ตามหัวข้อเลยค่ะช่วงนี้ตามทีวีข่าวเครียดๆเยอะเราเลยมาชวนคุยเรื่องเบาสมองมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งกันดีกว่า ขอเล่าเรื่องของเราก่อนนะคะตอนนั้นพี่เราเรียนมหาลัยด้านวิศวะอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งส่วนเราเรียนปวช.ค่ะ มีวันหนึ่งซึ่งเป็นวันเกิดเราพี่ชายเราโทรมาชวนให้ไปเที่ยวหอ(เราและพี่เป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะมาเรียนต่อกรุงเทพก็อยู่คนละที่ใกล้ๆที่เรียน) เราก็แปลกใจว่านึกไงถึงโทรมาชวนร้อยวันพันปีไม่ค่อยโทรหาสรุปเราก็ไปพร้อมกับเพื่อนสนิทอีก 2 คน พอไปถึงห้องพี่ ก็ตามเสต็ปเพื่อนพี่อยู่เต็มห้องมีแต่ผู้ชายทั้งนั้นเลย เราก็เข้าไปนั่งเล่นคุยอะไรเรื่อยเปื่อยแล้วบรรดาเพื่อนพี่ชายเราก็ทยอยหายออกไปทีละคนสองคนสุดท้ายพี่เราก็เดินตามออกไปแล้วไฟในห้องก็ดับพรึ่บ พร้อมกับเสียงเพลง Happy Birthday ดังขึ้นจากพี่และบรรดาเพื่อนๆของพี่ชายเราวินาทีนั้นอึ้งมากคือไม่คิดว่าพี่เราจะจำวันเกิดเราได้แล้วอีกอย่างพี่เราก็ไม่เคยทำให้มาก่อนเราปลื้มมากๆๆๆยิ้มไม่หุบเลย หน้าเค้กเขียนว่า สุขสันต์วันเกิดน้อง...... เราก็คิดไม่ถึงว่าพี่ชายห่ามๆเรียนวิศวะจะคิดทำอะไรมุ้งมิ้งแบบนี้เป็นด้วย เพื่อนพี่บอกให้เราตักเค้กป้อนพี่ชายแล้วเพื่อนพี่ก็ให้ของขวัญวันเกิด เราก็ขอบคุณพี่ชายและเพื่อนพี่ชายที่ช่วยกันวางแผนเซอร์ไพรส์วันเกิดเราอยากบอกว่าจำได้ไม่เคยลืมและประทับใจมาถึงทุกวันนี้เลยค่ะ รักพี่ชายที่สุด^^ แล้วของเพื่อนๆหล่ะคะมีความน่ารักของพี่ชายอะไรมาเล่าสู่กันฟังบ้าง