ภาพรูปร่างอันอ้วนกลม ตูดที่ส่ายไปมาตอนเดิน ท่านั่งกินข้าวที่แสนเซ็กซี่ สายตาอันบ้องแบ๊วยังคงลอยอยู่ในความคิดผมตลอดเวลา

น้องจากไปมะวานตอนเช้ามืด ไปแบบกะทันหัน ทั้งที่คืนนั้นยังวิ่งเล่นซุกซนตามปกติ ไม่มีลางร้ายหรือสัณญาณบอกเหตุใดๆว่าคืนมะวานจะเป็นคืนสุดท้ายของน้องที่จะหายใจยุบนโลกใบนี้

ผมไม่รุ้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องมาเอาน้องไปจากผมแบบนี้  น้องไปแบบไม่มีสาเหตุ เหมือนนอนหลับไปเฉยๆ หรือเรียกว่าไหลตายก้อไม่น่าจะผิด ผมต่างก้อเดาหาสาเหตุไปต่างๆนาๆ ฟุ้งซ่านไปเรื่อย แต่ก้อไม่มีประโยชน์อะไร เพราะน้องคงไม่กลับมาอีกแล้ว

น้องน้ำตาลเป็นแฮมสเตอร์ไจแอนท์เพศเมีย แม้จะพิการขาหลังข้างซ้ายจะหายไปเพราะไปกัดเศษผ้าเล่นแล้วไปพันขาตัวเองแน่นจนเลือดไม่สามารถไปหล่อเลี้ยงและขาเน่าจนต้องตัดทื้งไปก้อตาม แต่น้องก้อสู้ ใช้ชีวิตแบบหนูปกติ วิ่งเล่นซุกซนตัวกลมบ๊อก ฉลาดและแข็งแรงมาก เวลาผมเรียกชื่อจะวิ่งเข้ามาหาทันที หะหะ

เลี้ยงน้องแฮมมาก้อหลายรุ่น แต่เคสนี้ทำใจยากจิงๆ กลับบ้านไปคงไม่มีน้องให้เรียกหาอีกแร้ว ได้แต่นั่งมองกรงที่ว่างปล่าวและมโนว่าน้องคงนอนหลับยุในนั้นเหมือนเช่นที่ผ่านมา

พิมพ์ไปก้อน้ำตาซึมไป อายคนบนรถจิงๆ หะหะหะ

" รักนู๋น้ำตาลมากนะคับ ยุบนสวรรค์ก้ออย่าวิ่งเล่นกะเพิ้ลเพลินจนลืมกินข้าวละ"

RIP
10/8/2557