เราอายุ 24 ค่ะ ยังโสด แล้วดูเหมือนว่านับวันความโสดของเรามันไปเป็นที่สนุกปากของคนรอบข้างมากขึ้นทุกทีๆ ซึ่งตัวเราเอง ณ ปัจจุบันนี้

ไม่มีความคิดเรื่องหาคู่เลยค่ะ อาจเพราะเราอยู่ในช่วงสร้างตัว แล้วก็หวงชีวิตโสดเพราะมันมีความสุขดี แล้วก็เตรียมใจเรื่องขึ้นคานไว้แล้ว

เพราะเรามีโลกส่วนตัวสูงมากๆ ที่ผ่านมาเราก็เคยมีแฟนมาบ้างแล้ว แต่คบกันไม่ยืดหรอกค่ะ เพราะเราเองเป็นคนรักที่แย่ค่ะ ไม่ค่อยสนใจแฟน

ไม่ติดแฟน จนในที่สุดก็เลิกกันไป ถ้าใครเข้ามาแง้มๆ หรือมีอาการว่าจะจีบ เราก็ตัดจบค่ะ เงียบ ไม่สานสัมพันธ์ เพราะเราไม่ได้ชอบเราเลยขี้

เกียจให้ความหวัง หรือไม่ก็แกล้งตีเนียนทำเป็นไม่รู้ ไม่สน ส่วนคนที่เราชอบก็ดันไม่ชอบเรา  

              ซึ่งปัญหามันอยู่ที่คนรอบข้างเรานี่ล่ะ ไม่ว่าจะเป็นที่ทำงานที่ชอบแซวจับคู่  หรือพวกญาติพี่น้องที่ชอบแซว คือแรกๆเราก็สนุกนะ

บางทีก็รับมุขไป แต่หลังๆ มันชักมากขึ้นๆจนเรารำคาญ อย่างเช่น ถ้ามีเพื่อนผู้ชายโทรมาคุย เค้าก็จะซักเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นจนถี่ยิบ แล้วก็แง้มๆ

ว่า เค้าก็ดีนะ ซึ่งตัวเราเองก็คิดว่านี่แค่เพื่อนเฉยๆ หรือถ้ามีคนมาแซวเราหรือพูดถึงเรากับพวกเค้า พวกเค้าก็รับมุขทันที เช่น "ตั้งใจทำงาน แล้ว

รีบมาขอนะ" หรือ "ค่อยๆคุยกันเป็นพี่เป็นน้องกันไปก่อนนะ" ซึ่งเป็นอะไรที่เราเกลียดมากๆ แล้วพวกเค้าก็ห้ามเราโกรธหรือโต้กลับพวกที่มาแซว

ค่ะ มันทำให้เราแอนตี้คนที่เข้ามาจีบแนวหยอกไปเลย และที่มันแย่สุดๆคือ เรื่อง "ขึ้นคาน" เค้ามักกระแนะกระแหนว่า"ดีกว่าคนบางคนที่จนป่าน

นี้ก็ยังไม่มีใครสนใจ เจ็บมั้ย?" หรือ "มีเรื่องแฟน ให้คิด ดีกว่าบางคนที่ไม่มี" หรือ "ก็ดีเหมือนกันมีครอบครัวตั้งแต่อายุน้อย เป็นผู้ใหญ่ดี ดีกว่า

คนบางคน" หรือไม่ก็ "ดีกว่าคนบางคนที่ไม่มีใครเอา ขึ้นคานซะแล้ว" ตัวเราเองยังไม่คิดเรื่องนี้เลย แล้วก็พยายามบอกกับเค้าแล้วว่าชีวิตตอนนี้

มีความสุขดีมาก แล้วก็ไม่แคร์เรื่องที่จะขึ้นคานหรือไม่มีแฟน แต่ทำไมเค้าชอบยัดเยียดว่าเราจะทุกข์ใจเรื่องไม่มีแฟนกันจัง ใครพอจะมีวิธีแก้บ้า

งมั้ยคะ? หรือเราจะต้องทนคำพูดของพวกเค้าต่อไปตลอดชีวิตเนี่ย เราเชื่อว่าผู้หญิงโสดอีกหลายคนต้องเจอ แล้วก็คงมีอารมณ์แบบเราบ้าง น่า

เห็นใจจริงๆ