อนัตตา ใสสอาด นางเอกหนังเชิงสารคดีเรื่องสั้น นางเปลือย กลายเป็นที่ฮือฮาขึ้นมาทันที หลังจากหนังอาร์ตเชิงสารคดีดังกล่าวได้เผยแพร่ออกไปไม่นาน เผยเรื่องราวชีวิตของนางแบบนู้ด ผู้ถ่ายทอดศิลปะผ่านเรือนร่าง ที่น้อยคนนักจะล่วงรู้และถึงเบื้องหลังการทำงานของงานศิลปะบนแผ่นฟิล์มนี้ จนแยกแยะกันไม่ออก ระหว่าง 'ศิลปะ' กับ 'อนาจาร' ที่มีเส้นบางๆ กั้นอยู่
อนัตตา ใสสอาด นางเอกหนัง นางเปลือย วัยเพียง 23 ปี เรียกตัวเองว่าเป็น 'นางเปลือย ผู้อุทิศตัวเพื่องานศิลปะ' จึงมาเปิดใจถึงศิลปะบนเรือนร่าง ที่หลายๆ คนยังขาดความเข้าใจ และมีทัศนคติในด้านลบ ว่าศิลปะดังกล่าวไม่ต่างอะไรจากหนังลามกอนาจาร เรต 18+ เลยสักนิด อนัตตา ใสสอาด เผยว่า 'ศิลปะ' และ 'อนาจาร' ถูกแบ่งแยกกันอย่างชัดเจน ไม่มีเส้นกั้นบางๆ คั่นไว้ และเหตุที่อนัตตาตัดสินใจมาเป็นนางแบบเปลือย โชว์งานศิลปะบนเรือนร่าง ก็เพราะความชื่นชอบหลงใหลในงานศิลปะประเภทนี้ และอยากจะมีภาพศิลปะอันสวยงามนี้เก็บไว้ดูเล่นชื่นชมตอนอายุมากแล้วเพียงเท่านั้น
และเพราะความชื่นชอบหลงใหลในงานศิลปะบนเรือนร่าง จึงทำให้เกิดแรงบัลดาลใจอยากจะแสดงภาพยนตร์เชิงสารคดีเรื่องสั้น เรื่อง นางเปลือย เพื่อต้องการถ่ายทอดศิลปะภาพนู้ด สะท้อนถึงตัวตน จิตวิญญาณ และแนวคิด ให้คนทั่วไปรับรู้มากขึ้นอีกด้วย แต่ก็ไม่วายโดนเสียงวิพากษ์วิจารณ์มากมาย หาว่าอนัตตา ใสสอาด ถ่ายแบบลามก โป๊เปลือย อนาจาร รวมถึงครอบครัวก็ไม่สนับสนุนให้ทำงานในลักษณะนี้เท่าที่ควร

อนัตตา ใสสอาด เปิดใจต่อไปอีกว่า คำว่า 'ศิลปะ' และ 'อนาจาร' ต้องแยกกันให้ออก สองคำนี้มีความหมายไม่เหมือนกัน และลักษณะงานศิลปะที่อนัตตาสรรสร้างอยู่นั้น เป็นงานศิลปะภาพเปลือยที่เน้นกลมกลืนไปกับธรรมชาติ ไม่จำเป็นต้องหุ่นดีเพอร์เฟ็กต์ ไม่ว่าจะสูง เตี้ย อ้วน ผอม ดำ ขาว ทุกคนมีความงามอยู่ในตัวเอง เป็นความงามที่ธรรมชาติสรรสร้างมาให้ผู้พบเห็นเกิดความจรรโลงใจ ไม่ได้ส่อไปในทางอนาจารได้ทั้งนั้น และการถ่ายทอดงานศิลปะดังกล่าว จะเน้นสรีระ ส่วนโค้งเว้า เน้นการใช้ภาพเล่าเรื่องไปตามจินตนาการอย่างละเมียดละไม...แต่สิ่งเหล่านี้ กลับเป็นสิ่งที่คนทั่วไปยังเหมารวมว่าเป็นภาพโป๊เปลือยอนาจาร เพราะการศึกษาของไทยไม่ได้สอนเรื่องศิลปะให้เกิดความเข้าใจอย่างจริงจังเลย บางครั้งก็มีท้อแท้บ้าง ว่างานศิลปะแบบนี้ต้องทำลักษณะเดียวกับงานลามกอนาจารใต้ดินด้วยหรือ แต่ในขณะเดียวกัน ภาพโจ๋งครึ่มอนาจาร เห็นแล้วเกิดอารมณ์หื่น จนนำไปสู่การข่มขืนกระทำชำเรา กลับเป็นสิ่งที่นิยมเสพและขายได้ และอุปสรรคอีกข้อหนึ่งของงานศิลปะภาพนู้ด คือด้านกฎหมาย เพราะยังมีข้อห้ามในเรื่องของการกระทำการอันควรขายหน้าต่อหน้าธารกำนัล โดยเปลือยหรือเปิดเผยร่างกาย หรือกระทำการลามกอย่างอื่น เป็นข้อห้ามอยู่

แม้จะมีอุปสรรคและข้อจำกัดมากมายเพียงไหน แต่อนัตตา ใสสอาด ยังคงเชื่อมั่นศรัทธาในจิตวิญญาณของงานศิลปะบนเรือนร่างอย่างเต็มเปี่ยม และเดินหน้าถ่ายทอดงานศิลปะแขนงนี้ให้คนรุ่นหลังได้ดูต่อไป และอนัตตา จะรู้สึกภูมิใจกว่านี้ ถ้าต่อไปสังคมเริ่มเปิดกว้างกับงานศิลปะภาพนู้ดมากขึ้น แม้จะต้องใช้เวลานานเป็นสิบปี หรือร้อยปีก็ตาม
และอนัตตา ใสสอาดเชื่ออย่างเต็มหัวใจว่า สักวันหนึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นกรณีศึกษาให้กับศิลปินใหม่ๆ อย่างแน่นอน
ที่มา
http://goo.gl/DkEvNB
อนัตตา ใสสอาด นางเอกหนังนางเปลือย เผย 'ศิลปะ' กับ 'อนาจาร' ต้องแยกให้ออก
อนัตตา ใสสอาด นางเอกหนัง นางเปลือย วัยเพียง 23 ปี เรียกตัวเองว่าเป็น 'นางเปลือย ผู้อุทิศตัวเพื่องานศิลปะ' จึงมาเปิดใจถึงศิลปะบนเรือนร่าง ที่หลายๆ คนยังขาดความเข้าใจ และมีทัศนคติในด้านลบ ว่าศิลปะดังกล่าวไม่ต่างอะไรจากหนังลามกอนาจาร เรต 18+ เลยสักนิด อนัตตา ใสสอาด เผยว่า 'ศิลปะ' และ 'อนาจาร' ถูกแบ่งแยกกันอย่างชัดเจน ไม่มีเส้นกั้นบางๆ คั่นไว้ และเหตุที่อนัตตาตัดสินใจมาเป็นนางแบบเปลือย โชว์งานศิลปะบนเรือนร่าง ก็เพราะความชื่นชอบหลงใหลในงานศิลปะประเภทนี้ และอยากจะมีภาพศิลปะอันสวยงามนี้เก็บไว้ดูเล่นชื่นชมตอนอายุมากแล้วเพียงเท่านั้น
และเพราะความชื่นชอบหลงใหลในงานศิลปะบนเรือนร่าง จึงทำให้เกิดแรงบัลดาลใจอยากจะแสดงภาพยนตร์เชิงสารคดีเรื่องสั้น เรื่อง นางเปลือย เพื่อต้องการถ่ายทอดศิลปะภาพนู้ด สะท้อนถึงตัวตน จิตวิญญาณ และแนวคิด ให้คนทั่วไปรับรู้มากขึ้นอีกด้วย แต่ก็ไม่วายโดนเสียงวิพากษ์วิจารณ์มากมาย หาว่าอนัตตา ใสสอาด ถ่ายแบบลามก โป๊เปลือย อนาจาร รวมถึงครอบครัวก็ไม่สนับสนุนให้ทำงานในลักษณะนี้เท่าที่ควร
อนัตตา ใสสอาด เปิดใจต่อไปอีกว่า คำว่า 'ศิลปะ' และ 'อนาจาร' ต้องแยกกันให้ออก สองคำนี้มีความหมายไม่เหมือนกัน และลักษณะงานศิลปะที่อนัตตาสรรสร้างอยู่นั้น เป็นงานศิลปะภาพเปลือยที่เน้นกลมกลืนไปกับธรรมชาติ ไม่จำเป็นต้องหุ่นดีเพอร์เฟ็กต์ ไม่ว่าจะสูง เตี้ย อ้วน ผอม ดำ ขาว ทุกคนมีความงามอยู่ในตัวเอง เป็นความงามที่ธรรมชาติสรรสร้างมาให้ผู้พบเห็นเกิดความจรรโลงใจ ไม่ได้ส่อไปในทางอนาจารได้ทั้งนั้น และการถ่ายทอดงานศิลปะดังกล่าว จะเน้นสรีระ ส่วนโค้งเว้า เน้นการใช้ภาพเล่าเรื่องไปตามจินตนาการอย่างละเมียดละไม...แต่สิ่งเหล่านี้ กลับเป็นสิ่งที่คนทั่วไปยังเหมารวมว่าเป็นภาพโป๊เปลือยอนาจาร เพราะการศึกษาของไทยไม่ได้สอนเรื่องศิลปะให้เกิดความเข้าใจอย่างจริงจังเลย บางครั้งก็มีท้อแท้บ้าง ว่างานศิลปะแบบนี้ต้องทำลักษณะเดียวกับงานลามกอนาจารใต้ดินด้วยหรือ แต่ในขณะเดียวกัน ภาพโจ๋งครึ่มอนาจาร เห็นแล้วเกิดอารมณ์หื่น จนนำไปสู่การข่มขืนกระทำชำเรา กลับเป็นสิ่งที่นิยมเสพและขายได้ และอุปสรรคอีกข้อหนึ่งของงานศิลปะภาพนู้ด คือด้านกฎหมาย เพราะยังมีข้อห้ามในเรื่องของการกระทำการอันควรขายหน้าต่อหน้าธารกำนัล โดยเปลือยหรือเปิดเผยร่างกาย หรือกระทำการลามกอย่างอื่น เป็นข้อห้ามอยู่
แม้จะมีอุปสรรคและข้อจำกัดมากมายเพียงไหน แต่อนัตตา ใสสอาด ยังคงเชื่อมั่นศรัทธาในจิตวิญญาณของงานศิลปะบนเรือนร่างอย่างเต็มเปี่ยม และเดินหน้าถ่ายทอดงานศิลปะแขนงนี้ให้คนรุ่นหลังได้ดูต่อไป และอนัตตา จะรู้สึกภูมิใจกว่านี้ ถ้าต่อไปสังคมเริ่มเปิดกว้างกับงานศิลปะภาพนู้ดมากขึ้น แม้จะต้องใช้เวลานานเป็นสิบปี หรือร้อยปีก็ตาม
และอนัตตา ใสสอาดเชื่ออย่างเต็มหัวใจว่า สักวันหนึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นกรณีศึกษาให้กับศิลปินใหม่ๆ อย่างแน่นอน
ที่มา http://goo.gl/DkEvNB