เสน่ห์เรื่องนี้อยู่ที่พระเอก นางเอก จริงๆ ตอนเริ่มแรกที่ได้ข่าวว่า คำพอดีสร้าง ละครบู๊แบบโบราณ ยังคิดไม่ออกว่าการที่เลือกพระ นาง มานี่เคมี ตรงกันหรือเปล่า ดูภาพตอนฟิตติ้งก็ยังเฉยๆกับคู่นี้ ยังคิดว่าทำไมฃ่อง 7 ดันแซมมี่ให้คู่กับพอร์ช ภาพของแซมมี่ตลอดมาเป็นภาพนางรองและนางร้ายดูไม่เหมาะกับพระเอกหน้าทะเล้นแบบพอร์ชเลย ยอมรับว่ามีอคติก่อนที่จะได้รับชม เพราะผมชอบดูละครบู๊ แต่พระนางก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้อยากดูหรือเปล่า

           แต่พอได้เข้าไปอยู่ในโลกของ พอดีคำ เห็นฉากเข้าพระนาง บทไม่ได้หวานเลี่ยน มันออกจะธรรมชาติจริงๆ ของชีวิตจริง มีมุขตลกแบบฟินๆ ที่ไม่เคยได้เห็นละครเรื่องไหนเป็นแบบนี้ บทบู๊ว่าสนุกแม้บางคนจะบอกว่าบู๊มั่วไปหมด ตัวโกงตายากตายเย็นจริงๆ หรือพวกพระเอกโดนสะบักสะบอมก่อนจะได้ชัยชนะ เอาซะลุ้นจนเหนื่อย พอร์ช บทนี้คุ้มค่าจริงๆ ดราม่า ทะเล้น บู๊ กวนประสาท เล่นได้พริ้วมาก ผมไม่ค่อยได้ดูผลงานของพอร์ชมากนัก เพราะส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นพอร์ชเล่นบู๊ พึ่งจะเข้าตาก็เรื่องนี้

             ส่วนที่เติมเต็มให้พระเอก ก็คือนางเอกแซมมี่ เป็นผู้หญิงตัวเล็กที่แกร่งมาก บทดื้อ ไม่ยอมคน ถ้าเล่นไม่ถึงจริงๆ บทนี้จะเป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก ขี้โมโห เหวี่ยงวีน ตาต่อตาฟันต่อฟัน เป็นผู้หญิงที่ห้าวเกิน แต่พอทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมันเป็นอะไรที่เรียล เหมือนมันไหลลื่น มันไปด้วยกันได้ดี ทำให้รู้สึกเหมือนเด็ก 2 คนมันทะเลาะกันตีกัน ดึงหูกัน จูบหอม แหย่กัน รักกัน กอดกัน ถีบ แตะกัน  แทบทั้งเรื่อง พยศแบบสมน้ำสมเนื้อกันจริง (อันนี้ชมคนเขียนบทและคนกำกับ)

เครดิต : ยืมจากทู้รายงานสด
             โดยรวมแล้วตัวละครทุกตัวเล่นดีหมดขาวดำชัดเจนมาก แต่ที่ขอชมทีมงาน พอดีคำ ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะค่อนข้างยาวนานกว่าเรื่องอื่น แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกว่ามันยืดแต่อย่างใด มันสนุกตั้งแต่เริ่มเรื่องจนตอนจบที่อุตส่าห์รวบรวมเพลง และย้อนรำลึกภาพตอนแรกๆ ให้ชมเต็มๆ แต่ก็ขอยกนิ้วให้พระเอก นางเอกเรียลได้ใจจริงๆครับ