เรื่องของเรื่องคือ เราเคยเเคร์เเม่มากๆๆ เเต่พอมาถึงจุดนี้ในชีวิตเหมือนเราไม่สนใจเค้าเท่าไรเเล้ว  เราหมดความพยายามที่จะเป็นลูกที่ดี เหมือนปลงเเล้ว เค้าจะรักเราหรือไม่รัก จะโกรธเราหรือไม่ เราไม่สนใจเลย ใครก็ได้ช่วยเราที ไม่อยากเป็นลูกไม่ดี เเต่เราไม่อยากเจอ ไม่อยากคุยกับเค้าเลย เพราะมันดรามาตลอด
คร่าวๆนะคะ
- เรามีพี่น้อง 2 คน ชายทั้งคู่ เราคนกลาง ที่บ้านรักลูกชาย  เราอยู่กับพ่อเเม่ที่ต่างประเทศ มาทำงาน
- ผ่านมา 8 ปีที่เราเริ่มทำงานมา เรามีหนี้ อยู่ 1.2 ล้านบาท ให้เเเม่พ่อไป ประมาณ ล้านห้า เเล้วจ่ายค่าประกันรถ + ค่าโทรศัพท์ให้
- เค้าเคยด่าเราว่า ร่าน เเรด ขี้เกียจ เห็นเเก่ตัว (ไม่ยอมให้เงินเค้าทั้งหมด) เคยบอกว่าพ่อเเม่รักลูกไม่เท่ากัน อยู่ที่ลูกทำตัว
- ชอบบังคับ

ื   จุดเปลี่ยนทางความรู้สึกมีเยอะมาก ให้เขียนออกมาคงไม่หมด เรามีความรู้สึกว่า เราพยายามทุกอย่างเเล้วยังดีไม่พอ มันเลยหมดความพยายามไปเอง เเต่ไม่ได้หมดรักนะ ยังรักเเล้วอยากดูเเล ให้เงินทอง เเต่ไม่อยากอยู่ด้วย เค้าเคยอยากขายบ้านเเล้วย้ายมาอยู่กับเราที่อพาทเมนต์ เราเครียดมากตอนนั้น เพราะ เราอยากอยู่คนเดียว เราไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเรามาก เพราะเราเป็นคนทำงานหนีก เราเหนื่อย กลับมาบ้าน 4-5 ทุ่มอยากนั่งดูหนัง ไม่มีอารมณ์คุยกับใคร ขี้เกียจเเคร์ความรู้สึกใคร ขี้เกียจระวังตัวอยากหลับหลับ อยากตื่นตื่น
  [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เราเข้าใจว่าเค้า 2 คนเเก่เเล้วเค้าเหงา อยากมาอยู่กับลูก เเต่เราเคยลองอยู่ด้วยกันเเล้วมันไม่ได้อ่ะ เราไม่อยากบาปไปมากกว่านี้ คือวันเว้นวัน เราจะต้องโดนเเม่ด่า โกรธเราทีปาไป อาทิตย์นึง เเล้วเป็นมาตลอด นอนสตอป เหตุผลหลักๆที่เค้าเคยโกรธเราคือ เราไปเที่ยวกลางคืน ตอนนั้นเรา 2- 3 เดือนครั้ง โดนด่า , ลูกคนอื่นเค้าให้เงินพ่อเเม่กัน เมิงมันเห็นเเก่ตัว ทั้งๆที่เราก็ให้ตลอด เราให้ทีหนักนะค่ะ ทีละ 3 หมื่นอย่างต่ำ  บางครั้ง 3 เเสน บางครั้ง 6 เเสน เพราะเค้าเคยว่าเราชอบให้เศษเงิน พ่อเเม่ (5555 เศษนี่ไม่เคยต่ำกว่า 3 พัน )  เเต่ไม่พอ คือมันมีเเต่ความร็สึกลบทั้งนั้น เราคิดถึงเราอยากอาเจียนออกมา
   เรามีเเฟนคนเเรก เสี้ยวดำ คือ เเอฟริกันขาว ด่าเราว่าต่ำ สมควรอยู่ด้วยกัน อยากให้เราคบฝรั่งขาว ทั้งๆที่ฝรั่งขาว งานการไม่ทำ เราไม่เอาอ่ะ เราชอบคนขยันเเล้วสุภาพ ให้เราออกจากบ้าน เราออกค่ะ
   เราเคยขอให้เค้าสอนทำอาการ หรือขอสูตร เค้าไม่ให้ค่ะ เค้าบอกว่าเมิงเก่งนักจะมาถามกรูทำไม (ภาษาไม่สุภาพค่ะ )เคยมาช่วยเราเปิดร้านอาหารเล็กๆ เราบอกว่าช่วยสอนหนูหน่อย เพราะเรารู้ว่าถ้าเค้าโกรธเราเค้าจะทิ้งเรากลางคัน ซึ่งเค้าก็ไม่สอนเราก็ต้องยอม เพราะลงทุนไปเเล้ว สรุปมีวันนึงเค้าโมโห ทิ้งเราไปมีเเค่เรากับลูกค้าที่รออาหารอยู่ เเต่เราก็ไม่ปิดร้านนะค่ะ เพราะเราคิดว่าเราต้องทำให้ได้ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำครัวมาก่อนเลย (นอกจากทำกินเอง) สรุปสุดท้ายเราทำได้ค่ะ อาจจะไม่ดีเท่าเค้าเเต่ว่าเราภูมิใจ เเล้วเราก็ขายดีด้วย เเต่ก็ยังไม่วาย คอยให้กำลังใจเรา บอกเราตลอดว่า เดี๋ยวเมิงก็เจ๊ง เดี๊ยวก็เจ๊ง เเต่สุดท้ายเราขาย ร้าน ยกเงินทั้งหมดให้เค้าโดยที่เราไม่เอาสักบาท เราว่าเราทำดีที่สุดที่คนอย่างเราจะทำได้เเล้วนะคะ
    เค้าเลี้ยงเรามาเเบบช่วยเหลือตัวเอง เเต่ตอนนี้เค้าอยากให้เราอ่อนโยน ทั้งๆ ที่เค้าก็ไม่ใช่คนอ่อนโยน เราจะทำไงดีให้เค้ารู้ว่า ความสัมพันธ์ใันต้อง ทั้ง 2ฝ่าย อ่ะคะ เราพยายามมาตลอด 28 ปี มันหมดเเลวอ่ะ
    เอาเเค่นี้ก่อน ชาวยเราหาทางด้วยนะคะ ไม่อยากเป็นลูกไม่ดี เเต่มันหมดใจไปเอง ทำไงดี