#อยากแชร์ประสบการณ์ของตัวเองเป็นบทเรียนให้วัยรุ่นทุกคนค่ะ
ดิฉันเป็นนักศึกษาชั้นปีที่3ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนหน้านี้ดิฉันใช้ชีวิตเรื่อยเปื้อยแบบวัยรุ่นทั่วไป กลางวันเรียน กลางคืนปาตี้ มีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้ามาจีบ มีทั้งจริงจังบ้างและไม่จริงจังบ้าง ชีวิตค่อนข้างอิสรัะ เพราะดิฉันอยู่หอพักคนเดียวสามารถทำอะไรก็ได้
ก่อนหน้านี้ดิฉันคบ(ดูใจกับ)รุ่นพี่คนหนึ่ง เขาอายุ27ผู้ชายคนนี้ทำให้ฉันรู้สึกดีกว่าคนอื่นๆที่เข้ามา เราคบหาดูใจกันอยู่ระยะหนึ่งแต่ก็มีเรื่องที่ทำให้เราต้องห่างกันไป เพราะความคิดและวัยซึ่งต่างกัน (ดิฉันอายุ21)
หลังจากห่างจากพี่คนนี้ ฉันกลับไปใช้ชีวิตเที่ยวกลางคืนเหมือนเดิมอีกครั้ง เพื่อที่จะได้ลืมเขาเสียที ..จนฉันได้มีความสีมพันธ์กับรุ่นพี่อีกคนหนึ่ง(เป็นรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัย)เราไม่ได้ป้องกัน
เรื่องราวล่วงเลยมากว่า2เดือนจากวันที่เลิกลากับพี่คนนั้นไป จนวันหนึ่งเขาติดต่อกลับมาอีกครั้ง เรากลับมาเริ่มต้นกันใหม่เพราะต่างก็ยังคงมีความรู้สึกดีๆให้กัน ..เรื่องราวเหมือนกำลังจะไปได้ดี
จนฉันสังเกตุว่าประจำเดือนของฉันมันขาดไปหลายวัน จึงบอกพี่คนนี้ เขาบอกให้ดิฉันซื้อที่ตรวจครรถ์มาตรวจ เรื่องที่ฉันกลัวที่สุดก็เกิดขึ้นจริงๆ ..มันขึ้น2ขีด
เราตกลงกันอยู่นานหลังจากตัดสินใจจะเก็บน้องไว้ เขาพาดิฉันไปฝากครรถ์ หมอขออันตร้าซาว ผลออกมาว่าเด็กมันอายุครรถ์2เดือนครึ่ง! ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ลูกของพี่คนนี้แน่ๆเพราะเราพึ่งจะกลับมาครบกันแค่เดือนเดียว..
สิ่งที่ทำให้ฉันงงมากคือ ฉันไม่รู้ตัวมาก่อนเลยว่าได้ตั้งครรถ์กับผู้ชายคนก่อน เพราะประจำเดือนของฉีนตอนนั้นมาปกติ(กินยาคุมฉุกเฉิน)
ความรักของฉันกับพี่คนนี้เป็นอันต้องจบลงเพราะความผิดพลาดของฉันเอง ยอมรับว่าทำอะไรไม่ถูกเลย เด็กคนนี้เกิดจากความไม่ตั้งใจของฉันกับผู้ชายคนนั้น
ฉันตัดสินใจบอกผู้ชายคนที่เป็นพ่อของเด็กว่าท้อง และปรึกษากันว่าจะเอายังไง เขาบอก"แล้วแต่" ตอนแรกตั้งใจจะทำแท้ง เพราะรับไม่ได้จริงๆที่จะเลี้ยงเด็กที่ไม่ได้เกิดจากความรัก
แต่แล้วเหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้ฉันเปลี่ยนใจ ฉันตัดสินใจเก็บเด็กไว้ แลัวบอกครอบครัวแล้ว และทำใจยอมรับกับทุกสิ่งที่จะตามมา เพราะดิฉันเป็นคนทำก็ควรจะรับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองกระทำ ทุกวันนี้ดิฉันอยู่หอพักก็ยังคงอยู่คนเดียวพยายามดูแลตัวเองให้ดีที่สุด
ผู้ชายที่เป็นพ่อของเด็กก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย อีกไม่กี่วันจะเปิดเรียน ฉันก็ไปเรียนทั้งที่ตั้งครรถ์อยู่(5เดือน)ไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไง พยายามเรียนเท่าที่เรียนไหว
- อยากฝากถึงวัยรุ่นทุกคน ถ้าคิดจะมีเพศสัมพันธ์ก็ป้องกันเถอะค่ะ ถ้าพลาดไปแล้วสิ่งที่จะตามมามันยิ่งกว่าเยอะ พยายามคิดถึงพ่อแม่ให้มากนะคะ วันที่ลูกเจ็บ วันที่เราไม่มีใคร ก็มัแค่พ่อแม่ที่คอยอยู่ข้างๆเราจริงๆ-
#พิมพ์ผิดขออภัยด้วยค่ะ พอดีพิมพ์ในมือถือ
#แชร์ประสบการณ์ค่ะ ..ท้องวัยเรียน ชีวิตที่เปลี่ยนของวัยรุ่นคนหนึ่ง
ดิฉันเป็นนักศึกษาชั้นปีที่3ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนหน้านี้ดิฉันใช้ชีวิตเรื่อยเปื้อยแบบวัยรุ่นทั่วไป กลางวันเรียน กลางคืนปาตี้ มีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้ามาจีบ มีทั้งจริงจังบ้างและไม่จริงจังบ้าง ชีวิตค่อนข้างอิสรัะ เพราะดิฉันอยู่หอพักคนเดียวสามารถทำอะไรก็ได้
ก่อนหน้านี้ดิฉันคบ(ดูใจกับ)รุ่นพี่คนหนึ่ง เขาอายุ27ผู้ชายคนนี้ทำให้ฉันรู้สึกดีกว่าคนอื่นๆที่เข้ามา เราคบหาดูใจกันอยู่ระยะหนึ่งแต่ก็มีเรื่องที่ทำให้เราต้องห่างกันไป เพราะความคิดและวัยซึ่งต่างกัน (ดิฉันอายุ21)
หลังจากห่างจากพี่คนนี้ ฉันกลับไปใช้ชีวิตเที่ยวกลางคืนเหมือนเดิมอีกครั้ง เพื่อที่จะได้ลืมเขาเสียที ..จนฉันได้มีความสีมพันธ์กับรุ่นพี่อีกคนหนึ่ง(เป็นรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัย)เราไม่ได้ป้องกัน
เรื่องราวล่วงเลยมากว่า2เดือนจากวันที่เลิกลากับพี่คนนั้นไป จนวันหนึ่งเขาติดต่อกลับมาอีกครั้ง เรากลับมาเริ่มต้นกันใหม่เพราะต่างก็ยังคงมีความรู้สึกดีๆให้กัน ..เรื่องราวเหมือนกำลังจะไปได้ดี
จนฉันสังเกตุว่าประจำเดือนของฉันมันขาดไปหลายวัน จึงบอกพี่คนนี้ เขาบอกให้ดิฉันซื้อที่ตรวจครรถ์มาตรวจ เรื่องที่ฉันกลัวที่สุดก็เกิดขึ้นจริงๆ ..มันขึ้น2ขีด
เราตกลงกันอยู่นานหลังจากตัดสินใจจะเก็บน้องไว้ เขาพาดิฉันไปฝากครรถ์ หมอขออันตร้าซาว ผลออกมาว่าเด็กมันอายุครรถ์2เดือนครึ่ง! ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ลูกของพี่คนนี้แน่ๆเพราะเราพึ่งจะกลับมาครบกันแค่เดือนเดียว..
สิ่งที่ทำให้ฉันงงมากคือ ฉันไม่รู้ตัวมาก่อนเลยว่าได้ตั้งครรถ์กับผู้ชายคนก่อน เพราะประจำเดือนของฉีนตอนนั้นมาปกติ(กินยาคุมฉุกเฉิน)
ความรักของฉันกับพี่คนนี้เป็นอันต้องจบลงเพราะความผิดพลาดของฉันเอง ยอมรับว่าทำอะไรไม่ถูกเลย เด็กคนนี้เกิดจากความไม่ตั้งใจของฉันกับผู้ชายคนนั้น
ฉันตัดสินใจบอกผู้ชายคนที่เป็นพ่อของเด็กว่าท้อง และปรึกษากันว่าจะเอายังไง เขาบอก"แล้วแต่" ตอนแรกตั้งใจจะทำแท้ง เพราะรับไม่ได้จริงๆที่จะเลี้ยงเด็กที่ไม่ได้เกิดจากความรัก
แต่แล้วเหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้ฉันเปลี่ยนใจ ฉันตัดสินใจเก็บเด็กไว้ แลัวบอกครอบครัวแล้ว และทำใจยอมรับกับทุกสิ่งที่จะตามมา เพราะดิฉันเป็นคนทำก็ควรจะรับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองกระทำ ทุกวันนี้ดิฉันอยู่หอพักก็ยังคงอยู่คนเดียวพยายามดูแลตัวเองให้ดีที่สุด
ผู้ชายที่เป็นพ่อของเด็กก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย อีกไม่กี่วันจะเปิดเรียน ฉันก็ไปเรียนทั้งที่ตั้งครรถ์อยู่(5เดือน)ไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไง พยายามเรียนเท่าที่เรียนไหว
- อยากฝากถึงวัยรุ่นทุกคน ถ้าคิดจะมีเพศสัมพันธ์ก็ป้องกันเถอะค่ะ ถ้าพลาดไปแล้วสิ่งที่จะตามมามันยิ่งกว่าเยอะ พยายามคิดถึงพ่อแม่ให้มากนะคะ วันที่ลูกเจ็บ วันที่เราไม่มีใคร ก็มัแค่พ่อแม่ที่คอยอยู่ข้างๆเราจริงๆ-
#พิมพ์ผิดขออภัยด้วยค่ะ พอดีพิมพ์ในมือถือ