คือดูละคร เหมือนจะทำให้คนดูเข้าใจว่า ลูกศรมาเจอพี่ชาญ แล้วก็อึ้งในความหล่อ ประมาณ ตกหลุมรักชายในฝัน
แต่จริงๆ ในนิยายที่คนเขียนต้องการสื่อคือ พระเอกเองก็แอบปลื้มในความสวยน่ารัก ไร้เดียงสาของลูกศรอยู่บ้างเหมือนกัน เพียงแต่ด้วยความที่พระเอกอายุมากกว่าเลยต้องวางฟอร์มเป็นธรรมดา

แต่จริงๆ ถ้าใครอ่านสายตาพระเอกออก จะรู้ว่า พี่ชาญแอบชอบลูกศรตั้งแต่ฉากนั้นแล้ว เพราะในเรื่องพระเอกจะเหมือนมีเรื่องทุกข์ใจเข้ามาในชีวิต พอมาเจอกับผู้หญิงแบบลูกศรที่ดูสดใส พูดจาอ่อนหวาน จิตใจดี ช่างเอาใจ เลยทำให้ลืมผู้หญิงร้ายๆ แบบทราย ได้เลย

วิลลี่ กับ นุ่น เล่นไว้น่ารักมาก ลองดูครับ

ฉากวิลลี่หันหลังมามองนุ่นนี่ อย่างหล่อ หล่อชนิดละลายเลยครับ ส่วนนุ่นก็น่ารักมีเสน่ห์เหมือนในนิยาย น่ารักสมกับที่พี่ชาญแอบปิ๊งเลยครับ




สรุปคือ ลึกๆ ทั้งคู่แอบชอบกันนะ เพียงแต่มันเหมือนมีเส้นใยบางๆ มากั้น คือความต่างของอายุ และ เอาจริงๆ พอจะรักกันจริงๆ ทรายก็เป็นมาร ขวางตลอดจนกระทั่งลูกศรตายเหมือนกัน จริงๆ ลูกศรในนิยายก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ขี้เหร่อะไรนักหนาหรอกครับ คืออาจจะดูจืดชืด ไร้รสนิยมก็จริงๆ แต่คนเขียนต้องการสื่อว่า แม้ลูกศรจะสวยหรือมีเสน่ห์สู้ทรายไม่ได้ แต่พอถึงเวลาจริงๆ ถ้าผู้ชายต้องเลือกคู่ครองจริงๆ ก็คงต้องเลือกผู้หญิงเรียบร้อย แบบลูกศรมาเป็นแม่ของลูก ส่วนทรายก็คงจะเป็นรักที่หลงใหลชั่วคราว หรือเป็นแค่ทางผ่านของผู้ชายเท่านั้นเองครับ