆคนมา
ชีวิตผมอยู่กับมอเตอร์ไซค์มาตั้งแต่อายุ 13 จนปัจจุบันนี่ 34 แล้ว ก็ยังชอบที่จะขี่มอเตอร์ไซค์
โดยเฉพาะบิ๊กไบค์ มันคือความฝันที่ต้องมีให้ได้ จนอายุ 28 ผมก็อทำตามความฝันได้
ผมชอบที่จะขี่มอเตอร์ไซค์ไปเที่ยว ไปตามที่ต่างๆ ทั้งไปคนเดียว และไปเป็นกลุ่ม
แต่สิ่งที่ผมยังขาดไปคนซ้อนที่ร่วมทางไปด้วย ในความคิดของผม ไม่มีผู้หญิงที่ไหนอยากจะมาลำบากกับผมหรอก
จนต้นปีที่ผ่านมาผมก้อได้เจอ ใครซักคน เธอคนนั้น ...
เธอไม่เคยทำตัวเป็นนางฟ้า ร้อยละ 70 ของชีวิต เธอทำตัวเป็นนางมารด้วยซ้ำ (อีกร้อยละ 30 ขอสวยบ้างไรบ้าง)
ออกทริปแต่ละครั้งทั้งร้อน ทั้งเหนื่อย ทั้งฝน ทั้งฝุ่น ทั้งควัน แต่งชุดรกรุงรังไปหมด เรื่องแต่งหน้า ทาปาก ปัดขนตา เขียนคิ้วอย่าหวังจะได้ทำ
แต่นางไม่เคยปริปากบ่น พาไปไหนก็ไป ขอแค่ให้เครื่องแต่งกายพร้อมไปได้หมด (ทั้งเสื้อ หมวก รองเท้า ถุงมือ ตอนนี้นางอยากได้หูแมวติดหมวก)
มีครั้งนึงเราเคยเถียงกันเรื่องที่ผมจะซื้อรถยนต์ (ผมมีแต่มอไซค์ 2 คัน) แต่บังเอิญนางมีรถยนต์เป็นของตัวเอง ยังไงนางก้อไม่ยอมให้ซื้อเด็ดขาด
นางบอกว่ารถยนต์นู๋ก้อมี จะมีทำไม 2 คัน และนางได้ยื่นคำขาดมาแค่ว่า ถ้าจะซื้อรถยนต์ก้อต้องเลิกกับนู๋ก่อน (ไปต่อไม่ถูกเลย การเถียงจบลงทันที)
ทุกครั้งที่ผมวางแผนจะไปทริป ผมจะปรึกษานางเสมอว่าเราจะไปไหนกันดี คำตอบที่ผมได้ก้อเหมือนเดิมทุกครั้ง คือ ไปกับพี่นู๋ไปได้หมดแหละ (นางจะออกแนวหวานแบบห้าวๆตลอด แต่มันก้อเป็นคำตอบที่ออกมาจากใจทุกครั้ง)
เวลาขี่ออกทริปตอนเช้านางจะคึกคักเฮอาตลอด Alert ตลอดเวลา (เหมือนคนกินยาผิดประเภท) และที่สำคัญคือหมวกกันน็อคของเราทั้งคู่จะติดบลูทูธไว้คุยกันได้ตลอดทาง และนั่นแหละนางก้อจ้อไม่เคยหยุดตลอดทางเช่นกัน (ควายขี้นางยังชี้ให้ดูเลย) แต่พอขากลับพลังอันกล้าแกร่งเหล่านั้นอันตรธานหายไปหมดสิ้น ไม่มีเสียงแว่วผ่านบลูทูธมาให้ได้ยิน (เหมือนหนังคนละม้วน) นางหลับ ย้ำว่าหลับจริงๆ หลับลึก และหลับทุกครั้งถ้าเราเดินทางไกลหน่อย (ผมขี่เวอร์ซิสและติดกล่องหลัง นางก้อจะพิงสบาย) ผมต้องเป็นฝ่ายพูดแทน ชวนคุยไม่ให้นางหลับตลอดทาง
ตอนนี้นางมีโปรเจคใหม่ผุดขึ้นมาในหัวอีกแล้ว นั่นคือ
นาง : นู๋อยากขี่บิ๊กไบค์ !!!!!
ผม : อะไรนะ!!!!
นาง : นู๋จะขี่เวอร์ซิส!!!
ผม : อะไรนะ!!! จะดีเหรอ??
นาง : ที่พี่ไม่ยอมให้ขี่เพราะผมห่วงรถมากกว่าห่วงนู๋ใช่มั้ย???
ผม : อะไรนะ!!! บ้า ใครบอก (จริงๆมันก้อถูกครึ่งไม่ถูกครึ่งแหละ ผมก้อห่วงทั้งคู่)
และตอนนี้มอเตอร์ไซค์ที่โชคดีที่นางเลือกนั่นก้อคือ Kawasaki Ninja300 !!! ซวยละ
นางวางแผน ไตร่ตรองอย่างดี ว่าขานู๋ถึงแน่
ผม : แล้วนู๋ขี่เป็นเหรอ??
นาง : เป็นสิ เมื่อก่อนนู๋เคยขี่ LS มานะ !!!
ผม : เอ่อ....LS นี่ขี่ตอนอายุเท่าไหร่คะ ?
นาง : ถ้าจำไม่ผิดก้อ 15 นะ
ผม : ถ้าพี่บวกเลขไม่ผิดนั่นมันก้อ 15 ปีมาแล้วนะคะ แล้วตอนนี้นู๋จะขี่ได้เหรอ
นาง : ได้สิ พี่ก้อสอนให้นู๋อีกที (นั่น!!! เล่นตูและ) แต่นู๋ขอทำรถสีชมพูนะ หมวกกันน็อค รองเท้าก้อสีชมพูและมีหูแมวเป็นพู่ๆติดด้วย พี่หามาด้วยนะ
(นางเอ้ย รถยังไม่มีเลยจะเอาเครื่องแต่งกายซะและ แล้วของเดิมที่ตูให้ไว้ละ)
นาง : ของเดิมก้อเอาไว้เวลาซ้อนท้ายพี่ ขายไปก้อเสียดาย (นั่นรู้ว่าตูคิดไรในใจด้วย)
สรุปจบเรื่องอยากขี่บิ๊กไบค์ของนางว่า รอสิ้นปีนะคะ แล้วค่อยว่ากัน นางโอเค แต่นางบอกว่าต้องสีชมพูเท่านั้น วันก่อนไปจอดข้างนินจา 300 นางก้อบอกสีนี้สู้รถนางไม่ได้หรอก (ยังไม่มีรถเลย อุดมการณ์ช่างแก่กล้า)
ตอนนี้เห็นบิ๊กไบค์อะไรใหม่ๆ นางก้อจะชี้ให้ดูมั่ง ถามมั่งว่ารถรุ่นไร กี่ cc (คาดว่าอีกไม่นานนางอาจลาออกไปเปิดโชว์รูมขายบิ๊กไบค์เองก้อว่าได้)
ที่มาตั้งกระทู้จุดประสงค์ไม่ได้จะมาตอกย้ำซ้ำเติมคนที่ยังไร้คู่ครับ แค่อยากจะบอกว่าคนที่พวกเราๆ ชาวสองล้อฝันว่าจะมี ไม่ได้มีแค่ในฝัน เธอเหล่านั้นมีจริง เธอไม่ใช่นางฟ้า เธอก้อคนธรรมดาเหมือนพวกเราและเธอเหล่านั้นอยู่รอบๆตัวพวกเรานี่ละ เธอไม่ต้องสวยเลิศเลอเพอเฟค แค่เธอรับสิ่งที่เราเป็นได้ เธอพร้อมไปกับเราได้ทุกที่ สำหรับท่านที่คิดว่าตอนนี้ยังไม่มี ไม่ได้แปลว่าจะไม่มีไปตลอดหรอกครับ
หวังว่าหลายๆท่านที่อ่านคงโชคดีได้เจอผู้หญิง เจอใครคนนั้นซักคนแบบผม แล้วทุกครั้งที่ออกทริปพร้อม 2 ล้อคู่กาย ท่านจะไม่เดียวดายอีกต่อไปครับ
มอไซค์คือสิ่งที่ผมชอบ แต่เธอคนนั้นคือคนที่ผมรัก ผมไม่เคยต้องเลือกระหว่างของที่ชอบกับคนที่รัก
อยากจะบอกว่า รักนู๋ที่สุด นางมารร้ายของพี่
ปล.ยังไม่ได้ลงรูปนะครับ เพราะส่วนใหญ่เราเน้นถ่ายรูปคนอื่นมากกว่าถ่ายตัวเอง และถึงนู๋ ถ้ามาอ่านกระทู้ ห้ามแซวพี่ ไม่งั้นอดได้นินจา 300 แน่!!!
สองล้อคู่ใจกับใครซักคน
นี่เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ของตัวเอง (แต่ ID ของแฟน) จากที่แอบไปอ่านของใครๆหลายๆคนมา
ชีวิตผมอยู่กับมอเตอร์ไซค์มาตั้งแต่อายุ 13 จนปัจจุบันนี่ 34 แล้ว ก็ยังชอบที่จะขี่มอเตอร์ไซค์
โดยเฉพาะบิ๊กไบค์ มันคือความฝันที่ต้องมีให้ได้ จนอายุ 28 ผมก็อทำตามความฝันได้
ผมชอบที่จะขี่มอเตอร์ไซค์ไปเที่ยว ไปตามที่ต่างๆ ทั้งไปคนเดียว และไปเป็นกลุ่ม
แต่สิ่งที่ผมยังขาดไปคนซ้อนที่ร่วมทางไปด้วย ในความคิดของผม ไม่มีผู้หญิงที่ไหนอยากจะมาลำบากกับผมหรอก
จนต้นปีที่ผ่านมาผมก้อได้เจอ ใครซักคน เธอคนนั้น ...
เธอไม่เคยทำตัวเป็นนางฟ้า ร้อยละ 70 ของชีวิต เธอทำตัวเป็นนางมารด้วยซ้ำ (อีกร้อยละ 30 ขอสวยบ้างไรบ้าง)
ออกทริปแต่ละครั้งทั้งร้อน ทั้งเหนื่อย ทั้งฝน ทั้งฝุ่น ทั้งควัน แต่งชุดรกรุงรังไปหมด เรื่องแต่งหน้า ทาปาก ปัดขนตา เขียนคิ้วอย่าหวังจะได้ทำ
แต่นางไม่เคยปริปากบ่น พาไปไหนก็ไป ขอแค่ให้เครื่องแต่งกายพร้อมไปได้หมด (ทั้งเสื้อ หมวก รองเท้า ถุงมือ ตอนนี้นางอยากได้หูแมวติดหมวก)
มีครั้งนึงเราเคยเถียงกันเรื่องที่ผมจะซื้อรถยนต์ (ผมมีแต่มอไซค์ 2 คัน) แต่บังเอิญนางมีรถยนต์เป็นของตัวเอง ยังไงนางก้อไม่ยอมให้ซื้อเด็ดขาด
นางบอกว่ารถยนต์นู๋ก้อมี จะมีทำไม 2 คัน และนางได้ยื่นคำขาดมาแค่ว่า ถ้าจะซื้อรถยนต์ก้อต้องเลิกกับนู๋ก่อน (ไปต่อไม่ถูกเลย การเถียงจบลงทันที)
ทุกครั้งที่ผมวางแผนจะไปทริป ผมจะปรึกษานางเสมอว่าเราจะไปไหนกันดี คำตอบที่ผมได้ก้อเหมือนเดิมทุกครั้ง คือ ไปกับพี่นู๋ไปได้หมดแหละ (นางจะออกแนวหวานแบบห้าวๆตลอด แต่มันก้อเป็นคำตอบที่ออกมาจากใจทุกครั้ง)
เวลาขี่ออกทริปตอนเช้านางจะคึกคักเฮอาตลอด Alert ตลอดเวลา (เหมือนคนกินยาผิดประเภท) และที่สำคัญคือหมวกกันน็อคของเราทั้งคู่จะติดบลูทูธไว้คุยกันได้ตลอดทาง และนั่นแหละนางก้อจ้อไม่เคยหยุดตลอดทางเช่นกัน (ควายขี้นางยังชี้ให้ดูเลย) แต่พอขากลับพลังอันกล้าแกร่งเหล่านั้นอันตรธานหายไปหมดสิ้น ไม่มีเสียงแว่วผ่านบลูทูธมาให้ได้ยิน (เหมือนหนังคนละม้วน) นางหลับ ย้ำว่าหลับจริงๆ หลับลึก และหลับทุกครั้งถ้าเราเดินทางไกลหน่อย (ผมขี่เวอร์ซิสและติดกล่องหลัง นางก้อจะพิงสบาย) ผมต้องเป็นฝ่ายพูดแทน ชวนคุยไม่ให้นางหลับตลอดทาง
ตอนนี้นางมีโปรเจคใหม่ผุดขึ้นมาในหัวอีกแล้ว นั่นคือ
นาง : นู๋อยากขี่บิ๊กไบค์ !!!!!
ผม : อะไรนะ!!!!
นาง : นู๋จะขี่เวอร์ซิส!!!
ผม : อะไรนะ!!! จะดีเหรอ??
นาง : ที่พี่ไม่ยอมให้ขี่เพราะผมห่วงรถมากกว่าห่วงนู๋ใช่มั้ย???
ผม : อะไรนะ!!! บ้า ใครบอก (จริงๆมันก้อถูกครึ่งไม่ถูกครึ่งแหละ ผมก้อห่วงทั้งคู่)
และตอนนี้มอเตอร์ไซค์ที่โชคดีที่นางเลือกนั่นก้อคือ Kawasaki Ninja300 !!! ซวยละ นางวางแผน ไตร่ตรองอย่างดี ว่าขานู๋ถึงแน่
ผม : แล้วนู๋ขี่เป็นเหรอ??
นาง : เป็นสิ เมื่อก่อนนู๋เคยขี่ LS มานะ !!!
ผม : เอ่อ....LS นี่ขี่ตอนอายุเท่าไหร่คะ ?
นาง : ถ้าจำไม่ผิดก้อ 15 นะ
ผม : ถ้าพี่บวกเลขไม่ผิดนั่นมันก้อ 15 ปีมาแล้วนะคะ แล้วตอนนี้นู๋จะขี่ได้เหรอ
นาง : ได้สิ พี่ก้อสอนให้นู๋อีกที (นั่น!!! เล่นตูและ) แต่นู๋ขอทำรถสีชมพูนะ หมวกกันน็อค รองเท้าก้อสีชมพูและมีหูแมวเป็นพู่ๆติดด้วย พี่หามาด้วยนะ
(นางเอ้ย รถยังไม่มีเลยจะเอาเครื่องแต่งกายซะและ แล้วของเดิมที่ตูให้ไว้ละ)
นาง : ของเดิมก้อเอาไว้เวลาซ้อนท้ายพี่ ขายไปก้อเสียดาย (นั่นรู้ว่าตูคิดไรในใจด้วย)
สรุปจบเรื่องอยากขี่บิ๊กไบค์ของนางว่า รอสิ้นปีนะคะ แล้วค่อยว่ากัน นางโอเค แต่นางบอกว่าต้องสีชมพูเท่านั้น วันก่อนไปจอดข้างนินจา 300 นางก้อบอกสีนี้สู้รถนางไม่ได้หรอก (ยังไม่มีรถเลย อุดมการณ์ช่างแก่กล้า)
ตอนนี้เห็นบิ๊กไบค์อะไรใหม่ๆ นางก้อจะชี้ให้ดูมั่ง ถามมั่งว่ารถรุ่นไร กี่ cc (คาดว่าอีกไม่นานนางอาจลาออกไปเปิดโชว์รูมขายบิ๊กไบค์เองก้อว่าได้)
ที่มาตั้งกระทู้จุดประสงค์ไม่ได้จะมาตอกย้ำซ้ำเติมคนที่ยังไร้คู่ครับ แค่อยากจะบอกว่าคนที่พวกเราๆ ชาวสองล้อฝันว่าจะมี ไม่ได้มีแค่ในฝัน เธอเหล่านั้นมีจริง เธอไม่ใช่นางฟ้า เธอก้อคนธรรมดาเหมือนพวกเราและเธอเหล่านั้นอยู่รอบๆตัวพวกเรานี่ละ เธอไม่ต้องสวยเลิศเลอเพอเฟค แค่เธอรับสิ่งที่เราเป็นได้ เธอพร้อมไปกับเราได้ทุกที่ สำหรับท่านที่คิดว่าตอนนี้ยังไม่มี ไม่ได้แปลว่าจะไม่มีไปตลอดหรอกครับ
หวังว่าหลายๆท่านที่อ่านคงโชคดีได้เจอผู้หญิง เจอใครคนนั้นซักคนแบบผม แล้วทุกครั้งที่ออกทริปพร้อม 2 ล้อคู่กาย ท่านจะไม่เดียวดายอีกต่อไปครับ
มอไซค์คือสิ่งที่ผมชอบ แต่เธอคนนั้นคือคนที่ผมรัก ผมไม่เคยต้องเลือกระหว่างของที่ชอบกับคนที่รัก
อยากจะบอกว่า รักนู๋ที่สุด นางมารร้ายของพี่
ปล.ยังไม่ได้ลงรูปนะครับ เพราะส่วนใหญ่เราเน้นถ่ายรูปคนอื่นมากกว่าถ่ายตัวเอง และถึงนู๋ ถ้ามาอ่านกระทู้ ห้ามแซวพี่ ไม่งั้นอดได้นินจา 300 แน่!!!