สวัสดีเพื่อนๆน่ะครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผม ทำงานมาได้ปีกว่าๆแล้วครับ เงินเดือนก็ประมาณหมื่นกลางๆ แต่ถ้าเราขยันทำงาน ขยันโอที ทำไม่มีหยุดทั้งเดือน ก็ตกประมาณสองหมื่นนิดๆ
ครอบครัวผมก็ไม่ได้จนอะไรมาก ฐานะก็กลางๆน่ะครับ แต่หนี้สินครอบครัวเราเยอะ เดือนหนึ่งเฉพาะค่าหนี้สินก็ตกเดือนละ 50,000-70,000 บาท
ครอบครัวเรามีกันสามคน พี่ชาย เรียนจบแค่ ม.3 ไม่ยอมเรียนต่อ เสียสละให้ผมได้เรียนที่สูงขึ้น แต่งงานแล้ว มีลูก2 คน เราห่างกันปีเดียว ต่อมาก็ผม อายุก็ 24 ปี
ทำงานต่างจังหวัด นานๆทีจะได้กลับบ้าน และน้องสาวผม ตอนนี้ก็กำลังเรียนอยู่ ม.2 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง

เนื่องจากรายจ่ายหนี้สินครอบครัวเราเยอะมาก อาศัยพ่อแม่เพียงสองคนก็จ่ายไม่ไหว ท่านพยายามทำงานหนักเพื่อจ่ายหนี้สิน แต่ก็ไม่ค่อยไหว เศรษฐกิจแบบนี้ของก็ขายยาก
ท่านโทรมาปรึกษาบ่อยๆ เครียดจนเป็นลม ผมเองก็สงสาร บางครั้งก็ต้องไปกู้หนี้ยืมสิน คนอื่นมาเพื่อจ่ายค่าใช้จ่ายที่มันระดมเข้ามา เหตุการณ์ที่เล่าไปมันเริ่มมาจากตอนผมเรียนมหาลัย
คนที่เรียนมหาลัยไกลบ้านคงจะรู้ ถ้าปิดเทอมใหญ่ก็คงอยากกลับบ้าน ผมเองก็เอาแต่ใจหน่อยช่วงนั้น อยากให้ท่านมารับที่มหาลัย เพราะนั่งรถกลับมันหลายชั่วโมงมาก แต่ถ้าพ่อมารับ ท่านจะเข้าทางลัด มันไม่กี่ชั่วโมงก็ถึง

เอาละครับพอที่บ้านมารับก็มากันทั้งครอบครัว พี่ชาย พ่อแม่ หลานๆ หวังว่ามาเที่ยวกันด้วย แต่! มันไม่ได้อย่างที่หวังน่ะสิครับ ขับมาถึงช่วงหนึ่ง รถเกิดเสียหลัก พลิกคว่ำ พ่อแม่ บาดเจ็บสาหัส นอกนั้นคนอื่นๆไม่บาดเจ็บอะไรมาก ตอนนั้นครอบครัวเราเสียหายหนักมาก เงินในบัญชีหมด ขายรถ ขายบ้านเพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาล

ถ้าผมไม่เอาแต่ใจให้พ่อมารับ เรื่องแบบนี้มันก็คงไม่เกิดขึ้น มันเป็นตราบาปในใจผมมาถึงปัจจุบัน

พอตอนนี้ครอบครัวเราก็พออยู่ตัว แต่หนี้สินเดิมมันมากเกิน พ่อแม่พยายามทำงานส่งค่าหนี้ แต่ก็เหมือนจะไม่พอ ผมเองมีตราบาปในใจ แถมพ่อแม่ยังสุขภาพไม่ค่อยดี เลยตัดสินใจ
ยกเงินส่วนใหญ่ในแต่ละเดือนให้ท่าน ตอนนี้ผมมีเงินเดือน 20,000 บาท โดยทำงานแปดโมงถึงสองทุ่ม รวมโอที ทำทั้งเดือน วันหยุดก็ขอมาทำ เดือนนึงผมเลยยกให้ที่บ้านเฉลี่ยต่อเดือนตกเดือนละ15,000 บาท เพราะบางเดือนทางไม่ได้ขอ แต่พอสักสองสามเดือน ท่านก็ขอยืม ท่านใช้คำว่าขอยืม เพราะมันไม่ทันจริงๆ ครั้งนึงก็สามหมื่นบ้าง สี่หมื่นบ้าง  เราเหลือใช้จ่ายเอง 5,000 บาท ทั้งกิน ทั้งค่าใช้จ่ายอื่นๆ แต่พอแม่ถาม เราก็บอกว่า มีเงินเหลือเยอะแยะ คงไม่ผิดใช่ไหม

ถ้าถามว่า เงินแค่ 5,000 จะใช้จ่ายพอหรอ ผมว่าพอ ไม่พอก็ต้องพอ ดีหน่อยที่มื้อกลางวันที่ทำงานเขาเลี้ยง เลยจ่ายแค่มื้อค่ำ มื้อเช้าอดเอา นอกนั้นก็ค่าห้องพักเล็กๆ

ถามว่าเหลือเก็บไหม มันก็มีบ้าง เหลือสองสามหมื่น เราทำงานมาแล้วปีกว่าๆ เงินเก็บส่วนมากได้จากค่าทิปของลูกค้าที่ให้ วันนึงๆก็เยอะน่ะ พอใช้ได้วันนึงเลย

ไม่รู้ว่าที่ทำอยู่มันผิดไหม แต่ไม่อยากให้พ่อแม่เครียดอ่ะ พี่ชายก็มีครอบครัว แทบจะไม่ไหวเหมือนกัน จะช่วยพ่อแม่ก็ไม่ไหว น้องสาวก็เรียน เหลือผมนี้แหละ โสด เงินก็ไม่ได้ใช้อะไร

อยากเห็นมุมมองของเพื่อนๆในพันทิปบ้างน่ะครับ เอามาแชร์กันหน่อย คิดคนเดียวมันตื้อ