เค้าเป็นผู้ชายที่กำลังพอเหมาะกับเรา เราเองเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆงี้ >///<
เค้าไม่สูงเกินไป ไม่เตี้ยเกินไป ไม่ขาวเกินไป ไม่ดำเกินไป ไม่ผอมเกินไป ไม่อ้วนเกินไป ไม่ได้ขี้เหร่เกินไป ไม่ได้หล่อเกินไป ดูเป็นผู้ชายที่ไม่ซกม๊กและไม่สะอาดเท่าไหร่ ไม่ไว้หนวดเครา
เราเห็นเขายืนหันหลังให้เราอยู่หน้า B2S เซนทรัลเชียงราย ขนาดหันหลังให้เรา เรายังรู้สึกชอบเลย แล้วเขาก็หันหน้ามาทางเรา เขากำลังมองกล้องที่เขาถืออยู่ในมือ เราคิดว่าเขาน่าจะเป็นช่างภาพอิสระหรือนักศึกษาหรือนักเรียน เขาน่าจะอายุราวๆ 18-22 ปี ช่วงมหาลัยงี้
เรารู้สึกเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด เราสะกิดเพื่อนสาวที่มาด้วยกันว่า 6 นาฬิกา 6 นาฬิกา เพื่อนก็หันมามอง แล้วเพื่อนก็รู้หน้าที่ลากเราเดินตามผู้ชายคนนั้น(เรายังติดสตั้นไไป 10 วิ)ไปถึงมุมหนังสือกราฟฟิกดีไซน์ โปรแกรมคอมไรงี้
เรารู้สึกละสายตาจากผู้ชายคนนั้นไม่ได้จริงๆ เพื่อนรักเราก็บอกว่าตามไปสิๆ เราก็ตามๆไปห่างๆ เขาเหมือนจะไม่รู้ตัว เราเองก็เขินอายมากไม่กล้าเข้าใกล้ เราแอบเดินตามเขาระยะประมาณ 5 เมตรอ่ะ
มีอยู่ตอนนึงเรายืนแอบอยู่มุมหนังสือแต่งบ้าน แต่งสวน หยิบหนังสือขึ้นมาบังหน้า แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาในล๊อคนั้น เป็นวินาทีที่เราใกล้กันมากจนจะชนกันอยู่แล้ว แต่ไม่ชนอ่ะ ถ้าชนนี่คงเป็นลมแน่เลย แข้งขาไม่มีแรง รู้สึกว่าเขามีอิทธิพลกับเรามากเลยอ่ะ ไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย
สักพักเขาก็เดินออก B2S ไปแล้วเดินไปทาง Robinson เราก็คิดว่า เราคงไม่ได้เจออีกแล้วล่ะ เราก็เดินมาหาเพื่อนที่กำลังอ่านหนังสือทำอาหารอยู่ เพื่อนก็ถามว่าเป็นไงบ้าง เราก็ตอบว่าดีมากเลยอ่ะ เพื่อนก็แขวะว่าเป็นมันคงได้เบอร์แล้ว (ที่จริงเราก็อยากได้นะ แต่มันไม่กล้าอ่ะ เขิน)
คราวนี้เราก็เดินออกมานอกร้าน จะกลับละ ผู้ชายคนนั้นก็ยังอยู่หน้าร้านอยู่ เราก็เลยหยุดยืนอยู่ตรงนั้น(ตรงหน้าเค้า)แบบไม่มีเหตุผล เค้ายืนดูภาพในกล้องของเค้า เค้าไม่มองเราด้วยซ้ำ เราก็ยืนอยู่ตรงนั้น จนเพื่อนบอกว่าเห้ย!สติมาหน่อย เราก็เลยเดินห่างออกไป แล้วเค้าก็เดินลงบันไดเลื่อน เราเลยเดินตามลงมาด้วย เดินตามเค้าจนเค้าออกประตูเซนไป ทันได้ถ่ายรูปตอนที่ลงบันไดเลื่อนมาอยู่นิดนึง ถ่ายมาได้แต่ด้านหลัง (ไม่กล้าถ่ายด้านหน้า กลัวเค้าเห็น ><)
ก็ตั้งแต่เมื่อวานละ ยังคิดถึงอยู่เลยอ่ะ ใช่รักแรกพบรึป่าวนะ
เมื่อวานเราก็แต่งตัวแบบสาวเฉิ่มๆ เดรสยาวคุมเขา ผ้าคุมไหล่สีขาว รองเท้าหุ้มส้น ไม่เป๊ะเลยอ่ะ เขาเลยไม่มองเรา
ก็ไม่มีไรหรอก แค่บ่นๆเฉยๆ คิดมาตลอดเลยว่าผู้ชายที่เข้าร้านหนังสือจะนิสัยยังไงน้อ?
เราตามหาเค้าด้วยแหล่ะ แบบที่ไม่ให้เค้ารู้ เราแอบไป B2S และยืนตรงหนังสือกราฟฟิกดีไซน์ด้วแหล่ะวันนี้ เค้าก็ไม่มา
อยากเจอเค้าอีกจัง เขินๆ >,,<
ผู้ชายคนนั้น เราแอบชอบเขา ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า
เค้าไม่สูงเกินไป ไม่เตี้ยเกินไป ไม่ขาวเกินไป ไม่ดำเกินไป ไม่ผอมเกินไป ไม่อ้วนเกินไป ไม่ได้ขี้เหร่เกินไป ไม่ได้หล่อเกินไป ดูเป็นผู้ชายที่ไม่ซกม๊กและไม่สะอาดเท่าไหร่ ไม่ไว้หนวดเครา
เราเห็นเขายืนหันหลังให้เราอยู่หน้า B2S เซนทรัลเชียงราย ขนาดหันหลังให้เรา เรายังรู้สึกชอบเลย แล้วเขาก็หันหน้ามาทางเรา เขากำลังมองกล้องที่เขาถืออยู่ในมือ เราคิดว่าเขาน่าจะเป็นช่างภาพอิสระหรือนักศึกษาหรือนักเรียน เขาน่าจะอายุราวๆ 18-22 ปี ช่วงมหาลัยงี้
เรารู้สึกเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด เราสะกิดเพื่อนสาวที่มาด้วยกันว่า 6 นาฬิกา 6 นาฬิกา เพื่อนก็หันมามอง แล้วเพื่อนก็รู้หน้าที่ลากเราเดินตามผู้ชายคนนั้น(เรายังติดสตั้นไไป 10 วิ)ไปถึงมุมหนังสือกราฟฟิกดีไซน์ โปรแกรมคอมไรงี้
เรารู้สึกละสายตาจากผู้ชายคนนั้นไม่ได้จริงๆ เพื่อนรักเราก็บอกว่าตามไปสิๆ เราก็ตามๆไปห่างๆ เขาเหมือนจะไม่รู้ตัว เราเองก็เขินอายมากไม่กล้าเข้าใกล้ เราแอบเดินตามเขาระยะประมาณ 5 เมตรอ่ะ
มีอยู่ตอนนึงเรายืนแอบอยู่มุมหนังสือแต่งบ้าน แต่งสวน หยิบหนังสือขึ้นมาบังหน้า แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาในล๊อคนั้น เป็นวินาทีที่เราใกล้กันมากจนจะชนกันอยู่แล้ว แต่ไม่ชนอ่ะ ถ้าชนนี่คงเป็นลมแน่เลย แข้งขาไม่มีแรง รู้สึกว่าเขามีอิทธิพลกับเรามากเลยอ่ะ ไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย
สักพักเขาก็เดินออก B2S ไปแล้วเดินไปทาง Robinson เราก็คิดว่า เราคงไม่ได้เจออีกแล้วล่ะ เราก็เดินมาหาเพื่อนที่กำลังอ่านหนังสือทำอาหารอยู่ เพื่อนก็ถามว่าเป็นไงบ้าง เราก็ตอบว่าดีมากเลยอ่ะ เพื่อนก็แขวะว่าเป็นมันคงได้เบอร์แล้ว (ที่จริงเราก็อยากได้นะ แต่มันไม่กล้าอ่ะ เขิน)
คราวนี้เราก็เดินออกมานอกร้าน จะกลับละ ผู้ชายคนนั้นก็ยังอยู่หน้าร้านอยู่ เราก็เลยหยุดยืนอยู่ตรงนั้น(ตรงหน้าเค้า)แบบไม่มีเหตุผล เค้ายืนดูภาพในกล้องของเค้า เค้าไม่มองเราด้วยซ้ำ เราก็ยืนอยู่ตรงนั้น จนเพื่อนบอกว่าเห้ย!สติมาหน่อย เราก็เลยเดินห่างออกไป แล้วเค้าก็เดินลงบันไดเลื่อน เราเลยเดินตามลงมาด้วย เดินตามเค้าจนเค้าออกประตูเซนไป ทันได้ถ่ายรูปตอนที่ลงบันไดเลื่อนมาอยู่นิดนึง ถ่ายมาได้แต่ด้านหลัง (ไม่กล้าถ่ายด้านหน้า กลัวเค้าเห็น ><)
ก็ตั้งแต่เมื่อวานละ ยังคิดถึงอยู่เลยอ่ะ ใช่รักแรกพบรึป่าวนะ
เมื่อวานเราก็แต่งตัวแบบสาวเฉิ่มๆ เดรสยาวคุมเขา ผ้าคุมไหล่สีขาว รองเท้าหุ้มส้น ไม่เป๊ะเลยอ่ะ เขาเลยไม่มองเรา
ก็ไม่มีไรหรอก แค่บ่นๆเฉยๆ คิดมาตลอดเลยว่าผู้ชายที่เข้าร้านหนังสือจะนิสัยยังไงน้อ?
เราตามหาเค้าด้วยแหล่ะ แบบที่ไม่ให้เค้ารู้ เราแอบไป B2S และยืนตรงหนังสือกราฟฟิกดีไซน์ด้วแหล่ะวันนี้ เค้าก็ไม่มา
อยากเจอเค้าอีกจัง เขินๆ >,,<