สุดจะรู้ อยู่เต็มอก  เขาไม่รัก
สุดจะหัก ห้ามใจ ไฟเสน่หา
สุดคิดถึง เช้าค่ำ แสนทรมา
สุดเหว่ว้า เขาไม่ซึ้ง คิดถึงเลย
         เมื่อรับรู้ รักซึ้ง ตรึงดวงจิต
         เมื่อฉุกคิด แม้ไม่คิด นิจจาเอ๋ย
         เมื่อรู้ว่า เป็นเช่นนี้ ตัดใจเลย
         เมื่อใจเคย หลงรัก ปักฤดี
ไฟใดเล่า จะร้อนเร่า เท่าไฟเสน่หา
ไฟมายา สุดคร่า จะหลีกหนี
ไฟแผดเผา ดวงแด แปรชีวี
ไฟอัคนี ร้อนรุม สุมดวงมาน.