มาเล่าน้องแมว น้องหมา เคสบังคับ(ที่ต้องใจละลาย เต็มใจจนได้ทุกทีสิน่า) แห่งบ้าน "กินเตี๋ยวกะแมว" ภาคต่อกันดีฝ่าค่า
ภาค 1 อ่านได้ที่นี่นะคะ http://ppantip.com/topic/32517595

คนแรก ชาโคล ที่มาของน้องคือ
วันหนึ่งขุ่นพ่อกำลังเปิดประตูรั้วเดินเข้าบ้านมา ก็มีน้องหมาสีดำตัวหนึ่งวิ่งปรื๋อแทรกตัวฟรื้บบบ ตามขุ่นพ่อเข้ามาในบ้านเฉยเลย แล้วก็มุดไปนอนหลบใต้รถนิ่ง เรียกก็ไม่ยอมออก ตอนแรกเรานึกว่าเป็นน้องเควิน น้องหมาแถวป้อมยามที่เราซี้ปึ้กด้วย แต่ส่องไปส่องมาไม่ใช่แฮะ ไม่เคยเห็นน้องคนนี้มาก่อนเลย เราก็เลยบอกพ่อว่า ไม่เป็นไรมั้งคะ เปิดรั้วไว้ เดี๋ยวเค้าคงออกไปเอง

แต่พอพักใหญ่ๆ มาดูอีกที น้องก็ยังไม่ไปไหน เราเลยเอาข้าวเอาน้ำไปวาง แล้วชวนออกมากิน เค้ากินแบบหิวจัดมาก เราต้องเติมข้าวให้อีก 2 รอบแน่ะ เราก็บอกเค้าว่านอนไปก่อนก็ได้นะ ไม่ว่า เค้าก็อยู่อย่างนั้นจนมืด เราก็เปิดรั้วไว้ แล้วก็ขึ้นไปนอน

นี่รูปวันแรกที่น้องวิ่งเข้าบ้านมาค่ะ


พอวันรุ่งขึ้น เราก็รีบปรี่ลงมาดู แต่น้องหายไปแล้ว T-T แอบเสียใจนิดๆ แต่ก็รอๆ เผื่อน้องจะแวะมาหาอีก แต่ผ่านไป 2 วัน น้องก็ไม่กลับมา ><

แต่แล้วเช้าวันต่อมา เราก็ได้ยินเสียงหมาร้องเอ๊งๆๆ ดังลั่นหน้าบ้าน จนตกใจตื่น ชะโงกหน้าไปดู เห็นเจ้าตัวเดิมกำลังหลบซ้ายป่ายขวาอยู่หน้ารั้วบ้านเรา แล้วก็ร้องลั่นปฐพี โดยมีพี่ยามพยายามเชิญน้องให้ออกไปนอกหมู่บ้านก่อน (ปกติพี่ยามใจดีกับน้องหมาค่ะ แต่ถ้าเป็นน้องหมานอกหมู่บ้าน พี่ยามเค้าจำเป็นต้องเชิญให้ออกไปก่อน เพราะเป็นหน้าที่ของเค้า เดี๋ยวเค้าจะทะเลาะกับน้องตัวอื่นที่อยู่ในหมู่บ้าน หรือถ้าเข้ามาขับถ่ายไม่เป็นที่ในหมู่บ้าน พี่เค้าก็จะลำบากค่ะ)

เราก็เลยรีบตะโกนว่า ไม่เป็นไรค่ะพี่ นู๋รู้จักน้องหมาตัวนี้ พี่ยามเค้าก็บอกว่าน้องช่วยเค้าได้มั้ย พี่ก็ไม่อยากไล่เค้า เห็นเค้ามาวนเวียนแถวสะพานหลายวันแล้ว ก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นมาก่อน แล้วก็พยายามจะเข้ามาในหมู่บ้าน เราก็โอวว เธอพยายามจะเข้ามาหาฉันนินา ที่หายไป 2 วันคือเธอเข้ามาไม่ได้หรอเนี่ย วูบนั้นเราเลยตัดสินใจว่าคงต้องช่วยแล้วล่ะ แล้วเราก็เลยอุ้มเค้าเข้าบ้าน มาให้ข้าวให้น้ำ อาบน้ำให้ เห็นมีแผลก็ใส่ยาให้ เค้านั่งลง+หวัดดีตามคำสั่งเป็นด้วยค่ะ เราเลยคาดว่าเค้าน่าจะเคยมีเจ้าของ แต่โดนปล่อย หรือหลุดแล้วหลง อะไรสักอย่าง น่าจ๋งจ๋านเนอะ ทำหน้าเศร้าใส่เราด้วย(เอ๊ะ หรือเป็นแผน อิอิ)

หลังจากนั้นเราก็ให้เค้าเข้ามาในบ้าน แต่ต้องแยกใส่กรงไว้ เพราะเด๋วบรรดาเมียหลวงสามีหลวงจะตบกบาลน้องเอาง่ายๆ ด้วยความหึงหวง ตะ แต่ กรงที่มีมันก็เล็กเกิ้นนนน บ้านเราก็เล็กเช่นกัน...ทำไงดีล่ะ ไม่เคยเลี้ยงน้องหมาไซส์ใหญ่ด้วยสิคะ


เราก็เลยโทรไปปรึกษาขุ่นแม่ เล่าที่มาที่ไป ขุ่นแม่ก็เลยรับฝากน้อง เราตั้งชื่อน้องให้ว่า ชาโคล ตามสีน้องเลย ทีนี้พอไปบ้านใหญ่ ขุ่นแม่ก็สงสารเห็นกรงเล็ก ยอมงัดปุกถอยกรงใหญ่ให้น้อง น้องจะได้สบายหน่อย...คือใหญ่ผิดกันมากอ่ะะะะ


บางวันร้อนๆ ก็ย้ายให้นอนในห้องกระจก หู้ย สบายคุณชายเว่อร์ น่าอิจฉาจิงจิ้ง


ไม่นานก็ติดขุ่นพ่อแจ เวลาพานั่งรถไปหาขุ่นหมอ ซบพ่อตลอดทาง


แต่ก็ยังเลิฟๆ เราอยู่น๊า ไปหาทีไร รีบวิ่งมากอดมาซุกใหญ่เลย คิคิ


ปัจจุบัน หล่อแล้วนะคะ ขนเงาวิ้ง จากตาเศร้า เป็นตาแบ๊วแล้ว ตอนนี้ซนมาก ดื้อด้วย ชอบเล่นแรงๆ พ่อแม่เนื้อตัวเขียวหมดแล้ว แล้วก็งกของกินมาก ถ้าให้ของกินไปแล้ว เข้าใกล้หน่อยทำตาขวาง ทำขู่ แต่หางกระดิกดิ๊กๆ ไม่หยุด ไม่รู้อารมณ์ไหนแน่ อิอิ


ต่อมาคือแกงค์ญี่ปุ่น หรือแกงค์เด็กถุงปูนค่ะ
ในแกงค์นี้ประกอบไปด้วย น้องสวย(ขุ่นแม่) น้องมารุ ทามะ มิมิ ชิโระ เนโกะ (ปัจจุบันน้องเนโกะไปวิ่งเล่นบนสวรรค์แล้วค่ะT T)

สตอรี่ของน้องคือ แถวบ้านเรามีบ้านกำลังปรับปรุงอยู่ค่ะ แล้วก็จะมีพวกกองเศษไม้วางสุมๆ ตามมุมบ้าน ก็มีน้องแมวไปคลอดลูกซ่อนตัวอยู่ค่ะ ทีนี้พอพี่ก่อสร้างเค้าต้องขนกองไม้ไปทิ้ง เค้าก็เจอว่ามีน้องแมวอยู่ เค้าก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยเอาลูกแมวน้อยทั้งหมดใส่ถุงปูน (ที่เทปูนไปใช้แล้ว) ไปวางไว้หน้าบ้านก่อน

ทีนี้แม่น้องแมวเค้าก็เลยพยายามคาบลูกเค้าย้ายเข้ามาบ้านเราแทน (อีกละ) พี่ก่อสร้างเค้าก็เลยมาบอกเราว่า มีลูกตัวอื่นอีกนะ เค้าใส่ถุงวางไว้หน้าบ้านน่ะ เราก็เลยใจอ่อนสงสาร (อีกตามเคย) ก็ไปเอามา ปรากฎว่า ในนั้นมันมีเศษผงปูนอยู่ มันกัดผิวน้องหมดเลยค่ะ (แต่พี่ก่อสร้างเค้าไม่ได้ตั้งใจหรอกนะคะ)

บ้านเราก็เลยต้องรีบเอามาเช็ดปูนออกทีละตัว แล้วก็หากรงให้อยู่ หาข้าวหาน้ำให้กิน (คือเสร็จน้องแล้วน่ะแหละ 55) เด็กน้อย 5 โต๋ 5 สีเลยค่ะ ส่วนขุ่นแม่ก็ตัวเดียวครบทุกสีเลย หุหุ เด็กๆ โตมา สวยมากเลยค่ะ หน้าตาไม่เหมือนแมวไทยนะ เหมือนแมวผสมแมวนอก

ทามะ


มารุ


มิมิ


ชิโระ


ต่อมาก็น้องพลอย วิเชียรมาศ โต๋แรกของบ้านเราค่ะ


น้องพลอยเป็นสาวน้อยชีวิตรันทดค่ะ ถึงจะมีชาติตระกูลดีเป็นถึงแมวไทยแท้แต่โบราณ มีเชื้อสายจากในรั้วในวังอย่างวิเชียรมาศ แต่เธอก็ตกระกำลำบากมิใช่น้อยค่ะ น้องเคยมีลูก 3 ตัว แต่เป็นหวัดเสียชีวิตไปทั้ง 3 ตัว น้องมาบ้านเราในสภาพเป็นเชื้อราทั้งตัว แถมนมน้องมีอาการคัดเต่ง เนื่องจากไม่มีลูกช่วยดูดให้ แต่ตอนหลังน้องพาลูกมาที่บ้านเราอีก 2 ตัว เรารับเลี้ยงไว้ โตมาหน้าตา มาร์กกิ้งคล้ายแมวพันธุ์สโนว์ชูซะด้วย



ซึ่งวิเชียรมาศ เป็นสายพันธุ์ที่ขุ่นแม่ของเราหลงรักมากค่ะ เนื่องจากแมวตัวแรกของขุ่นแม่สมัยเด็ก เป็นพันธุ์นี้ และพอขุ่นแม่เล่าให้เราฟัง เราก็เลยชอบไปด้วย และเราก็จะชอบพูด เวลาเดินไปเดินมาในบ้านว่า เนี่ยชอบจังเลย วิเชียรมาศแบบน้องพลอยเนี่ย เท่านั้นล่ะค่ะ หลังจากนั้น วิเชียรมาศไม่รู้มาจากไหนกันใหญ่เลย 555

คนสุดท้ายแระค่า น้องพอลลี่


พอลลี่เป็นสาวน้อยประวัติโชกโชนค่ะ น้องมาบ้านเราในสภาพท้องมา (ทุกที) ทั้งที่ยังดูเด็กอยู่มาก (แอบมีลูกในวัยเรียนนินา) มาขอกินข้าว แต่ไม่ยอมให้จับ ดุมาก ถึงมากที่สุดคะ เคยไปโดนอะไรมาไม่รู้ ขาหักห้อยต่องแต่งกลับมาหาเรา แต่ก็ไม่ยอมให้ช่วย ทั้งหนีทั้งขู่ สุดท้ายขาเชื่อมกันเองได้ แต่ก็ทำให้เดินขัดๆ ตลอด มีลูกมาหลายครอกมากๆ แต่ไม่เคยรอดเลยสักครอกค่ะ เพราะน้องเลี้ยงลูกไม่เป็น คาบไปคาบมา ตากฝน นั่นนี่ ไม่ค่อยอยู่ให้นมลูก ชอบหนีไปเที่ยว จนลูกตายหมด

จนกระทั่งตอนหลังเค้าพาลูกครอกหนึ่งเข้ามาในบ้านเรา เราเลยช่วยกันจับลูกๆ น้องใส่กรงไว้ และล่อให้น้องเข้าไปหาลูก แล้วปิดกรงทัน น้องเลย(ต้อง)อยู่เลี้ยงลูก ครอกนี้เลยรอดหมดค่ะ ได้ชื่อว่า มูมู่ จินนี่ ริชชี่ เฟอร์บี้


น่ารัก น่าใจอ่อน มั้ยคะ แต่ละแกงค์ แต่ละนาง นอกนั้นเกือบทั้งหมด ก็จะมาขอข้าวกิน ป่วยมา บาดเจ็บมา มีคนมาให้ช่วยอะไรทำนองนี้อ่ะค่ะ พอรักษาเสร็จ ก็กลับมาให้ยา ให้อยู่กรง ไปๆ มาๆ เราก็หลงรักเค้า เค้าก็หลงรักเรา มันก็เลยกลายเป็นครอบครัวกันไปแบบนี้เองอ่าค่ะ^^ จากวันที่รับน้องตัวแรกมาจนวันนี้ ก็ 12 ปีได้แล้ว แม้ว่าวันนี้บ้านเราจะรายได้ลดลงไปมาก เพราะขุ่นแม่ไม่ค่อยแข็งแรง ขุ่นพ่อมีความจำเป็น ทำให้ต้องออกจากงานทั้งคู่ และมาเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวค้าขาย หารายได้ดูแลครอบครัว+น้องหมาน้องแมวแทน ส่วนเราก็ไม่ค่อยแข็งแรง จนต้องทำงานอยู่บ้าน (ทำเค้กขาย) แต่เราก็ทิ้งกันไม่ลงค่ะ รักนะ เจ้าเด็กน้อยทั้งหลาย^^ ม๊วฟ

เพจร้านเมี้ยว www.facebook.com/kinnomkamaew
เพจลูกๆ เมี้ยว www.facebook.com/PetsAreFamily