ตัวผมเองสถานภาพโสดสนิทศิษย์ส่ายหน้า อายุยี่สิบปลายๆ มีหน้าที่การงานดี รายได้ค่อนข้างมั่นคง  หน้าตาก็พอได้
(ถือว่าพร้อมแล้ว สำหรับการจะมีใครซักคนเคียงข้างกัน เป็นเพื่อนคู่คิด เป็นมิตรคู่ใจ เป็นคนคอยทะเลาะเป็นเพื่อนกัน
แต่...ทำงานมาก็หลายปี ยังหาใครไม่ได้เลย)

>>> หลังจากบ่นเรื่องปมด้อยของตัวเองจบ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ

อันนี้เป็นประสบการณ์ที่ผมพบเจอมากับตัวเองนะครับ ซึ่งตัวผมเองอย่างที่บอก เป็นวัยรุ่นตอนปลาย อีกสอง-สามปี
ก็จะ 30 แล้ว อาจจะหัวโบราณนิดหน่อย (วันๆ เอาแต่ทำแต่งาน อาจจะไม่ค่อยทันกระแสสังคมของวัยรุ่นสมัยนี้)

ตัวผมเองพักอยู่คอนโด ด้านหน้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งที่คอนโดนั้น จะเป็นกลุ่มคนวัยทำงาน ปะปนกับนักศึกษา
เท่าที่สังเกตจะพบว่าวัยรุ่นนักศึกษาหญิงชาย ได้มาเช่าห้องอยู่ด้วยกัน หลายห้อง (ตัวผมเองมองว่าไม่เหมาะสมนัก)
อย่างเช่น น้องที่เช่าอยู่ห้องตรงข้ามผม ซึ่งผมกับน้องเวลาเจอกันก็ได้พูดคุยกันบ้าง ตัวน้องเองเช่าห้องอยู่คนเดียว
แต่ช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ แฟนน้องซึ่งเป็นนักศึกษาสถาบันเดียวกัน มาอยู่ด้วยเสมอ และผมก็เข้าใจว่า ยังมีนักศึกษา
อีกหลายคู่ที่เช่าห้องอยู่ด้วยกัน แบบสามีภรรยากัน มีกิจกรรมทางเพศร่วมกันเป็นประจำ

ซึ่งผมคิดว่า ความรักแบบนักศึกษา มั่นไม่จีรังยั่งยืน (จากประสบการณ์ที่เจอมากับตัวเองด้วย และที่พบเห็นจากเพื่อนๆ)
ระยะเวลาเพียง 4 ปี ยอมรับว่ารักกันมาก หวานเหมือนน้ำผึ้ง ไปไหนมาไหนแบบปาท่องโก๋ แต่ว่าพอเรียนจบ มีงานทำ
ก็เป็นอันต้องเลิกลากันไป มีเพียงไม่กี่คู่หรอกที่คบกันจนแต่งงานกัน น้อยมากจริงๆ ถึงจะมีให้เห็นอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มาก

จึงอยากถามว่า นิยามคำว่าแฟน นี่หมายถึง เราต้องยอมเสียตัวให้ผู้ชาย ที่เรียกว่าแฟนเลยหรือ เรานิยามคำว่าแฟนกัน
แบบไหน (หรือว่าผู้หญิงกลัวว่าจะโสด จะไม่มีแฟน เลยยอมเสียซิงให้แฟน ทั้งๆที่ผู้ชายคนนั้น อาจจะไม่ใช่สามีในอนาคต
หรือว่า สาวๆ ยุคนี้ เขาไม่สนใจเรื่อง ซิง กันแล้ว ถือว่าการมีอะไรกับแฟนเป็นเรื่องปกติหรอครับ)

หรือว่าการมีอะไรกัน มันเป็นความสุข ความเต็มใจ ของทั้งสองฝ่าย ขอให้ทุกวันนี้มีความสุขก็พอแล้ว ส่วนอนาคตจะเป็น
อย่างไร อีกเรื่องหนึ่ง ขอให้เป็นคนดีก็พอแล้ว จะโสด หรือ ซิง ไม่ใช่ประเด็น แบบนั้นหรือปล่าวครับ

ถ้าการคบกันในฐานะแฟน ในขณะเรียนมหาวิทยาลัย สาวๆ ยอมให้แฟนเกินเลยได้ขนาดไหน กอด จูบ ลูบ คลำ หรือว่า
มีอะไรกัน คิดว่าเหมาะสมไหม ส่วนคนที่เป็นแฟนกันในวัยทำงาน ผมมองว่าคนเหล่านั้น เป็นผู้ใหญ่พอ สามารถรับผิดชอบ
ชีวิตตัวเองได้ และมีโอกาสที่จะคบกันยาวนาน ซึ่งการมีอะไรกัน เป็นเรื่องปกติ (อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ)


สุดท้ายนี้ ตัวผมเองมองว่าการมีแฟนเป็นเรื่องดี การที่นักศึกษามีแฟน ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่เราจะกำหนดลิมิต ไว้แค่ไหน
นั้นก็เป็นเรื่องที่ตัวเราเองต้องคิด

ซึ่งผมเอง หากในอนาคต จะมีแฟนซักคน คงไม่กังวลเรื่อง ซิง (กังวลว่าโสดจริงหรือปล่าวมากกว่า) เพราะในยุคยสมัยนี้
สาวซิง หายากพอๆ กับ การโอกาสที่แมนยู จะได้ไปเล่นยูฟ่าแชมเปี้ยนลีกส์

ปล.ชีวิตคนโสดนี่แสนลำบาก เวลาเจ็บป่วยก็ต้องดูแลตัวเอง