สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
คงไม่มีใครเข้าใจตราบใดปัญหายังไม่เกิดขึ้นกับตัวเอง.
และมันก็ยากที่จะอธิบาย ค้นหาเหตุผลมาอ้าง ก็จะไม่มีใครเข้าใจ
เพราะในทางโลกและทางธรรมใครๆก็ว่าผิด...แต่ไม่มีใครเข้าใจว่า
การที่ผู้หญิงพยายามเป็นผู้ประสานให้ครอบครัวให้อยู่ อนทน และทำทุกอย่าง
แต่ในขณะที่อีกคนไม่ได้คิดหรือไม่ได้มองตัวเองว่าได้ รักและดูแลภรรยาตัวเอง
ให้ความสำคัญกับเธอพอหรือยัง แม้แต่จะสังเกตุว่าอะไรที่ภรรยาไม่ชอบก็ไม่ควรทำ ผู้ชายก็ไม่เคยทบทวน
หรือคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองอยากทำอะไรทำ..จะพูดว่า-ดุ...พออารมณ์ดี มาขอโทษ มันจะต้องทนกันไปตลอดชีวิตหรือ? เราก็มีจิตใจ
แค่คำขอโทษพูดง่ายๆ ใครก็พูดได้. ....มันก็แล้วแต่เหตุนะคะ ว่าเรื่องอะไรอภัยได้ บางเรื่องมันตอกย้ำ
ความรู้สึก จากอภัย มันจะเริ่มเบื่อ มันคงไม่ถึงแตกหักกัน แต่มันท้อ.....ถึงบอกว่าเข้าใจคุณค่อนข้างมาก
จิตใจคนไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะถามแล้วตอนแต่งล่ะ !! ก็มันไม่รู้ว่าจุดเสียของใครที่รับไม่ได้จริง
และอะไรพอรับได้ ไอ้พอรับได้นี่แย่เพราะคุณจะต้องรับไปตลอดและนั่นคือการทน....ทน...และก็ทน
ที่รับไม่ได้ ยังไงก็ต้องเลิก. บางทีคุณก็แค่อยากแค่รัก อยากคุยด้วยเพราะคุณไม่เคยได้รับ...ถึงบอกว่าเข้าใจ
ปัญหาของคุณ..แต่ละคนมองคนละมุม อยู่ที่ประสพการณ์และปัญหาชีวิต ของแต่ละคนค่ะ. ไม่ได้สนับสนุนแต่ไม่ได้คิดว่าผิด
คนเราเกิดมาครั้งเดียว เราพยายามทำดีทำในสิ่งที่ถูกต้อง ดูแลทุกคน แต่แค่แอบรักใครสักคนไว้เป็นกำลังใจ เป็นเพื่อนกัน
พูดคุย ก็ไม่น่าจะผิดรุนแรงอะไร ....นานๆไปความรักความรับผิดชอบ มันจะปรับเพดานบินลงมาให้อยู่ระดับเพื่อนที่ดีได้เองค่ะ
ยิ่งถ้าน้องผู้ชายเป็นคนดีมีจิตใจดี...ก็จะเข้าใจและดึงคุณ มาอยู่ในระดับเพื่อนที่ดี เราจะบอกเขาหรือไม่บอก เขาก็ดูออกด้วยสัญชาตญาน
ของผู้ชายว่าเราชอบเขา . ไม่ได้ตอบแบบโลกสวย
แต่ตอบแบบเข้าใจปัญหา...คือ...ปัญหามีมากมายในชีวิต อยู่ที่เราทำความเข้าใจกับปัญหาและรู้วิธีจัดการที่เหมาะที่ควรมากกว่า
และมันก็ยากที่จะอธิบาย ค้นหาเหตุผลมาอ้าง ก็จะไม่มีใครเข้าใจ
เพราะในทางโลกและทางธรรมใครๆก็ว่าผิด...แต่ไม่มีใครเข้าใจว่า
การที่ผู้หญิงพยายามเป็นผู้ประสานให้ครอบครัวให้อยู่ อนทน และทำทุกอย่าง
แต่ในขณะที่อีกคนไม่ได้คิดหรือไม่ได้มองตัวเองว่าได้ รักและดูแลภรรยาตัวเอง
ให้ความสำคัญกับเธอพอหรือยัง แม้แต่จะสังเกตุว่าอะไรที่ภรรยาไม่ชอบก็ไม่ควรทำ ผู้ชายก็ไม่เคยทบทวน
หรือคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองอยากทำอะไรทำ..จะพูดว่า-ดุ...พออารมณ์ดี มาขอโทษ มันจะต้องทนกันไปตลอดชีวิตหรือ? เราก็มีจิตใจ
แค่คำขอโทษพูดง่ายๆ ใครก็พูดได้. ....มันก็แล้วแต่เหตุนะคะ ว่าเรื่องอะไรอภัยได้ บางเรื่องมันตอกย้ำ
ความรู้สึก จากอภัย มันจะเริ่มเบื่อ มันคงไม่ถึงแตกหักกัน แต่มันท้อ.....ถึงบอกว่าเข้าใจคุณค่อนข้างมาก
จิตใจคนไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะถามแล้วตอนแต่งล่ะ !! ก็มันไม่รู้ว่าจุดเสียของใครที่รับไม่ได้จริง
และอะไรพอรับได้ ไอ้พอรับได้นี่แย่เพราะคุณจะต้องรับไปตลอดและนั่นคือการทน....ทน...และก็ทน
ที่รับไม่ได้ ยังไงก็ต้องเลิก. บางทีคุณก็แค่อยากแค่รัก อยากคุยด้วยเพราะคุณไม่เคยได้รับ...ถึงบอกว่าเข้าใจ
ปัญหาของคุณ..แต่ละคนมองคนละมุม อยู่ที่ประสพการณ์และปัญหาชีวิต ของแต่ละคนค่ะ. ไม่ได้สนับสนุนแต่ไม่ได้คิดว่าผิด
คนเราเกิดมาครั้งเดียว เราพยายามทำดีทำในสิ่งที่ถูกต้อง ดูแลทุกคน แต่แค่แอบรักใครสักคนไว้เป็นกำลังใจ เป็นเพื่อนกัน
พูดคุย ก็ไม่น่าจะผิดรุนแรงอะไร ....นานๆไปความรักความรับผิดชอบ มันจะปรับเพดานบินลงมาให้อยู่ระดับเพื่อนที่ดีได้เองค่ะ
ยิ่งถ้าน้องผู้ชายเป็นคนดีมีจิตใจดี...ก็จะเข้าใจและดึงคุณ มาอยู่ในระดับเพื่อนที่ดี เราจะบอกเขาหรือไม่บอก เขาก็ดูออกด้วยสัญชาตญาน
ของผู้ชายว่าเราชอบเขา . ไม่ได้ตอบแบบโลกสวย
แต่ตอบแบบเข้าใจปัญหา...คือ...ปัญหามีมากมายในชีวิต อยู่ที่เราทำความเข้าใจกับปัญหาและรู้วิธีจัดการที่เหมาะที่ควรมากกว่า
สมาชิกหมายเลข 6537220 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3156346 ถูกใจ, shalimar ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1886947 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 953403 ถูกใจ, ปลาสลิดแดดเดียว ถูกใจ, foxylady ถูกใจ, PukkaGirl ถูกใจ, Chali Chali ซึ้ง, แป้นพิมพ์สีดำ ซึ้งรวมถึงอีก 10 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เคยคิดถึงผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่สามีหรือแฟนของตัวเองบ้างมั๊ยคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราทำงานร่วมกับรุ่นน้องที่เคยเรียนมหา'ลัยเดียวกันมาปีกว่าๆแล้ว พอดีเป็นเจ้าของกิจการ แล้วน้องเค้าเดินเข้ามาสมัครเอง เราก็รับไว้เพราะขาดคนช่วยพอดี อายุน้อยกว่าเรา 5-6 ปี ก็มีทานข้าวด้วยกันบ้าง เคยให้น้องเค้าขับรถไปทำธุระจังหวัดใกล้เคียงด้วยกัน ความสัมพันธ์ก็เหมือนพี่น้องเพื่อนร่วมงานกัน มีไลน์คุยกันเรื่อยๆ
เมื่อเดือนที่แล้วน้องเค้าบอกว่าจะไม่อยู่แล้วนะจะไปทำเองอีกที่นึง จะไปตั้งแต่เดือนตุลาคมนี้ อยู่ห่างจากตึกเราแค่สองกิโลเอง แต่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราเจ็บจี๊ดที่หัวใจอยู่ 2-3 วัน พึ่งเข้าใจตัวเองว่า เราชอบน้องเค้า ชอบมากจนมีความรู้สึกราวกับว่า แฟนเราจะตีจากไป อาการเหมือนคนอกหัก หลบหน้าหลบตา ไม่อยากเจอ เพราะทำใจไม่ได้ว่า เค้าจะไม่อยู่ที่ห้องทำงานเดิมอีกแล้ว เศร้าจัง
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วน้องเค้าเศร้าอะไรไม่รู้ แล้วไม่ได้มาเซ็นรับเงินเดือน พอเราเจอเราก็ถามว่าจะทำงานฟรีเหรอ น้องเค้าหน้าเศร้ามากแล้วเดินมาบอกว่า ขอกอดหน่อย เราก็กอดนะ น้องเค้าก็คุยๆปัญหาเค้ามาให้เราฟัง เรื่องแม่ เรื่องงาน
มีใครเป็นแบบนี้บ้างคะ แอบคิดถึงเค้า แอบชอบเค้า รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังห่วง อยากอยู่ใกล้ๆ อยากเห็นหน้าทุกวัน เรามีความรู้สึกว่าถึงแม้เค้าจะอายุน้อยกว่าเรา แต่ด้วยความสามารถ นิสัยใจเย็น และบุคลิกของเค้าทำให้เรารู้สึกอบอุ่นจัง ซึ่งสามีเราก็เป็นคนดีแต่เรารู้สึกโหยหาความอบอุ่น
ในเวลาที่เหลือนี้เราควรบอกน้องเค้ามั๊ยว่าเราชอบเค้าหรือทำเฉยๆลาจากกันไปตามวันเวลาดีคะ