คือเราเจอกับเค้าในโลกโซเชี่ยวค้ะ
เค้าดีทุกอย่างเลยค้ะ เรียกได้ว่าเพอเฟคเลยก็ว่าได้
คุยกันได้ประมานเดือนนิดๆ สุดท้ายเค้ามาขอเราเป็นแฟน เราก็ตกลง เพราะเห็นว่าเค้าเป็นคนดี แต่เค้าต้องไปทำงานที่ ตปท หลายเดือน เราก็คิดว่าเรารอได้แน่ๆ

       ระหว่างที่เค้าอยู่ ตปท.เดือนแรก ไม่มีปัญหาอะไร แต่ด้วยความห่างไกล ทำให้เราเริ่มรู้สึกเบื่อ ด้วยนิสัยส่วนตัวเป็นคนขี้เบื่อมากกก ระหว่างที่เค้าอยู่ ตปท. ก็มีผู้ชายหลายคนที่เข้ามาคุยกับเรา เราก็คุยตอบ แต่ไม่ได้จริงจังอะไร
แต่เค้าก็รู้น้ะค้ะ ว่าเราคุยกับคนอื่น เค้าไม่เคยว่าอะไรเราเลย  
      ตอนเค้าอยู่ ตปท เราคุยกันน้อยมากๆ สัปดานึงคุยกันนับประโยคได้เลยค้ะ เราเคยคิดจะเลิกหลายครั้งมาก เพราะเราเริ่มรู้ตัวว่าเราไม่ได้รักเค้าแล้วจริงๆ พอปรึกษาเพื่อนๆ ก็มีแต่คนบอกให้รอเค้ากลับมาก่อนไหม เผื่อความรู้สึกดีๆมันจะกลับมา
     พอมาถึงวันที่เค้ากลับมา เราไม่รู้สึกตื่นเต้นเลยค้ะ ปกติคนเป็นแฟนกัน ไม่ได้เจอแฟนนานขนาดนี้ก็ต้องคิดถึงแล้วก็อยากเจอมาก ต
แต่สำหรับเรา ไม่รู้สึกอะไรเลยค้ะ เราเลยลองนัดเจอกับเค้า เพราะหวังว่าเราจะมีความรู้สึกอะไรบ้าง แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นเลยค้ะ เราไม่รู้อะไร ไม่รู้สึกอยากกอด ไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย
     แล้วยิ่งเค้าทำดีกับเรามากขนาดนี้ เรายิ่งรู้สึกผิด ทุกวันนี้เรายังถามตัวเองว่า เค้าดีขนาดนี้ทำไมเราถึงไม่รักเค้า เราสงสารเค้ามาก เพราะเหมือนเค้าจะรู้ตัว ว่าเราไม่รู้สึกอะไร แต่เค้าก็ไม่คิดจะบอกเลิกเรา
คือตอนนี้เราสับสนมากว่าจะทำยังไง คบไปเค้าก็เจ็บเราก็เจ็บ เราไม่ได้ตั้งใจให้มันออกมาเป็นแบบนี้ เราอยากปล่อยเค้าไปเริ่มต้นใหม่กับคนที่รักเค้า เราดูเลวมากเลวใช่ไหมค้ะ แล้วเราควรทำยังไงต่อ

ปล. ขอโทษที่เวิ่นเว้อเยอะน้ะค้ะ คือปวดหัวมาก ณ จุดๆนี้