เซ็งๆ .....ขอเล่าสู่กันฟังนะครับ....
หลายวันก่อน... ได้อ่านกระทู้หนึ่ง เรื่องเกี่ยวกับการให้อาหารสุนัขจรจัด
ในกระทู้นั้น มีความเห็นหลากหลายที่น่ารับฟังทีเดียวครับ อ่านแล้วทำให้นึกถึงคนใกล้ตัว...
ภรรยาผมเป็นคนหนึ่งที่มีโอกาสได้รับภาระแบบนั้น.... ต่างกันเพียงเป็นแมวจรในหมู่บ้านแค่สี่ห้าตัว....
หมู่บ้านใหญ่พอสมควรครับ เราอาศัยอยู่มาตั้งแต่หมู่บ้านสร้างเสร็จใหม่ๆ ....
ที่บ้านก็เลี้ยงแมวอยู่แล้วเจ็ดตัว (ปัจจุบันเหลือสี่ตัว) ภรรยาผมเค้าเลี้ยงดูเอาใจใส่อย่างดี ไม่มีรบกวนคนอื่น...
หลายปีก่อน... มีแมวจร (ช/ญ) 2 ตัวเข้ามาอาศัยในโซนห่างจากบ้านผมไปหลายซอย แถวนั้นเองก็มีคนเลี้ยงแมวอยู่แล้วด้วย
แมวจร จึงได้อานิสงค์จากอาหารแมวของคนแถบนั้น... (แมวที่มีเจ้าของเป็นตัวเมีย เลี้ยงปล่อยๆ จนปัจจุบันเจ้าของไปไหนแล้วไม่รู้
เหลือทิ้งไว้แต่แมวจำใจจร น่ารัก นิสัยดี ที่ไม่ได้ทำหมัน) ....แล้วก็เป็นดังคาด.....ออกลูกออกหลานกันมาหลายคอก หลายสี....
ตลอดสองปีที่ผ่านมา.... รปภ.ในหมู่บ้านหลายคน ถูกลูกบ้านเรียกให้ไปจับลูกแมวออกไปจากบ้าน นับรวมๆเป็นสิบตัว
ด้วยความน่ายกย่องของพี่รปภ. ทุกท่าน..... ผมทราบภายหลังว่า ไม่มีแม้สักครั้งที่พี่ๆ เค้าจะเอาไปปล่อยหรือทิ้งขว้าง
บางคน เอากลับไปเป็นภาระเลี้ยงเอง บางคนก็ส่งไปให้ญาติเลี้ยง... และหลายคนก็นำมาให้ภรรยาผมช่วยดูแล
ป้อนน้ำป้อนนม หาบ้านให้ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง บางตัวยังเล็กเกินก็ต้องแอบเอาไปคืนแม่มัน.... บางตัวยังไม่ทันได้จับก็ถูกรถทับตาย
....เป็นเช่นนี้อยู่เรื่อยๆ จนในที่สุด.... ภรรยาผมไม่อาจทนดูมันออกลูกออกหลานได้อีกต่อไป จึงหาทางที่จะจำกัดจำนวนมัน
เฉพาะโซนนั้นมีอยู่ 4-5 ตัว ซึ่งเยอะที่สุดในหมู่บ้าน และเราคิดว่าอยู่ในกำลังที่พอจะทำได้ แต่ปัญหาคือ แมวจร มันจับยาก
ภรรยาผมก็ต้องออกไปเลี้ยงอาหารมันทุกคืน ๆ หลายเดือนมาาาาก เกินครึ่งปีได้ กว่าจะยอมให้จับ เพราะแมวมันจะโผล่ออกมา
ให้เห็นก็เฉพาะตอนกลางคืน.... ดึกๆ ก็พาไปทำหมันทีละตัว ๆ บางตัวทำได้ บางตัวก็ทำไม่ทันเพราะท้องซะก่อน...
และแล้ว... ปัญหาก็เกิด... ลูกบ้านบางหลังผ่านมาเห็นมีคนไปเลี้ยงแมวแถวนั้นทุกคืนๆ ประกอบกับมักมีแมวไปถ่ายในสวนบ้านเค้า
เรื่องจึงไปถึงนิติฯ บอกว่าแมวไปถ่ายในสวนเค้า ทำให้เค้าเดือดร้อนรำคาญ ความจริงเรื่องที่ภรรยาผมทำน่ะ กรรมการหมู่บ้านบางคน
ก็รับรู้นะ ลูกบ้านหลายคนผ่านไปผ่านมาเห็นก็เข้ามาคุย ภรรยาผมก็อธิบายให้ฟัง ก็ไม่เห็นมีใครต่อว่าอะไร.... บางคนอยากช่วยด้วยซ้ำ
เพราะจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องของเราเลย โซนเราก็ไม่ใช่ หมู่บ้านก็ไม่มีมาตรการอะไร ลูกบ้านก็ต่างคนต่างอยู่ มีอะไรก็โทร. เรียกรปภ. อย่างเดียว
เคยมีครั้งหนึ่ง เด็กผู้หญิงรุ่นลูกขี่มอเตอร์ไซค์มา ไม่ถามซักคำ ชี้หน้าด่าภรรยาผมแรงๆ หาว่ามาเลี้ยงแมวพวกนี้ทำให้เขาเดือดร้อน
ด่าเสร็จก็ไป ทำเอาภรรยาผมเครียดร้องไห้ไปหลายวัน..... หลังจากนั้น ผมกับภรรยาก็ไปคุยไปชี้แจงกับทางหมู่บ้านซ้ำอีก....ๆ ๆ
สุดท้าย... วันนี้ หมู่บ้าน ออกจดหมายข่าวรายเดือน "ห้ามลูกบ้านให้อาหารแมวริมฟุตบาธ เพื่อให้แมวย้ายไปอยู่ที่อื่น"
ผมกับภรรยาไม่รู้จะรู้สึกยังไงดีกับข้อความข้างบนนี้จริงๆ
เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกระทู้ที่ผมอ้างถึงข้างต้นเลย แค่มันทำให้ผมคิดขึ้นมาว่า
...บางคนทำดี แต่อาจจะไม่ถูก ...บางคนทำถูก แต่อาจะไม่ดี ...บางคนไม่ทำอะไรเลย แค่นั้นเอง
ขอบคุณที่อ่านจบนะครับ
ห้ามให้อาหารแมวริมฟุตบาธ...เพื่อให้มันย้ายไปอยู่ที่อื่น
หลายวันก่อน... ได้อ่านกระทู้หนึ่ง เรื่องเกี่ยวกับการให้อาหารสุนัขจรจัด
ในกระทู้นั้น มีความเห็นหลากหลายที่น่ารับฟังทีเดียวครับ อ่านแล้วทำให้นึกถึงคนใกล้ตัว...
ภรรยาผมเป็นคนหนึ่งที่มีโอกาสได้รับภาระแบบนั้น.... ต่างกันเพียงเป็นแมวจรในหมู่บ้านแค่สี่ห้าตัว....
หมู่บ้านใหญ่พอสมควรครับ เราอาศัยอยู่มาตั้งแต่หมู่บ้านสร้างเสร็จใหม่ๆ ....
ที่บ้านก็เลี้ยงแมวอยู่แล้วเจ็ดตัว (ปัจจุบันเหลือสี่ตัว) ภรรยาผมเค้าเลี้ยงดูเอาใจใส่อย่างดี ไม่มีรบกวนคนอื่น...
หลายปีก่อน... มีแมวจร (ช/ญ) 2 ตัวเข้ามาอาศัยในโซนห่างจากบ้านผมไปหลายซอย แถวนั้นเองก็มีคนเลี้ยงแมวอยู่แล้วด้วย
แมวจร จึงได้อานิสงค์จากอาหารแมวของคนแถบนั้น... (แมวที่มีเจ้าของเป็นตัวเมีย เลี้ยงปล่อยๆ จนปัจจุบันเจ้าของไปไหนแล้วไม่รู้
เหลือทิ้งไว้แต่แมวจำใจจร น่ารัก นิสัยดี ที่ไม่ได้ทำหมัน) ....แล้วก็เป็นดังคาด.....ออกลูกออกหลานกันมาหลายคอก หลายสี....
ตลอดสองปีที่ผ่านมา.... รปภ.ในหมู่บ้านหลายคน ถูกลูกบ้านเรียกให้ไปจับลูกแมวออกไปจากบ้าน นับรวมๆเป็นสิบตัว
ด้วยความน่ายกย่องของพี่รปภ. ทุกท่าน..... ผมทราบภายหลังว่า ไม่มีแม้สักครั้งที่พี่ๆ เค้าจะเอาไปปล่อยหรือทิ้งขว้าง
บางคน เอากลับไปเป็นภาระเลี้ยงเอง บางคนก็ส่งไปให้ญาติเลี้ยง... และหลายคนก็นำมาให้ภรรยาผมช่วยดูแล
ป้อนน้ำป้อนนม หาบ้านให้ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง บางตัวยังเล็กเกินก็ต้องแอบเอาไปคืนแม่มัน.... บางตัวยังไม่ทันได้จับก็ถูกรถทับตาย
....เป็นเช่นนี้อยู่เรื่อยๆ จนในที่สุด.... ภรรยาผมไม่อาจทนดูมันออกลูกออกหลานได้อีกต่อไป จึงหาทางที่จะจำกัดจำนวนมัน
เฉพาะโซนนั้นมีอยู่ 4-5 ตัว ซึ่งเยอะที่สุดในหมู่บ้าน และเราคิดว่าอยู่ในกำลังที่พอจะทำได้ แต่ปัญหาคือ แมวจร มันจับยาก
ภรรยาผมก็ต้องออกไปเลี้ยงอาหารมันทุกคืน ๆ หลายเดือนมาาาาก เกินครึ่งปีได้ กว่าจะยอมให้จับ เพราะแมวมันจะโผล่ออกมา
ให้เห็นก็เฉพาะตอนกลางคืน.... ดึกๆ ก็พาไปทำหมันทีละตัว ๆ บางตัวทำได้ บางตัวก็ทำไม่ทันเพราะท้องซะก่อน...
และแล้ว... ปัญหาก็เกิด... ลูกบ้านบางหลังผ่านมาเห็นมีคนไปเลี้ยงแมวแถวนั้นทุกคืนๆ ประกอบกับมักมีแมวไปถ่ายในสวนบ้านเค้า
เรื่องจึงไปถึงนิติฯ บอกว่าแมวไปถ่ายในสวนเค้า ทำให้เค้าเดือดร้อนรำคาญ ความจริงเรื่องที่ภรรยาผมทำน่ะ กรรมการหมู่บ้านบางคน
ก็รับรู้นะ ลูกบ้านหลายคนผ่านไปผ่านมาเห็นก็เข้ามาคุย ภรรยาผมก็อธิบายให้ฟัง ก็ไม่เห็นมีใครต่อว่าอะไร.... บางคนอยากช่วยด้วยซ้ำ
เพราะจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องของเราเลย โซนเราก็ไม่ใช่ หมู่บ้านก็ไม่มีมาตรการอะไร ลูกบ้านก็ต่างคนต่างอยู่ มีอะไรก็โทร. เรียกรปภ. อย่างเดียว
เคยมีครั้งหนึ่ง เด็กผู้หญิงรุ่นลูกขี่มอเตอร์ไซค์มา ไม่ถามซักคำ ชี้หน้าด่าภรรยาผมแรงๆ หาว่ามาเลี้ยงแมวพวกนี้ทำให้เขาเดือดร้อน
ด่าเสร็จก็ไป ทำเอาภรรยาผมเครียดร้องไห้ไปหลายวัน..... หลังจากนั้น ผมกับภรรยาก็ไปคุยไปชี้แจงกับทางหมู่บ้านซ้ำอีก....ๆ ๆ
สุดท้าย... วันนี้ หมู่บ้าน ออกจดหมายข่าวรายเดือน "ห้ามลูกบ้านให้อาหารแมวริมฟุตบาธ เพื่อให้แมวย้ายไปอยู่ที่อื่น"
ผมกับภรรยาไม่รู้จะรู้สึกยังไงดีกับข้อความข้างบนนี้จริงๆ
เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกระทู้ที่ผมอ้างถึงข้างต้นเลย แค่มันทำให้ผมคิดขึ้นมาว่า
...บางคนทำดี แต่อาจจะไม่ถูก ...บางคนทำถูก แต่อาจะไม่ดี ...บางคนไม่ทำอะไรเลย แค่นั้นเอง
ขอบคุณที่อ่านจบนะครับ