ส่วนใหญ่จะรับผ่านสยามรึเปล่า หรือว่าจากจักรวรรดิเขมรโดยตรงมาแต่โบราณ อันไหนเป็นของอินเดีย อันไหนเพิ่งรับมาในสมัยราชสำนักเชียงใหม่

เท่าที่นึกออก
- ภาษา มีคำยืมเยอะมากเหมือนกัน
- พิณเพียะ ภาษาเขมรเรียกกันหลายคำ เดี๊ยนจำได้คำเดียว คือ กระแสมูย ถิ่นกำเนิดน่าจะมาจากอินเดีย
- หรรมยนต์ อันนี้บ้างว่าพม่าให้สร้างไว้ในบ้าน ให้คนล้านนาเดินลอดใต้หว่างขา เพื่อที่จะได้ไม่มีผู้มีบุญญาธิการมาเกิด กอบกู้เอกราชได้ บ้างก็ว่าที่จริงจำลองมาจากทับหลังของปราสาทหิน เป็นศิลปะในเชิงบวกมากกว่าเชิงลบ
- บายศรีสู่ขวัญ อันนี้ล้านนาแถบไหนไม่ทราบเหมือนกัน น่าจะรับมาใหม่
- สะตวง ภาษากลางเรียก เครื่องบัดพลี ไม่ทราบว่าชาวเขมรมีไหม ไม่รู้มาจากศาสนาของอินเดียหรือศาสนาผี แต่มีบทสวดต่าง ๆ ตามแต่จุดประสงค์ของพิธีกรรม แล้วสะตวงภาคเหนือต่างจากของภาคกลางอย่างไร ก็ไม่ทราบเหมือนกัน
- ระนาด อันนี้ไม่รู้ว่าเผ่าไหนเป็นผู้ให้กำเนิด แต่เห็นมีทั้งมอญ เขมร ลาว ในล้านนาเหมือนว่าจะมีการประสมวงปี่พาทย์ ถ้าไม่แบบมอญ ก็น่าจะเป็นแบบสยาม
- เพลง เดี๊ยนไม่ทราบเรื่องเพลงเลย เห็นว่าเพลง "ปราสาทไหว" มีความคล้าย (ด้านอะไรเดี๊ยนก็เรียกไม่ถูกค่ะ ภาษาดนตรีไทย) กับ "ขับไม้บัณเฑาะว์" ซึ่งเท่าที่หาอ่านคำบรรยายคลิปในยูทิวบ์คร่าว ๆ น่าจะเป็นการแชร์กันระหว่างล้านนาและสุโขทัย เพราะร่วมสมัยกัน (อายุเพลงราว 700 กว่าปี) แต่ว่าจะเป็นเพลงเขมรด้วยรึเปล่าคะ ที่จริงมีเพลงใหม่ ชื่อเพลง "สายฟ้าฮ่าม" ท่านผู้ประพันธ์นำไอเดียมาจากเพลง เขมรพายเรือ มาแต่งขยาย เป็นสำเนียงลาว (?) น่าจะรับจากภาคกลางมา ก็ไม่นับเพลงนี้ก็แล้วกันค่ะ เพราะถือว่าเป็นสมัยปัจจุบันแล้ว

การใช้ครกนี่ใช่หรือเปล่าคะ อาหารนี่นึกออกแต่ ต้มส้ม-ต้มขมุ ซึ่งก็ไม่ใช่เขมรเสียทีเดียวนัก คือเป็นของชาวขมุ วัตถุดิบยืนพื้นที่สื่อถึง น่าจะเป็นการใช้ ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด ซึ่งกระจายไปตามอาหารต่าง ๆ ของล้านนาอีกที