สวัสดีค่ะ
นี้เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้พันทิปนะคะ ยืมaccountแฟนมาใช้
อยากมาแชร์ประสบการณ์ออกทริปต่างจังหวัดครั้งแรกกับแฟนค่ะ
ต้องเกริ่นก่อนนะคะว่า ปกติเราขับรถ ไม่ชอบความเร็วเอามากๆ คือกลัวเลยละ
เราทำงานในวงการบันเทิง มีหนังหน้าต้องรักษา ผิวก็ห้ามดำ ห้ามเป็นรอย ไม่งั้นขายไม่ออก
เพราะฉะนั้นการซ้อนมอเตอร์ไซค์คือเสี่ยงมาก
แฟนเรา ก็เหมือนผู้ชายปกติทั่วไป คือชอบความเร็วกับอะไรกลมๆ (ล้อรถ ลูกบาส กับนม
)
เค้าขี่ CBR250 2013 มาได้2ปีกว่าแล้ว ตอนแรกที่เค้าคิดจะซื้อ เราก็สงสัยว่าทำไมเค้าไม่ซื้อรถ
มองว่าเจ้าCBRจะต้องมาเป็นมารหัวใจ ดึงความสนใจขากแฟนไปแน่ๆ (ชิ)
พอนานๆเข้า เราก็เริ่มชิน มีซ้อนท้ายไปที่ใกล้ๆบ้าง ใกล้พอที่ยังรู้สึกว่าก้นยังติดอยู่กับตัว
มีบางโอกาสที่เราซ้อนท้ายแฟนกลับบ้านเค้าที่สมุทรสาคร ระยะทาง50กม. (ไปกลับก็100กม.
)
เหนื่อยก็เหนื่อย ก้นก็ปวด หนาวก็หนาว ผมที่ไดร์มาก็พันกัน
แฟนเห็นอาการเรา ก็ถามว่า "ถ้าเราไปออกทริปกัน เทอจะไหวหรอ?"
เราก็ถามตัวเองเหมือนกันว่า "เราจะไหวหรอวะ?"
พอดีพี่ที่ออฟฟิศแฟนชวนไปทำบุญที่วัดป่า ที่โคราช
แฟนเราเลยมาถามว่าเราจะไปด้วยกันมั้ย เค้าจะขี่มอเตอร์ไซค์ไป (นางตาเป็นประกายปิ๊งๆ)
เราก็เลยบอกว่า ถ้าเค้าอยากให้ไปก็ไป แต่วันก่อนออกเดินทางเรามีงานนะ อาจจะกลับดึกหน่อย
นี่ขนาดพูดเป็นนัยๆว่า "ชั้นอาจจะไปไม่ไหวนะ" คุณแฟนก็ทำเป็นไม่รับรู้ แล้วก็บอกว่า
ไปซื้อ jacket กับหมวกกันนะ
เราเริ่มหารีวิวร้านขายของบิ๊กไบค์ในgoogle เลือกร้านที่มีของผู้หญิงขายเยอะๆ
มาจบที่ร้าน 320sp ตรงวงเวียนใหญ่ มาสะดุดที่facebookของที่ร้าน มีเจ๊เจ้าของร้านใส่เสื้อรีวิวให้ดู เลยต้องไปลองซะหน่อย
เราเลือกเสื้อ jacket ยี่ห้อ W-Raki สีดำ มีเกราะตรงไหล่ และ ข้อศอก คือใส่แล้วพอดีตัวมาก จัดไปราคา2700 บาท
มาเลือกหมวกกันน๊อค อันนี้ยากและนานหน่อย เพราะเรางอแง
เวลาจะลอง ที่ร้านให้ใส่ไอ้โม่ง คือหายใจไม่ออก จะถอดๆอย่างเดียวเลย
ก่อนหน้านี้ เราใส่หมวกกันน๊อคอันเก่าของแฟน ซึ่งมันใหญ่กว่าหัวเรา เราเลยต้องถักเปียให้มันกระชับมากขึ้น
แฟนและพี่ที่ร้านแนะนำ(แกมบังคับ)ให้เลือกหมวกที่มันแน่นหน่อย นานๆเข้าเด๋วนวมมันจะยุบอีก
เราเลือก bimola esclipse สีดำ ลายขาวเทา ไซส์s (criteria ในการเลือกคือ ยี่ห้อเดียวกับแฟนและ เข้ากับชุด จบ)
ปรากฎว่าใบที่เราเลือก เหลือใบสุดท้ายที่โชว์ และมีรอยจากการที่ลูกค้ามาลอง ทางร้านเลยถามว่าเราจะเอาสีอื่นมั้ย
ตอบเลยว่าไม่! มีรอยไม่มายค่ะ เด๋วใช้ไปมันก็มีอยู่ดี มั่นในความสามารถการต่อราคาของตัวเองสุดๆ ประกาศกร้าวจะเอาส่วนลดแทนค่ะ
ผลคือแพ้ค่ะ แพ้ราบคาบ เจ๊เจ้าของร้านรุ่นใหญ่ของจริง ชะนีน้อยไม่อาจต่อกร (แต่เจ๊น่ารักนะค๊า)
ได้ของมาราคาน่ารักค่ะ อยู่ในบัดเจทไม่เกิน 5000บาท
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คืนก่อนออกเดินทาง เราทำงานกลับมาสภาพสะบักสะบอมบอบช้ำสุดๆ
กว่าจะมาถึงห้องแฟน (มาค้างนะคะ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน) ก็5ทุ่มกว่า กินข้าว อาบน้ำ นอนอีกทีก็ตี1กว่า
คุณแฟนตั้งนาฬิกาปลุก 6โมงเช้า เพราะเราต้องไปถึงวัดก่อน10โมง
เราพยามทำเนียนๆไม่ยอมตื่น สุดท้ายโดนแฟนลากลงจากเตียงค่ะ
จำได้ว่าตอนนั้นเหนื่อยมาก ปวดตัวสุดๆ ความดันต่ำอีก คือเดินไปบ่นไป แปรงฟันก็ยังบ่นแฟนค่ะ ทาครีมกันแดดให้แฟน ปากก็บ่นไปค่ะ
แฟนก็ไม่สนใจค่ะ ทำหูหวนลม อะไรก็เอาเหอะ แค่ลากเราไปด้วยได้เค้าก็happyมาก (คือนางร่าเริงมากจีจี)
การเตรียมตัวไปออกทริปของเราคือ ทาครีม กับครีมกันแดด ลงแป้ง เขียนคิ้ว จบ!
ไม่ต้องเยอะค่ะ เด๋วนวมเปื้อนmake up ไอ้โม่งไม่ใส่ค่ะ งอแงๆ
เราถักผมเปียต่ำ คือตั้งแต่ท้ายทอยลงมา ผมจะได้ไม่ยุ่ง
จิงๆควรใส่เสื้อแขนยาว แต่เสื้อหมด กางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าผ้าใบ (อันนี้ก็เพิ่งถอยมาใหม่) ใส่เสื้อjacket รูกซิบให้มิด
ใส่หมวกกันน๊อค ถุงมือ (ลืมซื้อค่ะ ยืมของน้องแฟนมาใส่ก่อน เด๋วค่อยแวะไปหาเจ๊วันหลัง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ช่วงที่ยังอยู่ในกทม.ยังไม่มีอะไรค่ะ ยังทำความเร็วไม่ได้ เพราะรถเยอะ (วันเสาร์รถก็ติดค่ะ)
พอออกรังสิต ความเร็วเพิ่มเป็น120กม./ชม. เอาวะ เราขับรถก็ประมาณนี้ ยังไหวๆ
ช่วงถนนมิตรภาพ เราเจอบิ๊คไบค์คันอื่นๆ ดูๆแล้วต้องเป็นรุ่นพี่ๆ มิอาจเทียบชั้น
มีการส่งสัญญาณทักทายให้เรา2คนค่ะ คือเป็นวัฒนธรรมของวงการนี้ที่น่ารักมากเลยนะคะ ชอบๆ
แต่เราก็สงสัยนะคะ เราเครื่อง250 ทำไมไล่พี่ๆเค้าทัน หรือพี่เค้าขับช้าหว่า?
ชะนีก็ชะโงกหน้าไปดูเกค่ะ 150กม./ชม.ข่าาาาาาา จุดนี้คือตะโกนด่าไม่ได้ข่าาาา นั่งเงียบๆไปข่าาาาา
คุณแฟนเค้าก็เป็นห่วงนะคะ แวะพักที่ปั้มปตท.วังน้อยกลัวเราเหนื่อย หลังจากนั้นก็ยิงยาวไปปากช่องค่ะ
หน้าที่ของเราช่วงนั้นคือคอยดูป้ายทางค่ะ (ไม่เคยมากันทั้งคู่)
เราจะส่งสัญญาณคือถ้าแตะไหล่ซ้าย ให้เลี้ยวซ้าย ไหล่ขวาก็เลี้ยวขวา ถ้าแตะสองข้างก็ตรงไป (ไม่รู้คู่อื่นทำแบบนี้บ้างรึป่าว)
มาถึงทางแยกเข้าปากช่อง แฟนก็ชะลอรถค่ะ เราก็งง ก็ว่าบอกให้เลี้ยวซ้ายนี้แหละ ถูกแล้วๆ
แฟนก็แตะขาขวาเราหลายครั้ง สุดท้ายนางก็บอกว่า "ลงไป จะถ่ายรูป"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราเข้ามาอำเภอปากช่องค่ะ มุ่งหน้าไปวัดกล้วยไม้ป่า ขี่ไปตามทาง สองข้างมีแต่สีเขียว อากาศดีมากกกกก
วัดอยู่ไม่ไกลจากไร่ทองสมบูรณ์ค่ะ (เคยมาถ่ายงานที่นี้ เลยคุ้นๆ) ทางเข้าวัดเป็นถนนเลนเดียว ดินแดง สองข้างทางเป็นบ้านคน ทำไร่ ทำสวน เลี้ยงสัตว์
ใช้เวลาเดินทางทั้งหมด3ชม. รวมหลงทางและแวะถ่ายรูป
พอเรามาถึงวัด ฝนตกทันทีเลยค่ะ ตกหนักยัน บ่าย2 ดีที่เราไหวตัวทัน เก็บเสื้อและหมวกเข้ามาในศาลา
นี้คือสภาพค่ะ
ขากลับ เห็นคุณแฟนบ่นงึมงัมกับตัวเองประมาณ จะไหวมั้ยน้า...
เราก็ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ ก็ไม่น่าจะมีอะไร ฝนก็หยุดตกแล้ว
ปรากฎว่าทางออกที่เคยเป็นดินแดง มันกลายเป็นโคลนค่า ขับไปได้ซักพัก รถก็สไลด์ข้างลงทุ่งข้าวโพด และบึ้มกลายเป็นโกโก้ครัช
แฟนเราประคองรถจนถึงที่สุด คือจำได้ว่ารถจมโคลนนิ่มๆ เรากระโดดออกมาตอนไหนไม่รู้ เสื้อ กางเกง รองเท้า ไม่เปื้อนโคลนซักนิส
แต่รถเละไปข้างนึงจ้า
ทำอะไรไม่ได้ค่ะ คุณแฟนกระแดะไปเปลี่ยนยางแบบดอกน้อยฝุดๆ กะว่าจะขี่ทำความเร็วในเมืองสวยๆ ก็จมโคลนสวยๆไปค่ะ
ช่วยกันลาก เข็นไปจนผ่านโคลน ชาวบ้านผ่านมาถามว่าให้ช่วยมั้ย เราก็ขำตลอดทาง สภาพทุเรศสุดๆค่ะ ทนไม่ได้ ต้องควักกล้องมาถ่ายรูปเก็บไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขากลับ เจอพี่ๆบิ๊กไบค์มาเป็นขบวนเลยค่ะ แต่คราวนี้ไม่มีใครทักเราแล้ว
ทุกคนมองข้างรถ และรองเท้าหนาเตอะ ของเราสองคน อายค่ะ แต่ก็ขำ
ระหว่างทางกลับ พระอาทิตย์เริ่มตก แสงแยงตา... หลับค่ะ
รู้ตัวอีกทีตอนแฟนเข้าโค้ง จังหวะนั้นคือกลัวตกมาก เลยต้องบอกให้แฟนแวะปั้มก่อน เลยถือโอกาสล้างเท้าด้วย
ความซวยยังไม่หมดค่ะ ระหว่างทางกลับฝนก็เริ่มตกปรอยๆอีกจ้า เราเลยต้องรีบทำความเร็วกลับกทม.
ก้นงี้ชาไปหมด เหมือนมันหลุดออกไปจากตัว นั่งอยู่บนก้อนเมฆ หลังก็ปวดไม่รู้ขามานั่งมาได้ยังไง
ตอนนั้นเรารู้สึกว่าทำไมตัวมันผิดที่ผิดทางไปหมด
แล้วก็พยามแหกขี้ตาตื่นไว้ เพราะกลัวอันตราย สับปะหงกหัวฟาดแฟนเต็มๆ จนแฟนต้องจอดพักอีก 55
กลับมากทม.ปลอดภัยครบทุกประการค่ะ ไม่มีบุบสลาย
ออกทริปครั้งแรกกับแฟน ขรุขระบ้างเล็กน้อย แต่ก็ประทับใจมากค่ะ
ชอบตรงที่เราได้ใช้เวลากับเค้า ช่วยกันทำนู้นทำนี้
บรรยากาศสองข้างทางตอนออกทริปคือสวยมาก คือหาในกทม.ไม่ได้
ถามว่าจะไปออกทริปอีกมั้ย คำตอบคือไปค่ะ แต่ไม่ใช่ใกล้ๆนี้
ทั้งเราทั้งแฟนตอนนี้ป่วยค่ะ แรดมากไปไม่ดูสังขาร
สุดท้ายนี้อยากจะบอกสาวๆแฟนบิ๊กไบค์ว่า ก่อนออกทริป เตรียมตัวดีๆนะคะ พักผ่อนเยอะๆ เช็คเส้นทาง แล้วก็ไปกับคุณแฟนเถอะค่ะ เชียร์ๆ
ปล. แฟนอยากให้ตัดหัวบราวน์มาใส่ แต่ทำไม่เป็นค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ออกทริปครั้งแรกกับแฟน เละ!!
นี้เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้พันทิปนะคะ ยืมaccountแฟนมาใช้
อยากมาแชร์ประสบการณ์ออกทริปต่างจังหวัดครั้งแรกกับแฟนค่ะ
ต้องเกริ่นก่อนนะคะว่า ปกติเราขับรถ ไม่ชอบความเร็วเอามากๆ คือกลัวเลยละ
เราทำงานในวงการบันเทิง มีหนังหน้าต้องรักษา ผิวก็ห้ามดำ ห้ามเป็นรอย ไม่งั้นขายไม่ออก
เพราะฉะนั้นการซ้อนมอเตอร์ไซค์คือเสี่ยงมาก
แฟนเรา ก็เหมือนผู้ชายปกติทั่วไป คือชอบความเร็วกับอะไรกลมๆ (ล้อรถ ลูกบาส กับนม )
เค้าขี่ CBR250 2013 มาได้2ปีกว่าแล้ว ตอนแรกที่เค้าคิดจะซื้อ เราก็สงสัยว่าทำไมเค้าไม่ซื้อรถ
มองว่าเจ้าCBRจะต้องมาเป็นมารหัวใจ ดึงความสนใจขากแฟนไปแน่ๆ (ชิ)
พอนานๆเข้า เราก็เริ่มชิน มีซ้อนท้ายไปที่ใกล้ๆบ้าง ใกล้พอที่ยังรู้สึกว่าก้นยังติดอยู่กับตัว
มีบางโอกาสที่เราซ้อนท้ายแฟนกลับบ้านเค้าที่สมุทรสาคร ระยะทาง50กม. (ไปกลับก็100กม. )
เหนื่อยก็เหนื่อย ก้นก็ปวด หนาวก็หนาว ผมที่ไดร์มาก็พันกัน
แฟนเห็นอาการเรา ก็ถามว่า "ถ้าเราไปออกทริปกัน เทอจะไหวหรอ?"
เราก็ถามตัวเองเหมือนกันว่า "เราจะไหวหรอวะ?"
พอดีพี่ที่ออฟฟิศแฟนชวนไปทำบุญที่วัดป่า ที่โคราช
แฟนเราเลยมาถามว่าเราจะไปด้วยกันมั้ย เค้าจะขี่มอเตอร์ไซค์ไป (นางตาเป็นประกายปิ๊งๆ)
เราก็เลยบอกว่า ถ้าเค้าอยากให้ไปก็ไป แต่วันก่อนออกเดินทางเรามีงานนะ อาจจะกลับดึกหน่อย
นี่ขนาดพูดเป็นนัยๆว่า "ชั้นอาจจะไปไม่ไหวนะ" คุณแฟนก็ทำเป็นไม่รับรู้ แล้วก็บอกว่า
ไปซื้อ jacket กับหมวกกันนะ
เราเริ่มหารีวิวร้านขายของบิ๊กไบค์ในgoogle เลือกร้านที่มีของผู้หญิงขายเยอะๆ
มาจบที่ร้าน 320sp ตรงวงเวียนใหญ่ มาสะดุดที่facebookของที่ร้าน มีเจ๊เจ้าของร้านใส่เสื้อรีวิวให้ดู เลยต้องไปลองซะหน่อย
เราเลือกเสื้อ jacket ยี่ห้อ W-Raki สีดำ มีเกราะตรงไหล่ และ ข้อศอก คือใส่แล้วพอดีตัวมาก จัดไปราคา2700 บาท
มาเลือกหมวกกันน๊อค อันนี้ยากและนานหน่อย เพราะเรางอแง
เวลาจะลอง ที่ร้านให้ใส่ไอ้โม่ง คือหายใจไม่ออก จะถอดๆอย่างเดียวเลย
ก่อนหน้านี้ เราใส่หมวกกันน๊อคอันเก่าของแฟน ซึ่งมันใหญ่กว่าหัวเรา เราเลยต้องถักเปียให้มันกระชับมากขึ้น
แฟนและพี่ที่ร้านแนะนำ(แกมบังคับ)ให้เลือกหมวกที่มันแน่นหน่อย นานๆเข้าเด๋วนวมมันจะยุบอีก
เราเลือก bimola esclipse สีดำ ลายขาวเทา ไซส์s (criteria ในการเลือกคือ ยี่ห้อเดียวกับแฟนและ เข้ากับชุด จบ)
ปรากฎว่าใบที่เราเลือก เหลือใบสุดท้ายที่โชว์ และมีรอยจากการที่ลูกค้ามาลอง ทางร้านเลยถามว่าเราจะเอาสีอื่นมั้ย
ตอบเลยว่าไม่! มีรอยไม่มายค่ะ เด๋วใช้ไปมันก็มีอยู่ดี มั่นในความสามารถการต่อราคาของตัวเองสุดๆ ประกาศกร้าวจะเอาส่วนลดแทนค่ะ
ผลคือแพ้ค่ะ แพ้ราบคาบ เจ๊เจ้าของร้านรุ่นใหญ่ของจริง ชะนีน้อยไม่อาจต่อกร (แต่เจ๊น่ารักนะค๊า)
ได้ของมาราคาน่ารักค่ะ อยู่ในบัดเจทไม่เกิน 5000บาท
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คืนก่อนออกเดินทาง เราทำงานกลับมาสภาพสะบักสะบอมบอบช้ำสุดๆ
กว่าจะมาถึงห้องแฟน (มาค้างนะคะ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน) ก็5ทุ่มกว่า กินข้าว อาบน้ำ นอนอีกทีก็ตี1กว่า
คุณแฟนตั้งนาฬิกาปลุก 6โมงเช้า เพราะเราต้องไปถึงวัดก่อน10โมง
เราพยามทำเนียนๆไม่ยอมตื่น สุดท้ายโดนแฟนลากลงจากเตียงค่ะ
จำได้ว่าตอนนั้นเหนื่อยมาก ปวดตัวสุดๆ ความดันต่ำอีก คือเดินไปบ่นไป แปรงฟันก็ยังบ่นแฟนค่ะ ทาครีมกันแดดให้แฟน ปากก็บ่นไปค่ะ
แฟนก็ไม่สนใจค่ะ ทำหูหวนลม อะไรก็เอาเหอะ แค่ลากเราไปด้วยได้เค้าก็happyมาก (คือนางร่าเริงมากจีจี)
การเตรียมตัวไปออกทริปของเราคือ ทาครีม กับครีมกันแดด ลงแป้ง เขียนคิ้ว จบ!
ไม่ต้องเยอะค่ะ เด๋วนวมเปื้อนmake up ไอ้โม่งไม่ใส่ค่ะ งอแงๆ
เราถักผมเปียต่ำ คือตั้งแต่ท้ายทอยลงมา ผมจะได้ไม่ยุ่ง
จิงๆควรใส่เสื้อแขนยาว แต่เสื้อหมด กางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าผ้าใบ (อันนี้ก็เพิ่งถอยมาใหม่) ใส่เสื้อjacket รูกซิบให้มิด
ใส่หมวกกันน๊อค ถุงมือ (ลืมซื้อค่ะ ยืมของน้องแฟนมาใส่ก่อน เด๋วค่อยแวะไปหาเจ๊วันหลัง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ช่วงที่ยังอยู่ในกทม.ยังไม่มีอะไรค่ะ ยังทำความเร็วไม่ได้ เพราะรถเยอะ (วันเสาร์รถก็ติดค่ะ)
พอออกรังสิต ความเร็วเพิ่มเป็น120กม./ชม. เอาวะ เราขับรถก็ประมาณนี้ ยังไหวๆ
ช่วงถนนมิตรภาพ เราเจอบิ๊คไบค์คันอื่นๆ ดูๆแล้วต้องเป็นรุ่นพี่ๆ มิอาจเทียบชั้น
มีการส่งสัญญาณทักทายให้เรา2คนค่ะ คือเป็นวัฒนธรรมของวงการนี้ที่น่ารักมากเลยนะคะ ชอบๆ
แต่เราก็สงสัยนะคะ เราเครื่อง250 ทำไมไล่พี่ๆเค้าทัน หรือพี่เค้าขับช้าหว่า?
ชะนีก็ชะโงกหน้าไปดูเกค่ะ 150กม./ชม.ข่าาาาาาา จุดนี้คือตะโกนด่าไม่ได้ข่าาาา นั่งเงียบๆไปข่าาาาา
คุณแฟนเค้าก็เป็นห่วงนะคะ แวะพักที่ปั้มปตท.วังน้อยกลัวเราเหนื่อย หลังจากนั้นก็ยิงยาวไปปากช่องค่ะ
หน้าที่ของเราช่วงนั้นคือคอยดูป้ายทางค่ะ (ไม่เคยมากันทั้งคู่)
เราจะส่งสัญญาณคือถ้าแตะไหล่ซ้าย ให้เลี้ยวซ้าย ไหล่ขวาก็เลี้ยวขวา ถ้าแตะสองข้างก็ตรงไป (ไม่รู้คู่อื่นทำแบบนี้บ้างรึป่าว)
มาถึงทางแยกเข้าปากช่อง แฟนก็ชะลอรถค่ะ เราก็งง ก็ว่าบอกให้เลี้ยวซ้ายนี้แหละ ถูกแล้วๆ
แฟนก็แตะขาขวาเราหลายครั้ง สุดท้ายนางก็บอกว่า "ลงไป จะถ่ายรูป"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราเข้ามาอำเภอปากช่องค่ะ มุ่งหน้าไปวัดกล้วยไม้ป่า ขี่ไปตามทาง สองข้างมีแต่สีเขียว อากาศดีมากกกกก
วัดอยู่ไม่ไกลจากไร่ทองสมบูรณ์ค่ะ (เคยมาถ่ายงานที่นี้ เลยคุ้นๆ) ทางเข้าวัดเป็นถนนเลนเดียว ดินแดง สองข้างทางเป็นบ้านคน ทำไร่ ทำสวน เลี้ยงสัตว์
ใช้เวลาเดินทางทั้งหมด3ชม. รวมหลงทางและแวะถ่ายรูป
พอเรามาถึงวัด ฝนตกทันทีเลยค่ะ ตกหนักยัน บ่าย2 ดีที่เราไหวตัวทัน เก็บเสื้อและหมวกเข้ามาในศาลา
นี้คือสภาพค่ะ
ขากลับ เห็นคุณแฟนบ่นงึมงัมกับตัวเองประมาณ จะไหวมั้ยน้า...
เราก็ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ ก็ไม่น่าจะมีอะไร ฝนก็หยุดตกแล้ว
ปรากฎว่าทางออกที่เคยเป็นดินแดง มันกลายเป็นโคลนค่า ขับไปได้ซักพัก รถก็สไลด์ข้างลงทุ่งข้าวโพด และบึ้มกลายเป็นโกโก้ครัช
แฟนเราประคองรถจนถึงที่สุด คือจำได้ว่ารถจมโคลนนิ่มๆ เรากระโดดออกมาตอนไหนไม่รู้ เสื้อ กางเกง รองเท้า ไม่เปื้อนโคลนซักนิส
แต่รถเละไปข้างนึงจ้า
ทำอะไรไม่ได้ค่ะ คุณแฟนกระแดะไปเปลี่ยนยางแบบดอกน้อยฝุดๆ กะว่าจะขี่ทำความเร็วในเมืองสวยๆ ก็จมโคลนสวยๆไปค่ะ
ช่วยกันลาก เข็นไปจนผ่านโคลน ชาวบ้านผ่านมาถามว่าให้ช่วยมั้ย เราก็ขำตลอดทาง สภาพทุเรศสุดๆค่ะ ทนไม่ได้ ต้องควักกล้องมาถ่ายรูปเก็บไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขากลับ เจอพี่ๆบิ๊กไบค์มาเป็นขบวนเลยค่ะ แต่คราวนี้ไม่มีใครทักเราแล้ว
ทุกคนมองข้างรถ และรองเท้าหนาเตอะ ของเราสองคน อายค่ะ แต่ก็ขำ
ระหว่างทางกลับ พระอาทิตย์เริ่มตก แสงแยงตา... หลับค่ะ
รู้ตัวอีกทีตอนแฟนเข้าโค้ง จังหวะนั้นคือกลัวตกมาก เลยต้องบอกให้แฟนแวะปั้มก่อน เลยถือโอกาสล้างเท้าด้วย
ความซวยยังไม่หมดค่ะ ระหว่างทางกลับฝนก็เริ่มตกปรอยๆอีกจ้า เราเลยต้องรีบทำความเร็วกลับกทม.
ก้นงี้ชาไปหมด เหมือนมันหลุดออกไปจากตัว นั่งอยู่บนก้อนเมฆ หลังก็ปวดไม่รู้ขามานั่งมาได้ยังไง
ตอนนั้นเรารู้สึกว่าทำไมตัวมันผิดที่ผิดทางไปหมด
แล้วก็พยามแหกขี้ตาตื่นไว้ เพราะกลัวอันตราย สับปะหงกหัวฟาดแฟนเต็มๆ จนแฟนต้องจอดพักอีก 55
กลับมากทม.ปลอดภัยครบทุกประการค่ะ ไม่มีบุบสลาย
ออกทริปครั้งแรกกับแฟน ขรุขระบ้างเล็กน้อย แต่ก็ประทับใจมากค่ะ
ชอบตรงที่เราได้ใช้เวลากับเค้า ช่วยกันทำนู้นทำนี้
บรรยากาศสองข้างทางตอนออกทริปคือสวยมาก คือหาในกทม.ไม่ได้
ถามว่าจะไปออกทริปอีกมั้ย คำตอบคือไปค่ะ แต่ไม่ใช่ใกล้ๆนี้
ทั้งเราทั้งแฟนตอนนี้ป่วยค่ะ แรดมากไปไม่ดูสังขาร
สุดท้ายนี้อยากจะบอกสาวๆแฟนบิ๊กไบค์ว่า ก่อนออกทริป เตรียมตัวดีๆนะคะ พักผ่อนเยอะๆ เช็คเส้นทาง แล้วก็ไปกับคุณแฟนเถอะค่ะ เชียร์ๆ
ปล. แฟนอยากให้ตัดหัวบราวน์มาใส่ แต่ทำไม่เป็นค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้