ลดน้ำหนักผิดๆมา ต้องมาวิเคราะห์ตัวเองและเปิดใจเรียนรู้ในแต่ละครั้งที่เราพลาด ไม่งั้นก็คงจะไม่พ้นวัฏจักรวนลูบ ลดน้ำหนักตลอดชีวิต
Credit : พี่อิ่ม

ก่อนลดครั้งที่1 ทานน้อยลง ทานสารพัดน้ำ ใส่ชุดวอร์มนักมวย จนมาพอเมื่อเจอสูตรน้ำผัก
ลดครั้งที่1 ทานน้ำผักลด 24 กก ใน 3 เดือน97 เหลือ 72 ---> กินปกติ โยโย่

ก่อนลดครั้งที่2 ทานเฮอบไลฟ์ ไม่ต่างจากทานน้อย เลยหยุด
ลดครั้งที่2 ทานคลีน+เวท+คารดิโอ ลดเรื่อยๆจาก84 เหลือ 74 ---> อกหัก กินเหล้า เที่ยว โยโย่

ก่อนลดครั้งที่3 พยายามทานอาหรเสริม fatburnต่างๆ แต่ทานแล้วไม่ออกกำลัง ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เลยพอ
ลดครั้งที3  ทานคลีนบ้าง ไม่คลีนบ้าง ทานให้อร่อยแต่เลือกทาน + เวท + คาร์ดิโอ ----> จะไม่ยอมให้โยโย่ละครับ




แนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อบอลล์ อายุ 33 ปี
เป็นคนที่อ้วนแทบตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ช่วงที่ไม่อ้วนก็มีช่วงที่แตกเนื้อหนุ่ม สูงขึ้น เลยดูไม่อ้วนมาก

อยากจะมาแชร์เรื่องราวและจุดเริ่มต้นในการลดน้ำหนักของบอลล์
มีทั้งผิดมากๆ และถูกครึ่งๆกลางๆ ส่วนตอนนี้พยายามไปในทางที่ถูกให้มากที่สุด

***ตอนนี้ยังลงรูปไม่ได้ ถ้าลงได้จะทยอยลงนะครับ บัญชีผมยังไม่สามารถใช้ฟังก์ชั่นใส่รูปได้ครับ****

นิสัยการกิน : กินได้เกือบทุกอย่าง ใครกินไม่หมดบอกบอลล​์ บอลล์ช่วยทาน

ส่วนสูง 172 ซม

นน.ที่เคยมากสุด 97 กก. (สามโลร้อย)

ก่อนที่คิดจะลดน้ำหนัก แม่หรือแฟนหรือใครต่อใครบอกยังไงไม่เคยคิดจะลด
มักจะมีเหตุผลหรือข้ออ้างไร้สาระตอบไป เช่น เดี๋ยวก่อน อ้วนแล้วไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน หุ่นบอลล์เองใครจะทำไม อะไรต่างๆนานา
เป็นคนที่แทบจะไม่ส่องกระจกเลย ผมไม่หวี ปัดๆๆให้เรียบ ส่วนเสื้อผ้า เสื้อยืด กางเกงยีนส์

จุดเริ่มต้นที่คิดลดน้ำหนัก

ประมาณปี  2549 ผมเรียนจบที่เอแบค น้ำหนักอยู่ที่  73 กก ก็ยังอ้วนไม่มาก มีพุง แขนเล็ก(ไม่ค่อยเล่นกีฬาหรือทำอะไร)
ขาใหญ่(เด็กๆอ้วนขาเลยได้ใช้งานเยอะ เลยค่อนข้างใหญ่)
พอจบ ได้กลับไปบ้านเกิดที่จังหวัดเพชรบูรณ์เพื่อช่วยงานที่บ้าน
กลับไปแทบจะไม่มีเพื่อนที่นั่นเลยแทบจะพูดได้ เพราะผมไปอยู่ กทม 9 ปี

วันๆก็ทำงาน กิน นอน เล่นคอม
กิจวัตรก็มีแค่นี้

มื้อเย็นถือเป็นมื้อสำคัญมากๆๆเพราะทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้า
อาหารมื้อนี้เลยค่อนข้างเยอะทุกๆวัน
มื้อเช้าและกลางวัน ก็ต่างคนต่างกิน
ผมชอบทานของทอด ของมัน น้ำหวาน น้ำอัดลม เหล้า เบียร

กิจกรรมอย่างอื่นในชีวิตไม่มีเลย เลิกงานกินข้าว เข้าห้อง
เอาขนม น้ำ มากินและเล่นคอม
เล่นคอมไปเล่นคอมจนได้รู้จักเพื่อนใหม่และคบกันเป็นแฟนจากทาง MSN

แฟนผม ค่อนข้างผอม สูง หุ่นโอเค หน้าตาคม เข้ม คิ้วหนา นิสัยจัดว่าดีมากๆๆ
ผมก็ถามเค้าทำไมมาคบคนไม่มีอะไร ไม่หล่อ อ้วนอย่างผม
เค้าให้เหตผลกันว่า ผมไม่เหมือนคนอื่นที่เข้ามาในชีวิตเธอ

ในระหว่างที่เราคบกันเธอก็หมั่นบอกให้ผมออกกำลังบ้าง
ไม่ได้ให้ลดน้ำหนักนะ แค่อยากให้อ้วนแข็งแรง(จริงๆเธอคงบอกอ้อมๆ ถ้าบอกตรงให้ลดน้ำหนัก ผมคงเหวี่ยงใส่เธอ)
เธอบอกผมตั้งแต่ผมน้ำหนัก 80 จนผมหนัก 97  เธอก็ยังคงบอกเสมอ
ออกกำลังหน่อยนะอ้วน ร่างกายจะได้แข็งแรง จะได้ไม่มีโรค
แต่ผมไม่เคยออกเลยโดยสิ้นเชิง
ผมถามเธอเสมอ อ้วนแบบนี้ยังรักใช่มั้ย
เธอก็ตอบว่า ขอให้เป็นอ้วนยังไงก็รัก ผอมหรืออ้วนก็รักนะ แต่อยากให้ออกกำลัง

แฟนผมเป็นคนที่แต่งตัวดี เก๋ แต่พอคบผม ผมจับให้ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์แบบผม 555+
ร้านเสื้อผ้าที่ผมซื้อประจำ คือ ร้าน Export
มีขนาดที่ผมใส่สบายให้เลือกมากมาย ^___^

แฟนผมก็อยากให้ผมแต่งตัวดีๆๆ น่ารัก เท่ห์ๆบ้าง แต่หาไซส์ให้ผมไม่ได้เลย

จนมาวันหนึงเราไปเดินที่ข้างเมเจอร์ปิ่นเกล้า
จุดเปลี่ยนของชีวิตผมก็ได้บังเกิดที่นี้ ที่นี้ทำให้ผมคิดจะเริ่มลดน้ำหนัก