เพราะคำว่าธุรกิจไม่ได้จำกัดแค่ในไทยไงคะ ทำธุรกิจกับต่างชาติ หาผู้ลงทุน แชร์ข้อมูลถ้าทำธุรกิจแนวเดียวกัน
โลกแห่งธุรกิจไม่ได้กว้างขนาดนั้นค่ะถ้ายืนอยู่ตำแหน่งที่สูงพอ
เรียนจบเมืองนอกก็มีคอนเนคชั่นเด็กไทยเรียนนอกไงคะ ลูกหลานนักธุรกิจ นักการเมืองทั้งนั้น เยอะแยะ
รู้จักไม่ได้แปลว่ามีคอนเนคชั่นนะคะ คุณต้องสนิทกับเขาระดับหนึ่งเลย
การที่คุณจะสนิทกับเขาได้คุณก็ต้องอยู่ในสังคมเดียวกันหรือไม่ก็ที่เหลื่อมล้ำกัน
มีคนเยอะแยะที่อยู่ในมหาลัยเดียวกัน รู้จักกัน หรือแม้กระทั่งพยายามตีสนิทด้วยแต่ไม่มีคอนเนคชั่นเพราะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสังคม

อย่างคนจบจุฬา ธรรมศาสตร์ก็อยากต่อนอกกันทั้งนั้น หาคอนเนคชั่นที่ดีกว่าเดิม
จะเรียนศศินทำไมจ่ายพอกับเรียนอเมริกา ถ้าสามารถเข้ายูนอกดังๆได้ ความน่าเชื่อถือต่างกันเยอะ
ศศินมันดีสำหรับคนทำงานค่ะ เรียนภาคค่ำหรือเสาร์อาทิตย์
เรายังไม่เห็นใครพูดเลยว่าอยากกลับไทยมาเรียนศศินเพื่อหาคอนเนคชั่น มีแต่อยู่นอกต่อกันทั้งนั้น

ปล. การศึกษาเป็นแค่ใบเบิกทางค่ะ ไม่ได้การันตีว่าจะประสบความสำเร็จ คนไม่จบมหาลัยรวยมหาศาลกับคนจบดอกเตอร์แต่ล้มละลายมีเยอะแยะ