บาลี สคา สํ ๑๕. ๒๔๕. ๖๕๖. (พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ หน้า ๓๖๑)
ทรงโต้ตอบกับ กสิภารทวาชพราหมณ์ เกี่ยวกับเรื่องทำนา. ทรงยืนยันว่าพระองค์ก็เป็นชาวนา. ทำนาที่มี อมตะเป็นผล. ฯ

แล้วตรัสด้วนคำที่เป็นคาถา หรือคำกาพย์… .

เราไม่บริโภค คาถาภิคีตะโภชนา (โภชนะที่เกิดขึ้นเพราะคำขับ)
พราหมณ์เอย. นั่นมิใช่ปกติธรรมดาของผู้ที่เห็นธรรมอย่างตรบถ้วน… .

พราหมณ์เอย. เมื่อธรรมมีอยู่  ก็ต้องมีการประพฤติตามธรรมนั้น
ท่านจงบำรุง พุทธบุคคล

ผู้เป็น. เกพลี    (แปลว่า… .ผู้มีไกวัลยธรรม คือ… .)
(ผู้ที่) แสวงพบคุณอันใหญ่หลวง. (ดู การได้คบกับสัตตบุรุษ ฯ)
(ผลคือ) สิ้รอาสวะแล้ว

สงบรำงับแล้วจากธรรมเป็นเครื่องให้รำคาญ

ด้ฝยข้าวและน้ำอันอื่น (จากคาถาภิคีตะโภชนะ) เถิด

เพราะว่า นั่น เป็นบุญ ของผู้มุ่งบุญ. (สมัยนั้น)


//////////
จบข่าว เรื่อง.… นั่นเป็นบุญ ของผู้มุ่งบุญ