รู้ว่าถ้ามีลูกแล้วจะลำบากจะมีเพื่ออะไร ฐานะก็ไม่ได้ดี มาบ่น ไม่มีเงินให้ลูกใช้ มาสอนให้ใช้เงินน้อยๆ มาบอก ลูกใช้เงินเยอะ ละมีทำไมก่อน ไม่นึกถึงอนาคต ไม่วางแผนเรื่องการเงิน ไล่ลูกไปทำงานหาเงิน?? ให

คือผมโสดมานานมากเป็น 10 ปี จนทุกวันนี้รู้สึกว่าไม่มีก็ไม่เป็นไร ไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าว เดินห้างก็สบายดี (นิสัยส่วนตัวชอบสันโดษ ชอบธรรมชาติ) ทุกๆวันก็เหมือนทุกคนปกติ ตื่นเช้าไปทำงานกลับบ้านกินข้าวนอ

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกเหงามากๆ เพราะอยู่กรุงเทพคนเดียว กลับมาถึงห้องก็มีเเต่ความว่างเปล่า  เราไม่มีคนคุยเลยสักคน อารมณ์ประมาณแบบว่าเเชทว่างมากค่ะ  เลยอยากมาถามว่า ทุกคนมีกิจกร

มีวันนึงในปี 66 ท่ามกลางปัญหารุมเร้า ผมนั่งเล่นเงียบๆ คนเดียว มีลดพัดผ่าน  ทำให้รู้สึกเย็นสบาย ผมคิด ว่าจะลาออกจากงานที่ทำมานาน 30 ปี พอคิดได้ว่า พอแล้ว ปล่อยวาง ไม่เอาอะไรแล้ว ขอมีชีวิตที่สุขสงบ

คนที่แต่งงานมีลูกมีหลานแล้ว คงไม่ต้องห่วงอะไร.. ยังไงก็มีคนดูแลในยามแก่เฒ่า แต่คนโสดที่อยู่คนเดียวโดดเดี่ยว ในวัยที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนวัยหนุ่มสาว เดินเหินไม่คล่อง จะลุกขึ้นยืนยังรู้สึกถึงควา

ถามคนโสดวัย 50+ (น้อยกว่าก็แลกเปลี่ยนกันได้นะคะ) ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะเลือกเป็นโสดแบบนี้ หรือแต่งงานมีครอบครัว เพราะเหตุผลอะไรกันบ้างคะ    ตัว จขกท. ตอนนี้อายุ 30 เริ่มวางแผนใช้ชีวิตแบบคนโส

เป็นคำถามเรื่องของอนาคตค่ะ คือแอบกังวลว่า ตัวเองจะใช้ชีวิตยังไงเมื่อเราแก่ ป่วย ไม่มีแรง ไม่มีใครดูแล จะดูแลตัวเองยังไง และสำหรับคนที่มีคู่ แต่ไม่มีลูก ไม่มีหลาน ยามแก่ชรา เมื่อฝ่ายหนึ่งสิ้นอายุขัย

หาเพือน คุยกัน โสด ไม่โสด คุยกัน 50 ปีล่ะครับ

คิดว่าบางคน ที่อายุ 36 แล้ว อีกไม่กี่ปีก็จะขึ้นเลข 4 มีใครที่อายุขนาดนี้แล้ว ยังไม่มีครอบครัว ยังไม่มีลูก แล้ววางแผนอนาคตในยามที่ตัวเองแก่เฒ่า ไว้ยังไงกันบ้างครับ? มาร่วมแสดงความคิดเห็นกันหน่อยครับ ข