ฉายมา 8 ตอน ตอนนี่เป็นตอนแรกที่จะได้เต้น จากใจโคตรตื่นเต้น ( เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเต้นรำ 12 ตอนจบ เพิ่งจะได้เต้นจริงๆ ตอน 8 เยี่ยม )
ก็ดูๆไปรอแล้วรอเล่า เพื่อดูฉากเต้น เจอฉากซ้อม ฉากลืมแผ่นเพลงเต้น ฉากดราม่าพี่น้องไปนานพอสมควร
เหลือกมองเวลาเหลืออีก 3 นาทีจบเรื่อง ( 3 นาทีเนี่ย รวมเวลาฉาก เพลง ED ตัวอย่างตอนต่อไป ด้วยนะ )
ก็เลยคิดว่าคงเลื่อนไปเต้นใน ตอน 9 ก็ดีรอตอนหน้าก็ได้ จะได้ดูฉากเต้นเต็มๆ แต่ มันไม่ใช่อย่างที่คิด
มันก็เต้นแค่ 3 นาทีนั้นแหละ แถมเต้นพลาดซะด้วย แต่ ไอ้เราก็ไม่คิดอะไร เพราะมันเป็นเมะฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งคุคิงุงิอุ๊งอิ๊งปุ๊งปิ๊ง
นั้น ไม่ทันไรนางเอกก็บอกว่า จะเต้นพลาดแค่ไหน ก็ต้องยิ้มเข้าไว้ ผู้ชมมองอยู่ และ นางเอกก็ยิ้มให้กับผู้ชม แก้ตัวได้สำเร็จ
ซะเมื่อไหร่ล่ะ ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!! ผมอึ้งกับพลังมโนนางเอกมาก
จู่ๆนางเอกก็มองเห็นผู้ชม เป็นผีจาก Yami Shibai ซะงั้น เนื่องจากปมในวัยเด็ก
(ดูๆไปปมชีจะเยอะพอๆกับนางเอกในลำนำดอกโศกซะแล้ว)
แล้วชีก็ม่อยกระรอกล้มขาพับ นารุโคะหลุดจากมือกระเด้งกระดอนลงกับพื้น พร้อมกับงงงวยกับตัวเองว่า เอ๊ะๆๆ นี่ฉันเป็นอะไร จบ
ดูตอนนี้แล้ว ยังกะดูสาวน้อยมืดมนตอน 3 อามรณ์ประมาณว่าขับรถไปดิสนีย์แลนด์อีก 4 โลถึงรถกลับคว่ำซะงั้น
ไม่ก็ดู K-on ยุยร้องเพลงอยู่ดีๆ จู่ๆโรคลูคิเมียก็เข้าแทรกกระอักเลือดดิ้นกระแด่วๆคาเวทีอะไรประมาณนั้น

คือ เมะฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งคุคิงุงิอุ๊งอิ๊งปุ๊งปิ๊ง มันจะมีดราม่าทำไม จะมีดราม่าทำเพื่อออ...
ทำไมมันไม่เรื่อยๆเปื่อยๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ทำอะไรก็ง่ายไปหมด เหมือนเมะฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งคุคิงุงิอุ๊งอิ๊งปุ๊งปิ๊ง สมัยก่อนนะ

ป.ล. บ่นไปอย่างนั้นแหละ ถามว่าตอนหน้าดูต่อมั้ย ขอตอบว่าดู
ขอขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่าน และ เผลออ่านจนจบ บาย...