สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวบางขุนพรหมทุกคนเลย ปกติได้มีโอกาสเข้ามาเล่นพันทิปและตอบกระทู้บ่อยๆ ตั้งกระทู้ก็มีบ้าง แต่ในห้องบางขุนพรหมนี่ไม่ค่อยได้ตั้งเลยค่ะ แต่เพราะละครคีตโลกา เลยจริงๆ ที่ทำให้เราอยากตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่อเป็นกำลังให้ทีมงานและนักแสดงทุกคน บอกเลยว่าเราไม่ม้านะ ละครดีก็ว่าไปตามดี เราก็ดู เราก็ชมทุกช่อง แต่ปกติไม่ค่อยได้ดูละครกับเค้าเท่าไหร่เลยวิจารณ์อะไรกับเค้าไม่ค่อยเป็น เพราะเราก็เป็นแค่คนดูธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่าหนึ่ง เพราะฉะนั้นในกระทู้นี้จึงเป็นแค่เพียงความคิดเห็นของเรานะคะ เอาล่ะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า

อย่างแรกที่อยากจะชมเลยคือ คุณรอมแพง พูดเลยในฐานะที่เราก็เป็นนัก(อยาก)เขียน ที่พยายามฝรึกปรือฝีมือ
เราชื่นชมในตัวของคุณรอมแพงมากนะ ที่กล้านำพล็อตนิยายที่ไม่ใช่แนวของตลาดมาเขียน เพราะคนส่วนใหญ่จะชอบแนวโรมานซ์ แฟนตาซีหรืออย่างที่เห็นตามแผงในร้านหนังสือนั่นแหละค่ะ เครียดๆ หรือเข้าใจยาก ยากนักที่คนจะอ่านหรือเข้าถึงมันได้

แต่คุณรอมแพงก็กล้าที่จะเขียน ซึ่งเราชื่นชมมากๆ ในจุดนี้ เพราะเราก็ค่อนข้างเบื่อนะ กับการเห็นนิยายแบบเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา
และมันช่วยจุดพลุให้ตัวเราที่ชอบนำประเด็นที่ดูท่าว่าเขียนเป็นนิยายแล้วจะขายไม่ออกให้แตกดังเปรี้ยง!
คือมั่นใจในแนวนิยายที่ตัวเองชอบเขียนเพิ่มมากขึ้น นับถือจากใจเลยค่ะ ยึดเป็นไอดอลเลยเเล้วกัน อิอิ

อย่างที่สองคือทีมงาน ขอชื่นชมเลยที่กล้านำนิยายเรื่องนี้มาทำเป็นละคร เห็นคุณรอมแพงบอกว่ามีประมาณสามช่องมาติดต่อขอซื้อไปทำ
แต่คุณรอมแพงขายได้ให้ช่อง 7 ซึ่งเราก็ถือว่าโอเคมากๆ และค่ายมีเดียฯ ก็ทำออกมาดี ใส่ใจในทุกรายละเอียดเช่น

ในเรื่องของบท ส่วนนี้เราว่าสำคัญมากเลยทีเดียว เพราะมันคือจุดชี้วัดว่าละครจะออกมาในรูปแบบไหน ซึ่งถ้าส่งนิยายดีๆ ไปให้คนเขียนบทห่วยๆ แน่นอนว่ามันจะต้องดับ อนาถ...อย่างที่เราเคยเห็นกันในหลายๆ เรื่อง และไม่ใช่ดับแค่คนเขียนบท แต่อาจจะทำนักแสดงดับวูบไหวกลายเป็นเปลวเทียนท่ามกลางสายลมไปได้เลยทีเดียว ทางค่ายก็คงจะแข้งขาอ่อนระทดระทวยล้มระเนระนาดหาไม้ค้ำยันกันยกใหญ่แน่ๆ

แต่บทของคีตโลกา ถ้าพูดแบบคำเดียวโดนๆ คือมันเจ๋งมาก! แต่จำกัดความแค่นี้แน่นอนมันจะดูเหมือนไม่มีเหตุผล ซึ่งมันจะดูเหมือนอวยเพียงแค่เป็นแฟนคลับช่องเท่านั้น ทั้งที่ในเรื่องบทของคีตโลกาสื่อออกมาได้ดีแบบไม่มีติดขัดเลยสักนิด

คุณแกมบรรจง นำเรื่องราวในนิยายมาตีความได้ไม่ต่างไปจากตัวของนิยาย ซึ่งเราถือว่ามันโอเค เพราะคนที่เป็นเจ้าของนิยาย
แน่นอนว่าต้องการเห็นนิยายของตัวเองโลดแล่นบนจอแก้วแบบครบถ้วนสมบูรณ์ตามต้นฉบับ (แม้จะทำไม่ได้ 100% แต่ก็ยังดีกว่าไม่เหมือนเลย) ทั้งนั้น และบทที่เขียนออกมาปะติดปะต่อกันทำให้เราไม่งงกับคำว่า โลกคู่ขนาน ถึงในตอนแรกอาจจะสับสน แต่เมื่อดูต่อไปความหมายก็ถูกขยายต่อเรื่อยๆโดยที่เราไม่รู้สึกเลยว่ามันขัดหูขัดตาหรือมันแปลกๆ ไม่สมเหตุสมผล ทุกอย่างลงตัวและพอดิบดีพอดีอย่างที่ไม่ทำให้สะดุด

บทพูดของตัวละคร แม้บางประโยคที่ดูสวยหรู อย่างเท่าที่ จขกท. จำได้คือตอนที่จิ๊บพูดกับนวยประมาณว่า "แม้จะเกิดมาจนก็ใช่ว่าจะต้องอยู่อย่างคนเลว" คือเค้าใส่ลงมาในช่วงที่สมควรจะออกและมันโดนใจ จขกท. มากๆ จนจำติดหูไปแล้ว อีกทั้งยังมีอีกหลายประโยคที่ดูเหมือนว่าจะประดิษฐ์แต่เรากลับรู้สึกมันว่าเค้าไม่ได้จงใจประดิษฐ์ใส่ลงมาเลยสักนิด เพราะมันดูธรรมชาติและกลมกลืนกัน ทำให้บทสนทนาของตัวละครนั้นลื่นหู ทุกคำโดนใจแบบไม่แรง และช่วยได้มากสำหรับคนที่คิดว่าตัวเองกำลังท้อแท้และเป๋ไปกับความอ่อนแอต่อปัญหาของตน

ยิ่งคำพูดต่างๆ ของคุณหนูอัญมาและการกระทำทุกการกระทำล้วนบอกได้เลยว่า "เธอฉลาด" อย่างแท้จริง ไม่มีการมโนหรือกระแดะแสร้งทำ บทของตัวละครทุกตัวดูฉลาดทันเกมเท่าเทียมกันหมด คือประมาณว่าไม่เคยเห็นเท่าไหร่ในละครไทย บทจะดราม่าก็ดราม่าจัดหนัก (ตอนแม่อุบลเล่าเรื่องคิดจะเอาอัญมาไปทิ้ง เราซึ้งนะเห้ยยย ซึ้งมาก นวดให้พ่อไปซึ้งไปจนพ่อบอกทำไมวันนี้มันนวดนานจังวะ คือแบบอินจัดตามองแต่จอลืมพ่อไปเลย) บทจะขำก็ขำเอาเรื่อง เป็นการใส่ความตลกมาแบบพอดี ไม่เกลื่อนกลาด ประมาณว่ามีจ่าเดชปล่อยมุกคนเดียวนั่นแหละดีแล้วเพราะถ้ามีเยอะไป นังนั่นก็ตลก นังนี่ก็จะตลก คือมันจะกลายเป็นมุกขยะเกลื่อนจอ ซึ่งเราปลื้มจุดนี้มากๆ เพราะไม่ได้ใส่มาพร่ำเพรือ  

ทั้งยังบทของนางร้ายในแบบฉบับสาวขายตัวก็ดูเนียน คือด่าแบบเปิดเผย ดูไร้การศึกษา การกระทำดูแล้วแยกออกเลยว่าร้ายแบบพวก Low Class
ส่วนนางร้ายในแบบฉบับคนรวย บทดูร้ายไม่ได้เปิดเผย แต่แอบเม้าท์มอยตามประสาคนมีระดับเค้าทำกัน ไม่ได้มาด่าโต้งๆ ตรงๆ เราว่ามันเรียลนะ มันใช่อย่างนี้จริงๆ เหมือนที่เราเห็นได้จากทั่วๆ ไปในชีวิต เราชอบตรงจุดนี้มากพูดเลย

ในเรื่องการนำเสนอความชั่วช้าสามานย์ของยาเสพติด นี่แหละ! ที่ทำให้เรารอดูะครเรื่องนี้ตั้งแต่ปล่อยทีเซอร์ เราเกลียดมันมากก ยานรกเพราะเด็กแถวบ้านเราก็มีไปติดจนโดนจับไปขังคุกมารอบนึกแล้วเช่นกัน พอออกมาก็มาขโขยของ(ขโมยพระเครื่องพ่อเราไป) เราเลยเกลียดและฝังใจกับมันมากๆ
ในละครสื่อออกมาได้ครบรสแม้จะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับยาเสพติด และสื่อออกมาได้ตรงประเด็นอย่างที่ไม่ดูเป็นวิชาการเกินไป แสดงให้เห็นถึงยานรกที่มักจะแฝงตัวอยู่ทุกสังคม ไม่ว่าจะไฮโซหรือสลัมก็ตาม ในละครไม่ได้ทำให้เราหลงประเด็นไปจากยาเสพติดเลยสักนิด เป็นละครสร้างสรรค์สังคมที่บอกได้คำเดียวว่าต้องดู ดูไปเถอะค่ะแล้วจะติดใจนะ

มาต่อเรื่องโปรดักชั่น การตัดต่อ จัดแสงและบลาๆ คือเราไม่ค่อยรู้เรื่องในส่วนนี้เท่าไหร่ แต่ก็ดูออกมาแล้วไม่รำคาญตา ไม่โอเว่อร์ คือดูแล้วมันเหมือนชีวิตปรกติ ตรงคอสตูม เห็นหลายคนติดใจหนวดของนิวในคราบเซียนพระ แต่เชื่อไหม มันทำให้แม่เราขำได้ (ก็ขนาดจ่าเดชกับอัญมายังขำแล้วแม่เราจะไม่ขำเหรอ? 555) จนบางทีเราคิดว่าจงใจใส่หรือเปล่า? เพราะบางเรื่องเราดูนี่คือสมมติพระเอกปลอมตัว เราขำแต่อีนางเอกกลับไม่ขำ มันจริงจังมาก เหมือนว่านางมองว่าปลอมธรรมชาติเลยไม่ตลกทำนองนั้น (แต่เราขำเพราะมันไม่เนียนไง)

การตัดต่อทำให้เราลุ้นดี ตัดแบบพอดี กระชับรวดเร็วทันใจแบบที่หลายๆ คนพูด เลยทำให้เราคิดว่า เอ...ทำไมไปไวจังงะ ช่วยซูมหน้าหล่อๆ ของอธิคมกับภควัตต่อยาวๆ ก็ได้นะไม่ต้องรีบตัดไปฉากอื่นหรอกอะไรทำนองนี้อะ 5555555555555555555

สุดท้ายก็คือนักแสดง....

ภควัตในเรื่องนี้หล่อมากแม้จะไม่ค่อยเป็นที่พูดถึงเท่าอธิคม แต่เชื่อเถอะว่านิวแสดงเรื่องนี้ออกมาได้ดีสมกับมาตราฐานการแสดงของเขาซึ่งไม่เคยทำให้ใครผิดหวัง เราเคยรู้สึกเฉยๆ กับนิว วงศกรมกราตลอด แต่เพราะเรื่องนี้ทำให้เรารักนิวและภควัตมากอย่างสุดหัวใจ

ภควัต
เป็นตัวแทนของคนที่ถูกทำร้ายจากคนในวงการค้ายา เป็นตัวแทนของคนที่มีความแค้นกับยาเสพติดและคิดจะปราบปรามมันอย่างจริงจังโดยไม่หวังเกียรติยศ ชื่อเสียงหรือตำแหน่งในหน้าที่การงาน เป็นตัวแทนของตำรวจที่ตั้งใจจะปราบยาเสพติดอย่างแท้จริง และเป็นตัวละครที่แสดงจี้จุดให้ตำรวจบางคนที่คิดจะทำผิดต่ออาชีพและวินัยได้ละอายต่อการกระทำที่หลงผิดอยู่ได้ ให้เค้าได้กลับมาคิดว่าแท้จริงแล้วหน้าที่ของเค้าคืออะไร

อัญมา
เป็นตัวแทนของนางเอกที่ฉลาดและมีการศึกษาอย่างแท้จริง เป็นนางเอกที่ไม่งี่เง่า แม้จะเอาแต่ใจแต่ก็ใช่ว่าจะเลวแบบไร้เหตุผล เธอเชิด เธอหยิ่ง แต่เธอคิดดี ต่างจากละครหลายๆ เรื่องที่นางเอก สวย เริ่ด เชิด หยิ่งแถมยังคิดอะไรตื้นๆ ไร้มันสมอง ไม่สมกับฐานะและการศึกษา ซึ่งเรามองว่ามันขัดหูขัดตาไปหน่อย กรีนรับบทนี้ได้อย่างแนบเนียนและดูสวยโฉบเฉียว การพูดฉะฉานอย่างคนที่มั่นใจในตัวเองและเห็นว่าตัวเองสำคัญเป็นที่หนึ่ง ซึ่งมันเป็นเสน่ห์ที่ไม่แปลกเลยว่าทำไมทั้งภควัตและอธิคมถึงหลงรักเธอ

ไอ้อัญ
คือบทที่ทำให้เราเห็นถึงความสามารถของกรีน เด็กสาวขี้ยาที่ต้องลงแดงบ่อยๆ หลังจากอัญมาเข้ามาอยู่ในร่าง ตอนเล่นเป็นเด็กสลัมขี้แยอ่อนแอปวกเปียกก็ดูสมจริงและน่าสงสาร คือดูเหมือนเป็นคนละคนจริงๆ ไม่อิงอาการมโนใดๆ หน้าตาผมเพ้ากระเซิงไม่แต่งไม่แต้ม ขอบตาดำริ้วเหมือนหมาแพนดี้หมีแพนด้า ผอมกระหร่องกะแหร่งสมราคาคนติดยา ขนาดรองเท้าผ้าใบนางยังดำคิดดูสิว่าเนียนมั้ยล่ะ(นี่ถ้าทีวีปล่อยกลิ่นได้นี่อาจจะมีเหม็นด้วย)
บทเมายาก็เมาซะเนียนจนตรูนึกว่านางเอกดมยาเข้าไปจริงๆ ที่ไหนได้นางอุดจมูกไว้นี่หว่า (5555) คือเนียนจนลืมไปเลย

ในตอนแรกเคมีกรีนดูไม่ค่อยจะเข้ากับนิวทำให้ใครหลายคนพาลไม่อยากดู แต่บอกเลยว่าถ้าได้ดูแล้วจะเห็นถึงความน่ารักนิดๆ ของทั้งคู่ที่แม้จะไม่ใช่คู่จิ้น คู่ฟินแต่ก็ทำให้เราอมยิ้มน้อยๆ ให้กับสองคนนี้ได้ ขำให้กับการจิกกัดกันแบบน่ารักๆ ไม่ดูง้องแง้ง (อย่างในวันนี้ที่เราชอบมากๆ คือตอนพระเอกแลจะหึงหวงและชวนนางเอกทะเลาะจนไม่เกี่ยวกับเรื่องงาน นางก็รีบถามว่าทำไมมาถามเรื่องไม่เกี่ยวกับงาน พาออกนอกเรื่องทำไมไรเนี๊ยะแหละ คือถ้าเป็นบางคู่จะพากันทะเลาะจนออกทะเลขี้ตมและดูน่าเบื่อหน่ายไปเลย)

อธิคม
คือคนที่ฉลาดในทุกเรื่อง แต่กลับมาตายเพราะเรื่องหัวใจ เรื่องความรัก เค้าเป็นคนที่น่าสงสารมากๆ เพราะหลังๆ มาจะโดนลูกน้องหักหลังเยอะพอสมควร ไหนจะมาโดนอัญมาหักอกอีก ฟังแล้วก็ไม่มีใครเกลียดตัวร้ายนี้ได้ลงใช่มั้ยคะ
สำหรับบิ๊กเอ็มกับบทนี้ เราว่าเค้าทำได้ยอดเยี่ยมไม่ใช่ว่าชมเพราะหลงมัวเมากับหน้าตานะ แต่หลงแววตาต่างหาก น้อยนักที่จะเห็นนักแสดงใช้แววตาได้มีเสน่ห์ในครั้งแรกที่ต้องมารับบทเด่น คือเราว่าบิ๊กเอ็มแสดงออกผ่านสายตาได้ดี ซึ่งดวงตานี่แหละคือสิ่งที่ทำให้คนเราเชื่อได้มากกว่าคำพูดใดๆ ทั้งปวง
แววตาว่ารัก ว่าหลงอัญมา ก็ทำให้เราเชื่อว่าเออ หลงจริงๆ แววตาว่าแค้น ว่าโกรธ ก็ทำให้เรากลัวจริงๆ บทจะน่ารักมุ้งมิ้ง ก็น่ารักจนสาวๆ ละลายไปกับหน้าจอ เพราะฉะนั้นไม่แปลกหรอกที่หลายๆ คนจะชื่นชอบในตัวพระร้ายคนนี้น่ะ การแสดงก็ดี เสียงก็นุ่มทุ่มเรียบๆ ได้ใจไปเต็มๆ
แต่ติดใจตรงการเดิน คือเพราะว่าบิ๊กเอ็มตัวใหญ่หรือเปล่าเวลาเดินเลยดูแปลกๆ แต่ก็ไม่เก็บมาคิดอะไรมากค่ะ

จิ๊บ เพื่อนไอ้อัญ - เราไม่เคยเห็นนางมาก่อน แต่เราว่านางเล่นได้เก่งเหมือนกันนะ ค่อนข้างชอบนางเลยแหละ
แอนนี่ เจ๊ว่าน - เล่นซะเชื่อเลยว่านางเป็นสาวขายบริการในร้ายเสริมสวย คือแบบ...หมั่นไส้ชิหายอะสองแม่ลูก
ป้าอุบล - สุดยอดดดดดดดดดดดดมากกกกกก! ป้าอุบลออกทีไรเราอินตามทุกตอนที่ออกอะ คือแบบ...มันพูดไม่ถูกแต่เราเชื่อว่าแกรักลูกมาก แล้วก็เกลียดยยาบ้ามาก ตอนเล่าเรื่องคิดจะทิ้งให้อัญฟังเราซึ้งตามได้ เราร้องงไห้ยากนะแต่ปริ่มๆ มาหลายรอบละกับละครเรื่องนี้
สุคนธรส - นางก็ดูมีคลาสมาก นางแสร้งทำเป็นดีต่อหน้าอัญมาแต่ว่าลับหลังเกลียดเข้าไส้ ซึ่งนางเอกนางก็รู้นะ ไม่ใช่ว่าไม่รู้ เลยเหมือนเป็นคู่ชิงชังในคราบเพื่อนสาวแสนสนิท มันทันเกมกันไม่ใช่ว่านางร้ายแกล้งดีแล้วนางเอกก็เชื่อใจซะ...สนิทอะไรทำนองเนี่ยะ เราก็ชอบเพราะจุดนี้ล่ะ
จ่าเดช - มาฮาแบบไม่พร่ำเพรือ เราขำปรู๊ดเลยวันนี้ที่จ่าลื่นหน้าประตูคือลื่นเนียนไปนะ 55555555555555 เป็นจ่าที่เข้าขากับพระเอกได้เนียนมาก เหมือนหลุดออกมาจากนิยายเหมือนกัน ใช่ว่าจะมีแต่อัญมาหรอก อิอิ
โหย อีกมากมายเยอะแยะตัวละคร ส่วนใหญ่เล่นดีและตีบทแตก ชื่นชมในการแคสนักแสดงอย่างสุดหัวใจ

และนี่ก็คือเหตุผลที่เราชื่นชอบและเลือกที่จะดูคีตโลกา มันยาวมากเพราะละครเรื่องนี้ให้อะไรมามากจริงๆ ขออำภัยหากจะยาวจนเบื่อที่จะอ่าน แต่อ่านเถอะ เพราะจะได้ไม่มีใครหาว่าเราคิดแต่จะอวยเพื่อช่อง 7HD ด้วยว่าเรามีเหตุผลเสมอที่จะเสพอะไรๆ ในทีวียุคปัจจุบัน
ยังไงก็อยากให้คีตโลกาดีแบบนี้ไปเรื่อยๆ เราฝากความหวัง ความสนุกทุกวัน ศ ส อา ไว้ที่คุณ บอกเลยว่าไม่เคยคิดอยากจะตั้งกระทู้ยาวเหยียดหรือติดละครหนึบหนับขนาดนี้มาก่อน ขอบคุณที่ทำละครดีๆ ออกมาให้ชมและหวังว่าจะมีให้ชมบ่อยๆ ต่อไปในอนาคตนะคะ