เมื่อวันก่อนเพื่อนให้ช่วยไปถ่ายรูปลูกชาย บอกว่าจะเอาไปทำรายงานส่งครู ประมาณว่ากิจกรรมการเรียนรู้นอกโรงเรียน ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร ทราบแค่ว่าจะไปทำขนมไทย แล้วเราเป็นคนถ่ายรูปให้ ก็นัดกันแถวบางบัวทอง ซอยวัดแดงธรรมชาติ ขับรถเข้าไปหน่อยเป็นชุมชน อยู่ข้างคลองและวัด ด้านนอกก็ดูเหมือนบ้านชนบททั่วไป แต่พอเข้าไป ต๊กกะใจ ที่นี่ทำกันเป็นล่ำเป็นสันมาก ไข่เป็นลังๆ ลังละหลายร้อยลูก ไอ้เราก็เริ่มตื่นเต้นแล้ว จะว่าไปก็เพิ่งเคยเห็นกรรมวิธีเหมือนกัน
เข้าไปเราก็ชวนป้าๆลุงๆที่บ้านขนมคุย ป้า และลุงทุกคนใจดีมาก ให้การต้อนรับอย่างเป็นกันเอง อบอุ่นมากครับ เหมือนลูกหลานไปเยี่ยมบ้านย่า บ้านยายอย่างงั้นเลย ป้าบอกว่าแต่ก่อนนู้น ก็ทำขายเป็นอาชีพเสริมขายไปขายมา ยอดซื้อถล่มทลาย จากเคยทำด้วยมือก็ต้องมาใช้เครื่องจักรช่วย ส่วนเครื่องจักรก็ทำกันเอง ลูกหลานเป็นคนทำให้ ก็นับว่าเป็นอุตสาหกรรมครอบครัวเหมือนกัน ไปดูรูปกัน เริ่มจากทองหยอดก่อนเลย

รูปแรก ทำงานส่งครูก่อนเลย ป้าแกจับนั่งกวนไข่แดงผสมไว้ทำทองหยอด



เครื่องทีเห็น เราเข้าใจการทำงานได้ไม่ยาก คือผสมวัตดุดิบแล้วใส่ลงไปด้านบน ตัวเครื่องจะปั้น ตัวทองหยอดออกมาเป็นลูกๆแล้วตกลงมาด้านล่างทีมีอ่างน้ำเดือดรอท่าอยู่ ปุ ปุ ปุ



หลังจากนั้นป้าก็จะช้อนลูกทองหยอด จากกาละมังน้ำเดือด ไปใส่ไว้ในกาละมังน้ำเชื่อมอีกทีเป็นอันเสร็จ
เคล็ดลับป้าบอกว่าต้องใช้แป้งทองหยอดเท่านั้น เราเห็นเป็นถุงๆไม่รู้ซื้อจากไหนมา ถ้าเป็นแป้งข้าวเจ้ามันจะไม่หอม
ว่าแล้วก็ลองชิมไปลูก หวาน หอม อร่อยมาก
ต่อมาย้ายไปดูฝอยทอง กรรมวิธีคล้ายๆกัน แต่ตัวเครื่องเวลาใส่วัตถุดิบไปด้านบน แทนที่จะออกมาเป็นก้อนๆ แกทำเป็นรูเล็กๆให้วัตถุดิบไหลออกมาแทนเป็นสายๆเส้น แล้วก็ไม่ไหลลงมาธรรมดา เครื่องจะหมุนเป็นวงกลมด้วยเพื่อไม่ให้เส้นฝอยทองจับกันเป็นก้อน พอเส้นวัตถุดิบตกลงในน้ำด้านล่างก็จะสุกกลายเป็นเส้นฝอยทองอย่างที่เรารู้จักกัน ลุงคนทำแกก็จะเอาไม้พายกวาดขึ้นมา เป็นแพๆ แต่ต้องบอกว่าแกชำนาญมากแต่ละแพที่ตักขนาดเท่ากันแล้วเรียงกันสวยงาม





บรรยากาศเป็นกันเอง คุณลุง คุณป้าสอนกันแบบให้ลงมือทำแม้กระทั่งล้างไข่! ล้วงไข่เองอีกด้วย แล้วไม่หวงวิชาเลยทริกแกก็บอกหมด แต่แกย้ำว่าของต้องสด สะอาด มีคุณภาพ ไข่ทีนี่ใช้เยอะมากเป็นพันๆลูก ล้วนแต่เป็นไข่เป็ด แกบอกว่าต้องไข่เป็ดเท่านั้น ด้วยความที่แกทำกันไม่หยุดหย่อน เลยถามแกไปว่า ลุงทำไมทำเยอะจัง (ใจจริงๆอยากรู้ว่าจะขายหมดไหม) แกก็บอกว่านี่ทำส่ง ส่งไปทางหาดใหญ่ โอ้ว!! ประมาณว่าเดี๋ยวแกเร่งมือกันทำเสร็จแกก็จะไปส่งที่ท่ารถตู้ แถวสายใต้ใหม่ เพื่อส่งไปยังผู้สั่งทำ ที่อยู่ที่หาดใหญ่อีกทีนึง แล้วแกยังบอกอีกว่า มี order ทุกวัน และนอกจากลงใต้แล้ว เชียงใหม่ก็ยังมี
เรียกว่าแกประสบความสำเร็จงดงามเลยทีเดียว แต่ดูแล้วชิมแล้ว ก็ต้องบอกว่าไม่แปลกใจเพราะของแกสดใหม่ และอร่อยมาก กอปรกับป้าๆลุงๆที่นี่อัธยาศัยดีมาก เลยไม่น่าแปลกใจ ผู้เขียนเดินๆถ่ายรูปแกยังคอยร้องบอกว่าระวังตกท่อ



พอเราถ่ายรูปทำรายงานกันไปพอสมควรก็ได้เวลากลับบ้าน ก่อนกลับก็ไม่ลืมที่จะซื้อขนมติดไม้ติดมือกลับบ้านกันคนละโลสองโล ตอนเดินออกมาก็เจอป้าอีกคนกำลังปั้นลูกเม็ดขนุนอยู่ ก็เดินไปลาแกกลับบ้าน แกก็คุยไปปั้นไป เพราะแกบอกว่าต้องปั้นมือ อย่างเดียว เครื่องมันทำไม่ได้เหมือนมือ


หลังจากคุยกะป้าแล้วเราก็ลากันกลับบ้าน บ้านใครบ้านมัน แต่ตกลงกันว่าไว้จะมาเยี่ยมเยียนที่นี่ใหม่อีกแน่นอน

สุดท้ายที่เขียนบทความนี้เพราะประทับใจที่นี่มากครับ หวังว่าเพื่อนๆทุกท่านมีโอกาสจะได้ลองไปเยี่ยมเยียนที่นี่ดู ใกล้กรุงเทพแค่นี้เอง ขับรถยนต์เข้าเส้นราชพฤกษ์ตรงมาอย่างเดียวเลย รับประกันได้ว่าจะได้บรรยากาศแบบอบอุ่นกลับไป พร้อมกับขนมถุงใหญ่แน่นอนครับ