สวัสดีค่ะ เราเรียนอยู่ม.4เเถวภาคใต้ โรงเรียนส.  แต่ไม่บอกละกันนะคะว่าจังหวัดอะไร แต่ถ้าใครทายถูกก็หลังไมค์นะคะ คือในกลุ่มเราก็มีเพื่อนประมาณสิบคน ก็สนิทกันตั้งเเต่เปิดเทอมเลยตั้งกลุ่มกับชื่อกลุ่มขึ้นมา อยู่ด้วยกันก็เฮฮาปาร์ตี้ดีค่ะ มีทะเลาะกันบ้าง แต่สุดท้ายก้จะนั่งเคลียร์กัน

ส่วนตัวเเล้วเราสนิทกับเพื่อนคนนึงในกลุ่มเเทนว่าพี สนิทสุดๆแล้วมีไรบอกหมด ไปไหนไปด้วยกัน
พีเป็นคนที่มีเรื่องในกลุ่มบ่อยเพราะเป็นคนยอมคนค่ะ เพื่อนในกลุ่มเเกล้ง/วีน/เหวี่ยงอะไรนางรับหมด
นางก็มาร้องไห้กับเราบ่อยๆบอกไม่กล้าเถียง เราก็อืมๆออๆปลอบไป

จนมาอาทิตย์นึง เพื่อนในกลุ่มเริ่มห่างๆเรากับพีไปอย่างเห็นได้ชัด วันนั้นค่ะเราเลยเดินไปถามเพื่อนในกลุ่มว่ามีไรป่าว มันก็ตอบไม่มีกันหมดบางคนก็เลี่ยงตอบ ไอเราก้เครียดค่ะคิดว่าเอาอีกแล้ว มีเรื่องอีกแล้ว

จนไปรู้มาจากคนนอกกลุ่มค่ะว่าเพื่อนในกลุ่มมันไม่ชอบพีจริงจัง แล้วก็มีคนขุดเรื่องเราที่ทำผิด(เคลียร์กันแล้ว)ขึ้นมาพูด กลายเป็นอ่าว นี่ขุดมายำอีกหรอ งานกลุ่มก็ตัดเราออกเลยจ้า.. เราก้หากลุ่มใหม่อยู่อย่างงงๆ ไปไหนนางก็ไปกันทั้งหมดทิ้งเรากับพีเอาไว้
สุดท้ายเราก็เรียก(ลาก)ทุกคนมานั่งเคลียร์กัน ก็มีบางคนพูดเรื่องที่เราทำแย่ไว้มาพูด เรายอมรับเลยว่า ใช่ มันเป็นข้อเสียของเราเราทำแย่จริง แต่ในกรณีนี้เราก็บอกได้เช่นกันค่ะว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ไม่ใช่ว่าเรามองข้ามนะ แต่ว่าถ้าไม่จับผิดไม่มานั่งดูเราตลอด จะไม่สังเกตเห็นเลย เช่น "ตอนแกจะไปซื้อของที่ร้านนั้นตอนเย็นวันพุธเเกก็พูดว่า...." เป็นต้นค่ะ คือนางไล่รายละเอียดความผิดเiามาจนเราอ้าปากค้างเลย แบบโห... จับผิดกันขนาดนี้ แต่ที่เราทำได้คือก้มหน้ารับผิดค่ะ แล้วก็ขอโทษ

ส่วนพี เรานั่งข้างๆนางนะ นางมีเรื่องกับคนที่เเรงสุดในกลุ่มเลยเรานั่งกุมมือพีไว้ตลอดมือมันสั่นมาก ความผิดพีมันมีค่ะ คือเหมือนนางไปยุ่งกับคนที่คนในกลุ่มชอบ บวกกับนางชอบทำตัวสนิทกับผู้ชาย เพื่อนในกลุ่มก็พูดแนวๆว่ารู้อยู่แล้วว่าเพื่อนชอบเเล้วทำไมยังสนิทกับผู้ชายพวกนั้น พีมันก็ก้มหน้าร้องไห้ค่ะ พอมันบอกว่ามันสนิทกับพวกนั้นจริงๆเท่านั้นเเหละค่ะ อือหือโดนเต็ม บ้าง/แรดบ้าง/แก้ตัวบ้าง พีมันก็ขอโทษไปหลายรอบจนมีเพื่อนในกลุ่มคนนึงลุกค่ะ เลยลุกกันทั้งวง

เข้าสู่ปัจจุบันค่ะ ตอนนี้คนอื่นๆก็ตั้งชื่อกลุ่มขึ้นมาใหม่ โพสเฟสแท็กชื่อกลุ่มกัน แล้วก็ออกจากกลุ่มไลนเดิมค่ะ เเต่ถ้าถามว่าเวลาคุยคุยกันไหม คุยค่ะ แต่พอลับหลังก็ไม่ยุ่งกันเเล้วอ่ะค่ะ บอกเลยค่ะว่าลำบาก เพราะสังคมรร.ต้องอยู่เป็นกลุ่ม จะไปอยู่กลุ่มอื่นมันก็กะไรอยู่ คนเขาก็เต็มแล้ว แล้วเรากับพีก้มีคนหมั่นไส้อยู่ห้องอื่นอยู่ด้วย พวกในกลุ่มก็สาวไส้หมดเลยค่ะ เอาเรื่องที่เราเยเล่าเรื่องเเย่ๆเราไปเล่าให้คนที่ไม่ชอบเราฟังค่ะ

เข้าเฟสก็เห็นพวกนั้นโพสด่าลอยบ้าง สัตว์เลื้อยคลานเพียบ เห็นแล้วก็จิตตกค่ะ จิตตกมาก

เครียดมากค่ะ เวลาเห็นพวกนั้นลงรูปเเท็กกันตั้งชื่อกลุ่ม เหมือนเขาตอกย้ำเราไงไม่รู้โนะ.. ควรทำไงต่อไปดีคะ วางตัวไงดี นี่ก็เครียดจนร้องไห้น้ำตาจะหมดตัวแล้ว ยังหาที่พึ่งทางใจไม่ได้เลย พ่อแม่ก็เครียดเรื่องธุรกิจ ไอเราก็ไม่อยากให้เรื่องเล็กๆน้อยๆเราไปกวนท่าน

ควรคิดยังไงดีคะเวลาเห็นรูปกลุ่มใหม่ คือเจ็บจริงๆค่ะ โดนตัดออกกับพี อยู่กันสองคนได้ค่ะ แต่กลัวเหงา.. เวลาไปไหนเขาก็ไปเป็นกลุ่ม นั่งกินข้าวบางทีพวกนั้นก็มาหัวเราะโหวกเหวกใกล้ๆ ทำใจไม่เครียดนี่ก้อยากทำแแต่ทำไม่ได้สักที อยากรู้ว่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆคนไหนเคยเจอหรือผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วหรือมีเเนวทางดีๆ ช่วยแนะนำทีนะคะ ช่วยทีนะคะไม่อยากไปโรงเรียนแล้ว TT