คนถนัดการใช้มือ หมาถนัดการใช้ปากเพราะ คนหยิบจับของได้ หมาหยิบจับด้วยขาไม่ได้ อาศัยปากเพียงอย่างเดียว

เวลาหมาเล่นกันมันจึงอาศัยปากมากกว่าอวัยวะส่วนอื่น หากหมามีนิสัยอะไรที่เราไม่ต้องการให้ทำเราก็ต้องปรามต้องสอนให้มันจำแต่เด็ก หลายๆ เรื่องเราไปฝึกหมาโดยไม่รู้ตัว เช่นเวลาหมาเด็กมากระโดดเกาะ หลายๆ คนจะชอบ พอมันมากระโดดเกาะก็ลูบหัวลูบหลัง หมามันก็เลยเรียนรู้ในแบบของมันว่าถ้ามันมากระโดดเกาะแล้วเจ้าของจะชอบ พอมันโตแล้วมากระโดดเกาะ คราวนี้กลายเป็นว่าเจ้าของไม่ชอบเสียแล้ว ถ้าแบบนี้หมามันก็คงจะงงว่าตกลงจะเอายังไงกันแน่

จะยังไงก็แล้วแต่ เวลาเลี้ยงหมาก็ขอให้เลี้ยงและคิดกับมันในฐานะที่มันเป็นหมา (ไม่ใช่คน) หมาควรจะเป็นผู้ตามของเรา เราจะต้องมีอำนาจเหนือกว่า เมื่อผู้ตามทำผิดก็ขึ้นอยู่กับผู้นำว่าจะลงโทษมันอย่างไร บางคนอาจจะชอบใช้ไม้แข็ง บางคนอาจจะเลือกวิธีไม้อ่อน เลือกเอาตามที่ตัวเองพอใจแต่ขอให้ตระหนักเสมอว่าหมามันไม่ได้รู้ภาษาคน หมาไม่รู้จักการใช้เหตุและผล การใช้คำพูดยกแม่น้ำทั้งห้า "ลูก"ไม่ทำนะ ไม่ดีนะ หมามันไม่เข้าใจ หมามันจะรู้ได้แค่จากน้ำเสียง เวลาหมามันอยู่ด้วยกันกับแม่ของมัน เวลาลูกหมาทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องแม่หมาก็จะส่งเสียงฮึ่มแฮ่เอา แม่หมาจะไม่ส่งเสียงหนุงหนิงเพื่อห้ามลูกของมัน บางครั้งแม้ว่าแม่หมาจะฮึ่มใส่แล้วลูกบางตัวก็ยังไม่เลิกการกระทำ แม่หมาก็จะใช้วิธีเดินหนีไป เมื่อแม่หมาเดินหนีไปสักพัก ลูกหมาก็มักจะเลิกเล่นเกเรแล้วเข้าไปคลุกคลีกับแม่มันอีก

ลองศึกษาและเลียนแบบวิธีที่แม่หมาใช้ หมาทำผิดเราก็ลงโทษ (วิธีใดก็เลือกเอา) หรือไม่ก็ใช้วิธีเดินหนีไป ไม่ต้องไปสนใจ ทำเหมือนกับว่าไม่มีพวกมันอยู่ในโลก เดี๋ยวสักพักมันก็จะค่อยๆ เรียนรู้เองว่าสิ่งที่มันทำคือสิ่งที่เราไม่ชอบ เมื่อมันหยุดและลดตัวเข้ามาหาเราแล้ว ตอนนั้นคือตอนที่เราจะให้รางวัลกับมัน อาจจะด้วยคำพูด น้ำเสียงหรือการลูบไล้

คงแนะได้เท่านี้เชื่อว่าคุณน่าจะสามารถเรียนรู้และศึกษาได้จากในเว็ปต่างๆ และขอถือโอกาสทักด้วยว่าเวลามาตั้งกระทู้อะไรก็ตาม เราต้องทำใจให้หนักแน่นเพราะบางครั้งอาจจะมีความเห็นที่ไม่ถูกใจเรา อันไหนไม่ถูกใจเราก็ปล่อยวางซะแล้วอย่าเอามาใส่ใจไม่อย่างนั้นวันของคุณก็จะขุ่นมัว แต่ถ้าอยากจะสวนกลับแล้วยอมปล่อยให้วันมันขุ่นมัว อันนี้ผมก็ห้ามคุณไม่ได้