ก่อนอื่นเลยต้องขอออกตัวก่อนนะคะ  ว่านี่เป็นรีวิวแรกในรอบหลายปีของจขกท.เลย  เพราะส่วนตัวเป็นคนพิมพ์และเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งน่ะค่ะ
ตอนแรกตั้งใจว่าจะค่อยๆพิมพ์และเรียบเรียงใส่ word ไว้ก่อนและค่อยเอามาโพสต์ แต่โปรแกรมดันมีปัญหาเอาวันนี้อีก  เลยต้องคิดสดพิมพ์สดเลย
อาจจะช้าหน่อย  อย่าว่ากันนะคะ

          เรื่องของเรื่องคือคุยกับคุณแฟนมานานว่าจะหาเวลาไปเที่ยวพักผ่อนต่างจังหวัดกัน  แต่เราก็ยังเลือกไม่ได้ซักทีว่าจะไปที่ไหนดี  
แบบว่ารักพี่ก็เสียดายน้อง  ที่สำคัญคือเรามีน้องหมา 2 ตัว  ไม่อยากเอาไปฝากเลี้ยง  แต่รีสอร์ทที่รับน้องหมาก็หายากเหลือเกิน
ส่วนที่รับก็มักราคาสูง  หรือไม่ก็ชาร์จค่าน้องหมาแพง  จนเกือบจะถอดใจไม่ไปค้างคืน  ยอมไปเช้าเย็นกลับเอาดีกว่า
          
          นั่งเสิร์ชหาข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวอยู่นาน  จู่ๆก็นึกถึงกระทู้นี้ขึ้นมา http://topicstock.ppantip.com/blueplanet/topicstock/2007/08/E5769399/E5769399.html  (ขออนุญาตคุณชื่อนี้สีส้ม ขอยืมกระทู้มาแปะ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ )
เคยได้อ่านเรื่องราวของลุงช้องมานานมากแล้วๆ ก็พยายามติดตามหาข่าวคราวอัพเดทของคุณลุงมาตลอด  แต่ข้อมูลน้อยมาก
เลยคิดไว้ว่าถ้ามีโอกาสจะต้องแวะไปอุดหนุนรีสอร์ทของคุณลุงให้ได้  แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ไปซักที

           พอนึกได้ดังนั้นก็เลยนั่งเสิร์ชหาข้อมูลเกี่ยวกับรีสอร์ทของคุณลุงทั้งคืน  จนเจอความเห็นนึงบอกว่าที่รีสอร์ทของคุณลุงอนุญาตให้น้องหมาพันธุ์เล็กเข้าพักได้ โดยไม่ชาร์จเพิ่มด้วยค่ะ  แล้วก็เสิร์ชดูราคาห้องพัก  โอเคเลย.   ถึงตอนนั้นดูนาฬิกาประมาณตี 3 กว่า ไม่รอช้า รีบไปเก็บเสื้อผ้าจัดกระเป๋าทั้งของเราและลูกชายทั้ง 2 ตัวเลยค่ะ
นาทีนั้นไม่สนเลยว่าจะมีห้องว่างหรือเปล่า  จัดกระเป๋ารอก่อนเลย  เดี๋ยวเช้าแล้วค่อยโทรไปถามเอาละกัน  ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับจะได้พาลูกไปเที่ยวทะเลแล้ว  อยาให้เช้าเร็วจัง
           พอเช้าประมาณ 8 โมง  รีบโทรไปถามทางรีสอร์ทว่ามีห้องว่างมั้ย  แล้วรับน้องหมาเข้าพักได้ด้วยจริงหรือเปล่า (เพื่อความชัวร์)
ก็ได้คำตอบว่ามีห้องว่างอยู่และยินดีรับน้องหมาพันธุ์เล็กโดยไม่ชาร์จเพิ่มแต่อย่างใดค่ะ  ถึงจะเป็นรีสอร์ทเล็กๆ แต่พนักงานที่นี่พูดจาดีน่าฟังกว่าพนักงานตามโรงแรมใหญ่ๆ บางที่อีกค่ะ  
           จากนั้นเรากับคุณแฟนพร้อมด้วยลูกๆอีก 2 ตัว  ก็รีบบึ่งรถออกจากกรุงเทพฯ กันเลยค่ะ  ระหว่างทางก็แวะถ่ายรูปนั่น นู่น นี่ตลอดเรื่อยเปื่อยค่ะ  แต่ขอไม่รีวิวในกระทู้นี้นะคะ  เพราะอยากให้โฟกัสที่เรื่องของลุงช้องมากกว่าค่ะ  
ในที่สุดก็มาถึงซะที  ปาเข้าไปเกือบ 6 โมงเย็นได้ค่ะ



ปอลิง  :  ถ้าใครขี้เกียจอ่าน  รบกวนเลื่อนลงไปอ่านที่คห. 16 เป็นต้นไปเลยนะคะ