วันวานที่ ล่วงแล้ว          ผ่านเลย
อดีตคน คุ้นเคย          เปลี่ยนแล้ว
สัญญาที่ เคยเอ่ย          กัดกร่อน ใจนา
ยังอยู่เป็น เพื่อนแก้ว          แน่แท้ ทรมาน

แม้รู้ดี เริ่มต้น..........          จากมิตร
แปรเปลี่ยนเป็น ใกล้ชิด          สู่สร้าง
สัมพันธ์ก่อ หนุนนิตร...          หนุนเนื่อง รักเอย
สัญญา ถึงลาร้าง...          มั่นไว้ เพื่อนกัน

แต่ถึงคราว เงื่อนเค้า          ความจริง
รักอยู่ข้าง เดียวสิ่ง          ตอกย้ำ
ชายรักมั่น แต่หญิง          รักไม่ มีนา
ทวงสัญญา เจ็บช้ำ          ว่าย้อน สัมพันธ์

หนึ่งขอคืน เพื่อนพ้อง          เคยเป็น
อีกหนึ่งฝ่าย แสนเข็ญ          ร่ำไห้
จะให้อยู่ ร่วมเป็น...          เพียงเพื่อน ได้ไง
ใจสั่ง คบไม่ได้.......          ร่ำร้อง บอกเธอ






ได้สนทนากับมิตรท่านหนึ่งทางหลังไมค์ เกี่ยวกับความหลังเก่าๆ ในความชื่นชอบเรื่องโคลงกลอน เลยย้อนกลับมาแต่งสิ่งที่ตัวเองรักชอบที่จะขีดเขียนที่สุดอีกครั้ง และขอต้องออกตัว กับผู้เชียวชาญชำนาญโคลงว่า จขกท. รู้ดีว่า โคลงสี่สุภาพไม่เหมาะที่แต่งเนื้อหายาวๆ ควรแต่งให้จบถ้อยความในแบบบทต่อบท แต่กระนั้น จขกท.ก็ยังอยากแต่งออกมาในแบบนี้อยู่ดี

ขอบคุณครับ