เริ่มท้อแท้ใจกับภาษาอังกฤษของตัวเองค่ะ เราพึ่งมาอยู่นี่ได้ 2 เดือน
ฟังฝรั่งพูด รู้บ้างไม่รู้บ้าง บางทีต้องถามซ้ำ เวลาคุยกับเพื่อนต่างชาติ ได้แต่หัวเราะ yes ,no ,ok ,thank you,coca cola ,i love you
ถามอีกอย่าง ไปตอบอีกอย่าง T_T
เรามาอยู่นี่ แวดล้อมไปด้วยคนไทยค่ะ บ้านเราอยู่กับญาติ(คนไทย)
วันๆเจอแต่คนไทยค่ะ นึกว่าตัวเองอยู่ประเทศไทยด้วยซ้ำไป
เราพยามนะคะที่จะฟังภาษาจากซีรีส์ ดูรายการง่ายๆ ถ้าซีรีส์ที่พูดอะไรที่มันฟังยากมากๆเราก็ดูไม่รู้เรื่อง ตอนนี้ดู desperate housewives ค่ะ พอฟังได้บ้างไม่ได้บ้าง นึกแล้วท้อแท้ใจตัวเองทำไมมันถึงได้ช้าขนาดนี้ บางทีเราก็อายในความโง่ของตัวเองจนไม่กล้าคุยกับเพื่อนฝรั่งใหม่ๆ เวลามีคนไทยอยู่ใกล้ๆ
ท้อแท้กับภาษาอังกฤษของตัวเองค่ะ
ฟังฝรั่งพูด รู้บ้างไม่รู้บ้าง บางทีต้องถามซ้ำ เวลาคุยกับเพื่อนต่างชาติ ได้แต่หัวเราะ yes ,no ,ok ,thank you,coca cola ,i love you
ถามอีกอย่าง ไปตอบอีกอย่าง T_T
เรามาอยู่นี่ แวดล้อมไปด้วยคนไทยค่ะ บ้านเราอยู่กับญาติ(คนไทย)
วันๆเจอแต่คนไทยค่ะ นึกว่าตัวเองอยู่ประเทศไทยด้วยซ้ำไป
เราพยามนะคะที่จะฟังภาษาจากซีรีส์ ดูรายการง่ายๆ ถ้าซีรีส์ที่พูดอะไรที่มันฟังยากมากๆเราก็ดูไม่รู้เรื่อง ตอนนี้ดู desperate housewives ค่ะ พอฟังได้บ้างไม่ได้บ้าง นึกแล้วท้อแท้ใจตัวเองทำไมมันถึงได้ช้าขนาดนี้ บางทีเราก็อายในความโง่ของตัวเองจนไม่กล้าคุยกับเพื่อนฝรั่งใหม่ๆ เวลามีคนไทยอยู่ใกล้ๆ