ขอเริ่มจาก

---

บัตรเดบิต
ทำไมบางร้านต้องหยิ่งยะโส ตั้งป้ายไม่รับ บัตร เดบิต
ทั้งๆที่เครื่อง EDC รับได้หมดแหละ เดบิต เครดิต
ร้านค้า ที่เป็น ผู้ขาย
ลูกค้า ที่เป็น ผู้ซื้อ
ร้านค้า เสีอก ตั้งป้ายไม่รับบัตรเดบิต เพื่อความสะดวกสบายของตัวเอง (ใครรู้สาเหตุที่แท้จริงบอกหน่อยครับ เอาในฐานะร้านค้าเลยยิ่งดี)
ลูกค้าเสียเปรียบอีกละ

---

ธนาคารไม่รับเหรียญ
ธนาคารเป็น ผู้ให้บริการ
ลูกค้าเป็น ผู้ใช้บริการ
แต่ไม่มีสิทธิเอาเงินไปฝาก หรือ ต่อให้เอาไปฝากก็โดนค่านับอีก
(เป็น ผู้ให้บริการ แต่เสีอกไม่มีเครื่องนับเหรียญ ครบทุกสาขา รองรับลูกค้าทุกประเภท)
ลูกค้าเสียเปรียบอีกละ

---

แม่ค้าไม่รับธนบัตร 1000 และ 500 (ตั้งป้ายไว้เลย) ( โดยอ้างว่าไม่มีทอน ทั้งๆที่อาจจะมีทอนก็ได้)
แม่ค้า เป็น ผู้ขาย
ลูกค้า เป็น ผู้ซื้อ แต่ไม่มีสิทธิใช้ธนบัตร ในการชำระหนี้ตามกฎหมาย
ลูกค้าเสียเปรียบอีกละ

---

สรุป พ่อค้าแม่ค้าเห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ ครับ ไม่เคยเห็นความสะดวกสบายของลูกค้าเป็นหลักเลย
คิดแค่ว่า กุเป็นคนขาย มรุงเป็นคนซื้อ มุงต้องทำตามกฎของ กุ

แต่ขอบอกกับพ่อค้า หรือ เจ้าของธุรกิจทุกคนนะครับว่า
ผมเป็นลูกค้า
ผมเลือกที่จะไม่เข้าใช้บริการของคุณก็ได้
กุถอนเงินจากมุงเมื่อไรก็ได้
กุเห็นป้าย ไม่รับ 500 , 1000 กุก็ไม่อยากจะดูสินค้ามุงแล้วถึงแม้ว่าจะเป็นของที่กุอยากได้ก็ตาม
กุเห็นป้าย ไม่รับบัตรเดบิต กุก็ไม่เหลียวแล สินค้าหรือบริการมุงเหมือนกัน
The Customer is King กุเป็นลูกค้า กุคือพระเจ้า
เงินก็เงินกุ กุจะใช้กับสิ่งที่กุใช้แล้วได้ความสะดวกมากที่สุด
ที่สำคัญกุพอใจอ่ะ 5555