คือตั้งแต่เราคบกับแฟนมา ก็มีแต่คนบอกให้เลิก เพราะว่าตอนนี้เราย้ายมาเรียนที่อเมริกา เรากับแฟนอยู่ไกลกันมาก แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเราเลย เวลาเราทะเลากับแฟนแล้วเราปรึกษาแม่ แม่ก็บอกให้เราเลิกคุยไปเลย เพราะในขณะที่เขาคบกับเราอยู่เขาอาจจะคบกับคนอื่นอยู่ด้วยก็ได้ แล้วก็ชอบกัดเราเรื่องนี้บ่อยๆ ก็หวั่นไหวนิดๆละ แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร แล้วหลังๆมานี้เรารู้สึกเหมือนแฟนเราไม่รักเราแล้ว ไม่ค่อยมีเวลามาคุยกันเท่าไหร่เพราะเวลามันต่างกัน อันนี้เราเข้าใจนะ แต่พอได้คุยกัน ก็เหมือนเขาไม่สนใจเราเลย เหมือนไม่อยากคุยกับเรา แล้วแฟนเราก็ไม่เคยบอกรักเราเลย เวลาเราบอกรักก็จะพูดว่า ครับ, อืม, จ้า บ้างล่ะ  เราก็เริ่มหวั่นไหวขึ้นเรื่อยๆว่าเราจะเลิกกับเขาดีไหม หรือเราต้องทำยังไง เราเป็นคนไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ แล้วยิ่งปรึกษาใครก็ไม่ได้ เหมือนมันมืดไปหมด แล้วพอมีคนมาพูดให้เราเลิกกับแฟน มันก็เหมือนจะมีแต่คนชี้ให้เราไปเลิกกับแฟน รู้สึกเหมือนมันคงจะมีทางออกแค่ทางเดียว เราก็เลยบอกเลิกแฟน แฟนไม่ได้พูดอะไร แต่ส่งหน้าร้องไห้มาให้ ตอนนั้นเรารู้สึกผิดมากเลย เราเลยไปถามเพื่อนว่า ถ้าเราเลิกกับแฟนล่ะ เพื่อนบอกว่าแฟนเราอ่ะ รักเรามากๆ ถามกี่คนก็มีแต่คนบอกว่าแฟนเรารักเรามากจริงๆ เราเลยไปขอคืนดี เรารู้สึกว่าเราเลวมากเลยอ่ะ แต่เราก็รักเขามากๆเหมือนกัน เราก็ไปขอคืนดี เขาไม่พูดอะไรเลย เราไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะ แล้วมีเพื่อนแฟนไปบอกแฟนว่าเราชอบฝรั่งเลยบอกเลิก เราไม่ได้ชอบฝรั่งนะ เราเลยคิดว่าแฟนจะเข้าใจผิดรึเปล่า เราอยากอธิบายนะ แต่เราเป็นคนพูดอะไรก็มักจะใช้คำพูดผิด เวลาอธิบายกับแฟน มันก็เหมือนเราเลวมากเท่านั้น เราไม่รู้จะทำยังไงให้แฟนยอมคืนดีด้วยซะที