สืบเนื่องจากตัวผมมีภาระกิจบางอย่างที่ต้องตัดขาดกับโลกภายนอกเดือนหนึ่ง เมื่อปลายๆเดือนภาระถึงเสร็จสิ้น ก็กลับบ้าน แล้วก็ออกไปกินนู่นนั่ะนี่ หาความสุข แล้วก็จะจีบสาวซักคนที่ถูกใจด้วย ก็ไป พารากอน เดินชิวๆ นั่งร้านไปเรื่อย แอบฟังผู้หญิงที่ผ่านไปคุยกัน เชื่อมั้ยว่า ผู้หญิงประมาณ สามสิบ ถึง สามสิบห้าคนที่ผมแอบฟังคุยกัน พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยเรื่องผู้ชายต้องเป็นฝ่ายเลี้ยงข้าวในเดตแรก แล้วก็เป็นฝ่ายจ่าย เราเลยเข้าร่วมวงสนทนาด้วย เราก็บอกไม่คิดว่ามันไม่ถูกเหรอ ผั้หญิงก็หาเงินหาทองได้แล้วจะมาอะไรมากมายอีก เอาเปรียบกันไปถึงไหน ผู้หญิงพวกนั้นก็พูดว่า คุณนี่คิดเล็กคิดน้อย เราก็สวนว่า ถามว่าคนจะรวยได้มันก็มาจากการเก็บเล็กน้อยเเบบนี้ก่อนไม่ใช่เหรอ แล้วมันเรื่องอะไรที่จะต้องไปเสียกับความเสี่ยงที่เราไม่รู้ว่าจะติดรึเปล่าด้วย ถ้าเสียแล้วติด โอเคเลย คิดงั้นมั้ย

   จากนั้นเราก็เจอสาวคนหนึ่ง เรียน มศว.ซะด้วย เมื่อวานได้โอกาสเลยขอเดทกับสาว กินอาหารญี่ปุ่น อย่างที่รู้ๆกัน ผู้หญิงไทยมักจะชอบวัดความเป็นป๋าในเดทแรก ก็คุยกันไปสนุกดีเลยถามว่า เชื่อเรื่องความเท่าเทียมระหว่างชาย หญิงมั้ย เธอบอกว่าเชื่อว่าผู้หญิงเท่าเทียมกันกับผู้ชาย แต่พอจะจ่ายเงินเท่านั้น เราก็จ่ายไปแต่ที่แปลกคือ เธอไม่ได้ให้เงินคืนเรามา พอไปดูหนังเธอก็ยังให้เราจ่ายอีก เราก็ไม่พูดอะไร

    คือที่จะพูดคือ นึกว่าโลกนี้มันจะดีขึ้น แบบว่า ทุกว่านี้ผู้หญิงก็หาเงินได้เอง มี คำผกา ออกหนังสือ หรือ การพูดเรื่องแฟมินนิส คือ มันไม่ได้ซึมซับเข้าไปในสมองผู้หญิงไทยเลยรึไง ไอ้ความเท่าเทียมเนี่ย มันกลายเป็นของแปลกรึไง หรือว่า ผู้หญิงไทยเลือกเอาแต่วัฒนธรรมที่ผู้หญิงได้เปรียบมาใช้ ส่วนอันไหนที่เสียเปรียบก็ ไม่เอา ไม่เห็นเหมือนผู้หญิงฝรั่ง ความเท่าเทียมมาพร้อมความรับผิดชอบ เมื่อคุณได้ความเท่าเทียมคุณก็ต้องไม่ให้ผู้ชายมาเลี้ยง แต่ผู้หญิงไทยชอบเอาเปรียบ เอาแต่ได้ ผมจะได้ประกาศออกทั่วโลกว่า ผู้หญิงไทยไม่มีแฟมินินส

http://news.voicetv.co.th/thailand/103314.html