ก่อนอื่น ปาดน้ำตาก่อนครับ T^T เป็นคนเซนสิทีฟเรื่องครอบครัว
รู้สึกว่าตอนนี้หน่วงสุดจากบรรดา EP ที่ผ่านมาเลยครับ ตอนแรกก็ไม่ได้หวังอะไรเพราะบุคลิกหมอกมันเรื่อยๆโลกส่วนตัวสูง
แต่ผิดคาดไปเยอะมากครับ ดูแล้วคือน้ำตาแตกตอนสุดท้ายนี่แหละ เมียที่นั่งดูข้างๆไม่ต้องพูดถึง ร้องไห้ตั้งแต่หมอกตื่นมาแล้วพบว่าพ่อตายแล้วครับ
นี่ถ้าใครเข้ามาเห็นเราสองคนคงนึกว่าผมทำภรรยาร้องไห้ใจแทบขาดเพราะมีเมียน้อยแน่ๆ
เข้าเรื่อง คือผมดูตอนนี้แล้วนึกย้อนไปในวัยที่เฮี้ยวๆตอนมัธยมเลยครับ แต่ผมนิสัยไม่เหมือนหมอก ออกจะเหมือนไผ่ผสมวิน(ทว่าหนังหน้าต่างกันมาก)
ตอนนั้นจำได้ว่าทะเลาะกับพ่อจนถึงขั้นลงไม้ลงมือกันครับ ด้วยความที่ผมเป็นเด็กอารมรณ์ร้อนเลยก้าวร้าวไม่ยอมฟังใคร และหนีออกจากบ้านครับ
หนีไปมั่วสุ่มกับพวกเด็กเหลือขอ(อันนี้ไม่กล่าวว่าทำไรบ้าง) จนพ่อแม่ต้องไปตามกลับ ซึ่งแน่นอนว่าไม่กลับครับ เหตุการณ์นั้นจำมาจนถึงทุกวันนี้คือ
แม่นั่งร้องไห้ต่อหน้าเลยครับ อ้อนวอนให้กลับ พ่อนิ่งไม่พูดอะไร ซึ่งในตอนนั้นผมอคติคิดว่าพ่อเกลียดผมครับ แต่เพราะน้ำตาแม่ผมถึงกลับบ้าน(รักแม่มากกว่าพ่อ) แต่ก็เฉยๆกับพ่อไปจนเข้ามหาลัยปี 3 ได้มีโอกาสนั่งคุยกับพ่อจริงๆจังๆ(ดื่มกันนิดหน่อย) เลยเข้าใจว่าเค้าไม่ได้เกลียดหรอก แต่พ่อเป็นผู้ชายแสดงออกไม่เก่ง ยิ่งลูกชายแล้วด้วย ก็ย่อมทื่อๆเป็นธรรมดา พ่อบอกว่า "ถ้าพ่อตาย ผมคือเสาหลักของบ้าน พ่อไม่อยากให้ผมออกนอกลู่นอกทางมากนัก เพราะผมคือความหวังของบ้าน" ตอนนั้นยอมรับว่าผมโครตตุ๊ดเลยครับที่คิดว่าพ่อเกลียดผม ทั้งที่เค้าก็ห่วงเพียงแต่แสดงออกไม่เป็น
ยิ่งผมมาดูตอนหมอกแล้วน้ำตาไหลจริงๆครับ ตอนนี้พ่อผมยังอยู่ ผมควรทำอะไรที่ลูกควรทำให้พ่อบ้าง เพราะเราไม่รู้หรอกว่าท่านจะจากไปตอนไหน
ขอบคุณ HM2 ที่ทำให้ผมนึกย้อนหันกลับมาดูคนใกล้ตัว คนที่ผมเห็นตั้งแต่เกิด คนที่อุ้มผมต่อจากหมอทำคลอดและพยาบาล
ดูแล้วรู้สึกจี๊ดจริงๆ กลัวพ่อตายครับ ดูแล้วทำให้รู้สึกว่าจริงๆแล้วผมก็รักพ่อไม่แพ้แม่เหมือนกัน^^
ปล.สะเทือนใจสุด ตอนที่ฝนตะโกนว่า "พี่หมอกไม่ใช่พ่อ ไม่ต้องมาสั่งฝน!!!" จุกเลย!!คิดได้เลยว่าการเป็นพ่อแม่คนมันยากแค่ไหน ยิ่งตอนนี้ผมมีลูกแล้ว สำนึกแล้วจริงๆครับว่าการเป็นพ่อคนมันยาก นึกชื่นชมพ่อแม่ที่เลี้ยงเด็กบ้าอย่างผมจากควายมาเป็นคนได้^^
ปล.นักแสดงในอีพีนี้เยี่ยมทุกคนครับ ติไหนไม่ได้เลย ไมเคิลนายเป็นคนแรกที่ทำให้ผมร้องไห้ตามจริงๆจังๆแบบไหลอาบแก้ม ไม่มีคำว่าคลออยู่ขอบตา เยี่ยม!!!
EP.8 เราจะเห็นคุณค่าของความรัก ก็ต่อเมื่อความรักนั้นจากไป
รู้สึกว่าตอนนี้หน่วงสุดจากบรรดา EP ที่ผ่านมาเลยครับ ตอนแรกก็ไม่ได้หวังอะไรเพราะบุคลิกหมอกมันเรื่อยๆโลกส่วนตัวสูง
แต่ผิดคาดไปเยอะมากครับ ดูแล้วคือน้ำตาแตกตอนสุดท้ายนี่แหละ เมียที่นั่งดูข้างๆไม่ต้องพูดถึง ร้องไห้ตั้งแต่หมอกตื่นมาแล้วพบว่าพ่อตายแล้วครับ
นี่ถ้าใครเข้ามาเห็นเราสองคนคงนึกว่าผมทำภรรยาร้องไห้ใจแทบขาดเพราะมีเมียน้อยแน่ๆ
เข้าเรื่อง คือผมดูตอนนี้แล้วนึกย้อนไปในวัยที่เฮี้ยวๆตอนมัธยมเลยครับ แต่ผมนิสัยไม่เหมือนหมอก ออกจะเหมือนไผ่ผสมวิน(ทว่าหนังหน้าต่างกันมาก)
ตอนนั้นจำได้ว่าทะเลาะกับพ่อจนถึงขั้นลงไม้ลงมือกันครับ ด้วยความที่ผมเป็นเด็กอารมรณ์ร้อนเลยก้าวร้าวไม่ยอมฟังใคร และหนีออกจากบ้านครับ
หนีไปมั่วสุ่มกับพวกเด็กเหลือขอ(อันนี้ไม่กล่าวว่าทำไรบ้าง) จนพ่อแม่ต้องไปตามกลับ ซึ่งแน่นอนว่าไม่กลับครับ เหตุการณ์นั้นจำมาจนถึงทุกวันนี้คือ
แม่นั่งร้องไห้ต่อหน้าเลยครับ อ้อนวอนให้กลับ พ่อนิ่งไม่พูดอะไร ซึ่งในตอนนั้นผมอคติคิดว่าพ่อเกลียดผมครับ แต่เพราะน้ำตาแม่ผมถึงกลับบ้าน(รักแม่มากกว่าพ่อ) แต่ก็เฉยๆกับพ่อไปจนเข้ามหาลัยปี 3 ได้มีโอกาสนั่งคุยกับพ่อจริงๆจังๆ(ดื่มกันนิดหน่อย) เลยเข้าใจว่าเค้าไม่ได้เกลียดหรอก แต่พ่อเป็นผู้ชายแสดงออกไม่เก่ง ยิ่งลูกชายแล้วด้วย ก็ย่อมทื่อๆเป็นธรรมดา พ่อบอกว่า "ถ้าพ่อตาย ผมคือเสาหลักของบ้าน พ่อไม่อยากให้ผมออกนอกลู่นอกทางมากนัก เพราะผมคือความหวังของบ้าน" ตอนนั้นยอมรับว่าผมโครตตุ๊ดเลยครับที่คิดว่าพ่อเกลียดผม ทั้งที่เค้าก็ห่วงเพียงแต่แสดงออกไม่เป็น
ยิ่งผมมาดูตอนหมอกแล้วน้ำตาไหลจริงๆครับ ตอนนี้พ่อผมยังอยู่ ผมควรทำอะไรที่ลูกควรทำให้พ่อบ้าง เพราะเราไม่รู้หรอกว่าท่านจะจากไปตอนไหน
ขอบคุณ HM2 ที่ทำให้ผมนึกย้อนหันกลับมาดูคนใกล้ตัว คนที่ผมเห็นตั้งแต่เกิด คนที่อุ้มผมต่อจากหมอทำคลอดและพยาบาล
ดูแล้วรู้สึกจี๊ดจริงๆ กลัวพ่อตายครับ ดูแล้วทำให้รู้สึกว่าจริงๆแล้วผมก็รักพ่อไม่แพ้แม่เหมือนกัน^^
ปล.สะเทือนใจสุด ตอนที่ฝนตะโกนว่า "พี่หมอกไม่ใช่พ่อ ไม่ต้องมาสั่งฝน!!!" จุกเลย!!คิดได้เลยว่าการเป็นพ่อแม่คนมันยากแค่ไหน ยิ่งตอนนี้ผมมีลูกแล้ว สำนึกแล้วจริงๆครับว่าการเป็นพ่อคนมันยาก นึกชื่นชมพ่อแม่ที่เลี้ยงเด็กบ้าอย่างผมจากควายมาเป็นคนได้^^
ปล.นักแสดงในอีพีนี้เยี่ยมทุกคนครับ ติไหนไม่ได้เลย ไมเคิลนายเป็นคนแรกที่ทำให้ผมร้องไห้ตามจริงๆจังๆแบบไหลอาบแก้ม ไม่มีคำว่าคลออยู่ขอบตา เยี่ยม!!!