ไปอ่านเจอมุกนึงในขายหัวเราะ    เลยแบบ..อึ๊ยย..ใช่เลย ผมก็เคยเจอ   ไม่ใกล้ไม่ไกล ปากซอยบ้านผมนี่เอง  มีน้องผู้หญิงคนนึง เวลาทอนตังค์ให้ลูกค้า น้องเค้าจะใช้วิธีโปรยตังค์ลงมา  ที่เรียกว่าโปรยนี่เป็นเฉพาะตังค์ทอนที่เป็นเหรียญนะ ถ้ามีแบงค์ปนอยู่ด้วยน้องเค้าจะใช่หย่อน  คือระยะความสูงจากมือน้องถึงมือเราจะเตี้ยกว่าโปรยนิดนึง  ก็พอจะเข้าใจน่ะ วันนึงเจอมือใครต่อใครบ้างก็ไม่รู้ มันอาจจะมีเชื้อโรค  แต่อยากบอกน้องๆเชเว่นที่อื่น เวลาทอนตังค์ให้ลูกค้าแล้วไม่อยากสัมผัสถูกมือลูกค้า ( ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ) น้องช่วยลดระดับความสูงระหว่างมือน้องกับมือลูกค้านิดนึง  ไม่งั้นมันจะไม่ใช่เป็นการทอนตังค์ให้ลูกค้า  แต่จะเป็นการโปรยตังค์หรือหย่อนตังค์ให้ลูกค้าไปซะฉิบ...     ที่เขียนกระทู้นี่เพราะผมเคยมีเรื่องที่ขำไม่ออกที่เซ่เว่นปากซอย คือผมได้รับเงินทอนในแบบที่เรียกว่าโปรย ( โปรย สูงกว่าหย่อน ) แล้วทีนี้มันมีใบเสร็จกับแสตมป์ปนมาด้วย  ปรากฏว่าตังค์ทอนที่เป็นเหรืยญหล่นลงตรงมือผมเป๊ะ  แต่เป็นเพราะลมแอร์หรือลมจากนอกร้านตอนประตูเปิดก็ไม่รู้  ทำให้ใบเสร็จกับแสตมป์มันไม่ลงมือผม  แต่ปลิวหล่นลงพื้นแบบแสตมป์ไปทางใบเสร็จไปทาง   ผมงิต้องก้มลงไปเก็บใให้วุ่นวาย ( ใบเสร็จไม่ห่วงหรอกแต่ห่วงแสตมป์) พอเงยหน้าขึ้นมา  ก็มีเสียงหวานๆ ..ขอโทษนะคะพี่.. แหมมันช่างชื่นใจแท้น้อง   นี่ถ้าตามด้วย ..รับหนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั๊ยค้าา..อีกประโยคตบท้ายด้วยละก็   พี่จะยืนซึ้งน้ำตาไหลพรากๆอยู่ตรงนั้นเลยน้อง.....  อีกเรื่องที่อยากฝากน้องๆเซเว่น     คือเวลาประตูเปิดน่ะ  น้องช่วยเหลือบตามองนินืง  ว่าคนที่เดินผ่านประตูเข้ามาน่ะเป็นใคร ก่อนจะ ..สวัสดีค่าา..เชิญค่า...   บางครั้งก็เห็นเป็นพนักงานเซเว่นด้วยกัน บางทีก็เป็นพนักงานส่งของ น้องก็ยัง  ..สวัสดีค่าา....เชิญค่าา..   นี่ดีนะที่ตัวเซ็นเซอร์เปิด ปิดประตู มันเซ็นเซอร์ได้ไม่ถึงพื้น   ไม่งั้นมีหวังได้ ..หวัดดีค่าา..เชิญค่าา. กับเจ้าพวกที่นอนอยู่แถวหน้าประตูแน่..( ไม่มีอะไรนะ  น้องๆน่ารักทุกคน )