เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนครับ มันมักมาปรับทุกข์บ่อยๆ พอดีวันนี้วันแม่เลยนึกเรื่องของมันออกมา
เพื่อนผมเป็นลูกชายคนเดียวของแม่ มันรักและห่วงแม่มันมาก เพราะพ่อมันเสียตั้งแต่เด็กอยู่กับแม่สองคนมาตลอด มันอยู่หอมันจะโทรหาแม่ทุกวัน ไปหาทุกวันหยุด มาวันหนึ่งมันมีแฟน แต่มันก็ยังทำเหมือนเดิม เวลามีอะไรจะคุยกับแม่มากกว่าแฟน มีปัญหาอะไรก็นึกถึงแม่ก่อนเสมอ แรกๆแฟนมันก็ไม้คิดอะไร หลังๆด่ามันไอ้ลูกแหง่ มาล่าสุดมีทะเลาะกันเลยทีเดียว ผมเป็นคนนอกไม่รู้จะให้คำปรึกษามันยังไงดี แต่ผมก็แอบเห็นด้วยกับมันนะ ที่มันเห็นแม่มันสำคัญที่สุด แต่ก็แอบสงสารแฟนมันเหมือนกันที่เหมือนหัวหลักหัวตอบางที

เพื่อนพี่น้องๆ เห็นว่าอย่างไรครับ