ขอบคุณบทนักวิทยาศาสตร์ผลิตสารตัวเขียวจอมกวนใน Flubber ที่เคยดูกับครอบครัวตอน ม.ต้น

บทพ่อผู้ทำทุกอย่างให้ได้อยู่กับลูกใน Mrs.Doubtfire

บทครูผู้ชี้ให้ศิษย์เชื่อในความฝันและเห็นความหมายของชีวิตใน Dead Poets Society ที่ไปขวนขวานหาแผ่นที่พันทิพย์จนได้ดูตอน ม.ปลาย

บทสามีตามหาภรรยาแม้ต้องลงนรกอีกกี่ขุมในหนังภาพสวยราวศิลปะบนผ้าใบใน What Dreams may Come

บทนักศึกษาแพทย์ที่ทำให้เห็นว่า คนเราสามารถทำสิ่งดี ๆ เพื่อผู้อื่นได้เสมอแม้ต้องพบเจอกับสิ่งใด จากม้วนวีดีโอที่ซื้ออย่างไม่ตั้งใจจนกลายมาเป็นเรื่องที่ผมรักที่สุดของเขาใน Patch Adams

บทอาจารย์ผู้มีปมที่เห็นคุณค่าช่วยผลักดันและไม่ต้องการให้เด็กอัจฉริยะต้องทิ้งโอกาสและจมอยู่กับอดีตเหมือนตัวเองใน Good Will Hunting

บทคนโกหกเพื่อปลอบประโลมให้เพื่อนมนุษย์ในค่ายกักกันใน Jacob the Liar

บทหุ่นยนต์ที่รู้จักความรักและสละทุกอย่างแม้แต่ความเป็นอมตะเพื่อให้ได้เป็นมนุษย์มานานนับศตวรรษใน Bicentennial Man หนังที่ทำให้น้ำตาไหลเป็นทางในห้องแลปอังกฤษเมื่อตอนปีหนึ่ง

บทพลิกมาเป็นคนร้ายที่อ่อนแอแต่อำมหิตในหนังใหญ่เรื่องที่สองที่มักไม่มีคนรู้จักของผู้กำกับที่เพิ่งเป็นดาวรุ่งในตอนนั้นอย่าง Christopher Nolan ได้มาเจอกับดาราโปรดอีกคนอย่าง Al Pacino หลายฉากในเรื่องยังติดอยู่ในหัวเสมอ
ฯลฯ

เป็นสุขที่ได้โตมากับบทบาทการแสดงของคุณ เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยหลอมรวมมาเป็นตัวเองทุกวันนี้ เพราะหนังที่คุณเล่นมักสอนให้เห็นถึงคุณค่าความหมายของชีวิตและการกล้าทำตามความฝันด้วยความสุขเสมอ

โต๊ะเรียนของผมยังพร้อมให้ลุกขึ้นไปยืนป่าวประกาศแม้วันที่คุณไม่อยู่แล้วก็ตาม...

Oh captain, my captain.