เรื่องมันเกิดขึ้นมานานมากแล้วแต่ผมยังจำได้ดี.......ตอนนี้ทำงานแล้วแต่เรื่องนี้ก็ยังคงเป็นที่กล่าวขานในหมู่เพื่อนเป็นเรื่องโจ๊กไป(นึกแล้วยังขำเองเลย)
ผมเป็นคนเล่าเรื่องไม่ค่อยกล้านะ เอาแบบสั้นๆเลยละกัน
เข้าเรื่องเลยละกัน....
สมัยเรียนมหาลัยมีเพื่อนหญิงที่รู้จักกันมาจากต่างจังหวัดมาขอพักด้วย 2-3 คืน (จริงๆผมแอบชอบเธอคนนี้อยู่นะ เธอน่ารักมากกทั้งนิสัยและหน้า55)
เพื่อนๆผมวางแผนทุกอย่างให้ได้........ (น่าจะเข้าใจนะครับ)555555555 ไม่ว่าจะเป็นถุงยางยัดใส่มือ ให้กุญแจห้องพักหอนอก(จริงๆผมอยู่หอใน เค้าไม่ให้ผู้หญิงเข้าไปในหอใน) ซึ่งตัวผมเองก็อาจจะมีความคิดแบบนั้นเช่นกันนะ ผู้ชายแหละครับ ธรรมดา 55555555
สิ่งที่ผมยังคงสงสัยทำไมต้อง "ผม เพื่อนผู้หญิงมีเยอะแยะมากมาย ทำต้องเลือกมาพักกับผม"
พอเจอกันผมก็พาไปที่หอดูโน้นดูนี่ไป พาไปกินข้าวตามภาษาเจ้าบ้านที่ดี พอกลับจากหอเอาโน๊ตบุคมาเปิดหนังดูไปเรื่อยเปื่อย ตอนแรกกะจะเปิดฉาก...... แต่พอมองหน้าเธอ คนที่ผมชอบกลับทำไม่ได้จริงๆ สิ่งที่ผมคิดในหัวสมองนั้นถืออะไรรู้ไหมครับ ?
เธอจะเกลียดเราไหม? เธอจะเจ็บตัวเจ็บใจไหม? ..................คำถามเต็มหัวไปหมด สามัญสำนึกดันทำงานจังหวะดีจริงๆ
สิ่งที่คิดและตัดใจในตอนนั้นคือ อยู่ใกล้ๆกับเธอแบบนี้ก็ดีแล้วววววว อย่าเล้ย อย่าฝืน จากนั้นผมก็มองเธอแล้วยิ้มให้ 1 ที
แล้วก็ปูผ้านอนข้างล่างเตียง ส่วนเธอก็นอนเตียงไป ก็คุยเรื่องต่างๆน่าๆ กันไป
ในเช้าวันนั้นผมได้ส่งเธอขึ้นรถตู้เพื่อไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเธอ จากนั้นตัวผมเองก็ไปเรียน
พอตอนเย็นก็ไปรับเธอ เพื่อกลับหอเช่นเคย (เป็นเจ้าบ้านที่ดี....) ในวันที่ 2 เพื่อนก็ยุเหมือนเดิม ด้วยความที่ผมรำคาญจึงตอบส่งๆไป "เออๆ เดี๋ยวจัดเลย"
ก็พาไปกินโน้นกินนี่ เหมือนเดิมทุกอย่างในวันแรก แต่วันนี้ต่างออกไปคือ ผมขอนอนเตียงด้วย!!! (เอาเหตุผลจริงๆ คือ ปวดหลังจ้า )
เธอก็ไม่ว่าอะไรสักคำ ในคืนนี้ก็เช่นเคยไม่เกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่ผมคิดคือ ถ้าผมชอบเธอจริงๆ หรือรักเธอจริงๆ สิ่งที่ได้มาต้องไม่ใช่ร่างกายแต่คือหัวใจ และนั่นคือการตัดสินใจของผม ผมว่าผมสุภาพบุรุษพอที่จะให้เกียรติผู้หญิงคนนี้ หลายคนคงอาจจะคิดว่าผมป๊อดหรือเปล่า คำตอบคือผมสามารถจะทำอย่างว่าได้สบายๆเลยครับ เพราะเธอตัวเล็กมาก แต่เมื่ออยู่ใกล้เธอมันทำให้ผมมีความสุขจนลืมเรื่องพวกนั้นไปได้เลย
เช้าวันต่อมาเธอบอกให้ผมไปด้วยกัน ผมก็ปฎิเสธไปเพราะกลัวเธอไม่สนุกเลยไปเที่ยวกับเธอน่ะ แต่ก็ไปส่งเธอขึ้นรถตู้เหมือนเคย
และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอเธอ เพราะในเย็นวันนั้นเธอโทรมาบอกผมว่า "วันนี้กลับดึกเดี๋ยวไปนอนห้องเพื่อนนะ"
ผมพยายามติดต่อเธอหลายครั้งแต่ก็หายไปเลย
ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังว่าผมคิดยังไง? รู้สึกยังไง? แต่มันกลับเป็นเรื่องตลกสำหรับเพื่อนๆไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้และคงจะตลกสำหรับเธอคนนั้นด้วยละมั่ง?นั่นคือสิ่งที่ผมยังคงสงสัย
มันดูตลกใช่ไหมละครับ ผู้ชายที่คิดแบบนี้
จะว่าไปก็เป็นอะไรที่ชีวิตได้ก้าวต่อไป
เล่าสู่กันฟังนะครับ.................
สมัยนี้เป็นสุภาพบุรุษคงเป็นเรื่องตลกสินะ..........
ผมเป็นคนเล่าเรื่องไม่ค่อยกล้านะ เอาแบบสั้นๆเลยละกัน
เข้าเรื่องเลยละกัน....
สมัยเรียนมหาลัยมีเพื่อนหญิงที่รู้จักกันมาจากต่างจังหวัดมาขอพักด้วย 2-3 คืน (จริงๆผมแอบชอบเธอคนนี้อยู่นะ เธอน่ารักมากกทั้งนิสัยและหน้า55)
เพื่อนๆผมวางแผนทุกอย่างให้ได้........ (น่าจะเข้าใจนะครับ)555555555 ไม่ว่าจะเป็นถุงยางยัดใส่มือ ให้กุญแจห้องพักหอนอก(จริงๆผมอยู่หอใน เค้าไม่ให้ผู้หญิงเข้าไปในหอใน) ซึ่งตัวผมเองก็อาจจะมีความคิดแบบนั้นเช่นกันนะ ผู้ชายแหละครับ ธรรมดา 55555555
สิ่งที่ผมยังคงสงสัยทำไมต้อง "ผม เพื่อนผู้หญิงมีเยอะแยะมากมาย ทำต้องเลือกมาพักกับผม"
พอเจอกันผมก็พาไปที่หอดูโน้นดูนี่ไป พาไปกินข้าวตามภาษาเจ้าบ้านที่ดี พอกลับจากหอเอาโน๊ตบุคมาเปิดหนังดูไปเรื่อยเปื่อย ตอนแรกกะจะเปิดฉาก...... แต่พอมองหน้าเธอ คนที่ผมชอบกลับทำไม่ได้จริงๆ สิ่งที่ผมคิดในหัวสมองนั้นถืออะไรรู้ไหมครับ ?
เธอจะเกลียดเราไหม? เธอจะเจ็บตัวเจ็บใจไหม? ..................คำถามเต็มหัวไปหมด สามัญสำนึกดันทำงานจังหวะดีจริงๆ
สิ่งที่คิดและตัดใจในตอนนั้นคือ อยู่ใกล้ๆกับเธอแบบนี้ก็ดีแล้วววววว อย่าเล้ย อย่าฝืน จากนั้นผมก็มองเธอแล้วยิ้มให้ 1 ที
แล้วก็ปูผ้านอนข้างล่างเตียง ส่วนเธอก็นอนเตียงไป ก็คุยเรื่องต่างๆน่าๆ กันไป
ในเช้าวันนั้นผมได้ส่งเธอขึ้นรถตู้เพื่อไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเธอ จากนั้นตัวผมเองก็ไปเรียน
พอตอนเย็นก็ไปรับเธอ เพื่อกลับหอเช่นเคย (เป็นเจ้าบ้านที่ดี....) ในวันที่ 2 เพื่อนก็ยุเหมือนเดิม ด้วยความที่ผมรำคาญจึงตอบส่งๆไป "เออๆ เดี๋ยวจัดเลย"
ก็พาไปกินโน้นกินนี่ เหมือนเดิมทุกอย่างในวันแรก แต่วันนี้ต่างออกไปคือ ผมขอนอนเตียงด้วย!!! (เอาเหตุผลจริงๆ คือ ปวดหลังจ้า )
เธอก็ไม่ว่าอะไรสักคำ ในคืนนี้ก็เช่นเคยไม่เกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่ผมคิดคือ ถ้าผมชอบเธอจริงๆ หรือรักเธอจริงๆ สิ่งที่ได้มาต้องไม่ใช่ร่างกายแต่คือหัวใจ และนั่นคือการตัดสินใจของผม ผมว่าผมสุภาพบุรุษพอที่จะให้เกียรติผู้หญิงคนนี้ หลายคนคงอาจจะคิดว่าผมป๊อดหรือเปล่า คำตอบคือผมสามารถจะทำอย่างว่าได้สบายๆเลยครับ เพราะเธอตัวเล็กมาก แต่เมื่ออยู่ใกล้เธอมันทำให้ผมมีความสุขจนลืมเรื่องพวกนั้นไปได้เลย
เช้าวันต่อมาเธอบอกให้ผมไปด้วยกัน ผมก็ปฎิเสธไปเพราะกลัวเธอไม่สนุกเลยไปเที่ยวกับเธอน่ะ แต่ก็ไปส่งเธอขึ้นรถตู้เหมือนเคย
และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอเธอ เพราะในเย็นวันนั้นเธอโทรมาบอกผมว่า "วันนี้กลับดึกเดี๋ยวไปนอนห้องเพื่อนนะ"
ผมพยายามติดต่อเธอหลายครั้งแต่ก็หายไปเลย
ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังว่าผมคิดยังไง? รู้สึกยังไง? แต่มันกลับเป็นเรื่องตลกสำหรับเพื่อนๆไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มันดูตลกใช่ไหมละครับ ผู้ชายที่คิดแบบนี้
จะว่าไปก็เป็นอะไรที่ชีวิตได้ก้าวต่อไป
เล่าสู่กันฟังนะครับ.................