ความป่วยของบทละครไทยที่ยืนยงมาเป็นเวลาหลายสิบปี ประเภทบทนางเอกเจ้าน้ำตา ถูกกลั่นแกล้ง ยอมจำนนแม่ผัว  มีอะไรไม่พูดจากันตรงๆ อมพะนำเอาไว้ คิดเองเออเอง แกล้งทำให้พระเอกเข้าใจผิด กลับมาครบทุกอย่าง เสียดายความสร้างสรรค์ในช่วงต้นจริงๆ ไม่น่าเลย ความน่าดูทั้งหมดถูกทำลายลงในตอนที่ 12. นี่เอง เฮ้อ!