เคยกันไหมครับตอนสมัยเด็กๆหลังจากเปิดเทอมใหม่วันแรก เหล่าเพื่อนสหายจะมาคุยให้ฟังว่า "ปิดเทอมไปเที่ยวที่นู้นมา ที่นี่มา" บ้างก็กลับบ้านนอก ไอเราก็ฟังๆมันเล่าไป "พ่อข้าพาไปเที่ยวทะเลมาว่ะ ตัวดำเลย ฮ่าๆๆ"
"ทะเลข้าไปมาแล้วว่ะ ที่บ้านข้าไปเที่ยวแถวๆอีสาน เลยไปภาคเหนือหน่อยๆ ไปหลายที่เลยว่ะ"
แล้วพวกมันก็จะหันมาถามผม "ไง..ไปไหนมามั่ง".......
คือ...คือ...อยู่บ้านว่ะ อยู่กับน้องจับปลาเข็มแถวบ้าน สนุกนะเว้ย...ตากูบอกว่า ที่ไหนมีปลาเข็มแสดงว่าเป็นน้ำสะอาด.....
  

      ผมเป็นคนที่ไม่ได้ออกไปไหนบ่อย เพราะพ่อแม่ผมต้องทำงานทุกวัน ผมเลยอยู่บ้านกับน้องชายที่ตอนนั้นเราคนละแนวกันมาก ผมบู้แหลก น้องผมร้องไห้ทุกวัน บางปีผมโชคดีได้ไปเที่ยวทะเล (บางแสน) เลยมีเรื่องมาเล่าให้เพื่อนมันฟัง นี่ถ้าสมัยก่อนมีเฟสบุ๊ค ผมคงได้แต่นั่งกดไลค์เพื่อนๆ


      เวลาผ่านไปจนถึง ม.6 เรียนวันสุดท้ายเสร็จผมจึงอ้อนวอนแม่ จนได้ไปเที่ยวตราด กับเพื่อนๆ(หลังจากปีที่แล้วไม่สำเร็จฮ่าๆๆ)
ผมเริ่มออกเที่ยวตอนสมัยเรียนที่ ม.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย ขอบอกเด็กเก็บกดแบบผม เจอป่าเขา ทะเลหมอก น้ำตก ช็อคสิครับ!!!



   ผมใช้ชีวิตเฟรชชี่นับว่าถือว่าคุ้มมาก มีกิจกรรมอะไรเข้าหมด เจอเพื่อน พี่ น้อง มากหน้าหลายตา ที่สำคัญผมเจอ ....คนที่ใช่ครับ....
ปีสองก็ได้มอไซค์มาคันนึง wave 100 แต่ผมรู้สึกขึ้นดอยที่มอไม่ไหว ผมเลยเปลี่ยนเป็น spark 135 เท่านั้นแหละครับ........

ดอยอินทนนท์ครับ ทริปนี้ ไปกับกลุ่ม โฮ๊ะ เชียงราย(ถ้าเข้ามาอ่านกัน รายงานตัวด้วย อิอิ)



เพราะทริปนี้เองทำให้ผมตั้งใจว่าจะพิชิตยอดเขาสูงสุด 3 อันดับ ของไทยให้ได้