ดนตรีก็บิ้วซะ ให้ความรู้สึกเหมือนดูละครเรื่อง สามี เลย เอ้ย ผู้จัดคนเดียวกัน เกี่ยวมั๊ย ๕๕๕ ยังกับทีวี 360 องศา เลย อะไรมันจะเกี่ยวข้องกันได้เหมาะเจาะเหม็ง แฟนเก่าลันตา เป็นน้องชายน้าวัน น้าของพอลเพ

อิ่มใจครับ รักต้องอุ้มวันนี้ >< "ชอบตอนสิปาด่ามะนาว" "ชอบตอนสิปาง้อลัน" "ชอบ แม้ว่าเอื้องคำจะทำตัวน่าเกลียดแค่ไหน ย่านวล มาลัย ก็อยู่ข้าง" วันนี้วันอำลา รักต้องอุ

ฮึ่ย อะไรจะเขียนบทพลิกเกมกันไปมาได้มันส์อย่างนี้ (ตอนนี้ขอลืมตาหนูแป๊บ) ตั้งแต่เมือวาน จากมือ sabotage (พวกยัย ญ่า) กลายเป็น sabotaged (โดนคุณรัชนีกับลันตาซ้อนแผน) ๕๕๕๕ หุๆๆๆๆ สะใจ วันนี้ ย่ามาลัยแก

+_+ ไปอ่านมาแล้วครับ จบได้สวย "ชอบตอนที่สิปาด่ามะนาว" ก็ถือว่าประเด็นที่มะนาวตาบอดถือว่าเจ๊าไป อย่างน้อยก็เป็นบททดสอบว่าเขารักกันมากแค่ไหน +_= ถ้ามองอีกมุมนึง ละครประเภทนี้ดราม่าเป็นหลัก ซึ

ยังยืนยัน แม้จะเป็นส่วนน้อยในนี้ว่า ชอบบทเรื่องนี้มาก ชอบความเรียลของตัวละคร อย่างลันตามีปัญหาก็ไม่ถึงกับโหวกเหวกโวยวาย ไม่ถึงกับร้องไห้คร่ำครวญเป็นนางเอกน้ำตาสั่งได้ แต่เลือกที่จะเก็บไว้และไปปรับทุกข

สำหรับเรา เราโอเคกับการเพิ่มบทมะนาวตาบอดจนสองผัวเมียต้องมาดูแลนะ เพราะมันเหมือนเป็น parallel dilemma คือปัญหาที่คล้ายๆกับการที่ลันตารับตาหนูมาเลี้ยง ซึ่งประเด็นหลักของชีวิตคู่ที่เสนอนี้ เราว่า เขาอยา