คือที่บ้านทำ น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ แบบคิดสูตร และรูปลักษณ์ รสชาติ ของสินค้าขึ้นมาเอง แต่ทุกวันนี้ขายส่งอยู่ในตลาดขายส่งให้แม่ค้าไปขายต่อ และขาจร ขายได้กำไรวันนึงก็ 2 พันนิดๆ ขาย 5 ชั่วโมง

มีความคิดมานานแล้ว แต่ค่อยๆเรียนรู้ดูตลาด ของเฟรนไชน์อื่นๆ ไปเรื่อย คือบางเฟรนไชน์ อย่างกาแฟถุงกระดาษช่วงก่อนมาแรงมาก แต่เดี๋ยวนี้ไปที่ไหนก็มีมีหลายยี่ฮ้อด้วย ทำให้ช่วงนี้ดูแผ่วๆ   และอื่นๆ อีกหลายๆ แบรนด์  ซึงมาแรงในตอนแรก และจะแผ่วปลาย เหมือนหมูปิ้งนมสด กินกันจนเลี่ยนแล้วก็กลับไปกินหมูปิ้งแบบเดิม อันนี้ไม่ได้ว่า หรือ โจมตี เพียงยกตัวอย่างอะครับ

คือ ตอนนี้กำลังออกแบบรถเข็นโลโก้ เมนูอะไรต่างๆ เพื่อให้ขายข้างถนน ใครๆก็ซื้อได้ หรือไปตั้งบูธบนห้าง ก็ดูไม่น่าเกลียด

ก็เลยจะถามว่าถ้าขายเป็นเฟรนไชน์ จะกินไม่ยาว แต่ถ้าเป็นเจ้าของเองและเปิดสาขาไปเรื่อยๆ จ้างคนเฝ้า อันนี้จะกินได้ยาวกว่ารึป่าว
แต่พนักงานก็มีวันหยุดวันลา ไม่สบาย แฮงค์ ต่างๆ นานา  ถ้าเป็นเฟรนไชน์ก็คงคุมคุณภาพห่างๆ  หรือแบบไหนปวดหัวน้อยกว่ากันครับ

มียกตัวอย่างเฟรนไชน์ ที่ขายได้แบบยาวนานมั้ยครับ  หรือเฟรนไชน์ก็คือแรงต้น แผ่วปลาย    หรือต้อง พัฒนาสินค้าไปเรื่อยๆใช่มั้ยครับ