ในที่สุด Dominion ก็ปิดซีซั่นหนึ่งไปแบบได้อารมณ์ตอนจบ Legion ไม่มีผิด... หนทางนี้ยังยาวไกลและไม่มีบทสรุป

ใครที่ยังไม่เคยดู อยากรู้ว่าเรื่องเป็นยังไง ส่วนตัวต้องแนะนำว่าเรื่องนี้เป็นแนวดราม่าครอบครัว ใครชอบแอ็คชั่นมันส์ระเบิด ผ่านเรื่องนี้ไปเลยค่ะ เพราะอาวุธที่ทรงประสิทธิภาพของซีรีส์นี้คือ คำพูด (แต่ไม่ถึงกับคมกริบเชือดเฉือนแบบ GoT นะคะ)

ข้อความหลังจากนี้จะเป็นรีวิว+สปอยล์ตามความเห็นส่วนตัวนะคะ อาจไม่เป๊ะทางทฤษฎี ดูจบปุ๊บ ก็มาอวยปั๊บเลย 55

1. พ่อ-ลูกสุขสันต์
รู้สึกซีรีส์จะใส่ประเด็นความสัมพันธ์ "พ่อ-ลูก" มาเต็มๆ (ในที่นี้ พ่อลูกของเราหมายรวมถึง ผู้บังคับบัญชา-ลูกน้อง อะไรทำนองนั้นด้วย)

พระเจ้า - เทพ/มนุษย์
เทพ - มนุษย์
จีฟ - อเล็กซ์
พ่อลูกไรเซ่น/เวียล
เอเวอลีน - เอริก้า  ...ฯลฯ

ลูกจะต้องทำตามที่พ่อบงการทุกอย่าง? ทำตามพ่อเพราะรัก หรือทำตามพ่อเพราะอำนาจ...
พ่อที่ทิ้งลูกคือพ่อที่ไม่มีความรับผิดชอบ?
เมื่อพ่อไม่ได้ดี หรือไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง ก็สมควรจะต่อต้าน โค่นล้ม?

บางครั้งเราก็อยากจะเปลี่ยนโลกให้เป็นไปในทิศทางที่เราต้องการ แต่กลายเป็นว่าเราล้มล้างระบอบเก่า แล้วสร้างระบอบใหม่+ปัญหาใหม่
โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยว่า เรากำลังหลงทางอยู่หรือเปล่า

เรื่องอเล็กซ์กับจดหมายเป็นอะไรที่ซึ้งและจุกมากสำหรับตอนจบซีซั่น อเล็กซ์เกลียดจดหมายที่พ่อเขียนก่อนทิ้งเขาไป แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งเขากลับทำแบบเดียวกัน... อีกมุมที่ตลกคือรอยสักของอเล็กซ์ อาจเป็นเหมือนจดหมายที่พ่อ(พระเจ้า) เขียนถึงลูก ข้อความที่อ่านได้ดูไม่สลักสำคัญอะไร บอกเหมือนจะตรงแต่อ้อมค้อม ...อาจเป็นการปั่นหัวของพระเจ้า? ที่อยากดูซีซั่นต่อก็เพราะความลับที่ยังไม่เปิดเผยของเรื่องต่างๆ นี่แหละ อย่างตอนผ่านๆ มา จะเห็นรอยสักบางจุด เช่นตรงหลังคอ เลือนหายไป แล้วปรากฏขึ้นใหม่ด้วย




2. อย่ามองดวงอาทิตย์ จงมองที่เงา

อันนี้ตีความเองล้วนๆ เลยนะคะ เราจะไม่รู้จักใครจริงๆ เลย ถ้าเรายังไม่เห็นด้านมืดของเขา
เวลาที่กลัว กดดัน คับขัน อารมณ์ที่เก็บซ่อนไว้จะระเบิดออกมา อย่างตอนนี้เป็นตอนของไมเคิล จากผู้ปกป้องกลายเป็นผู้ทำลาย ยิ่งนึกย้อนกลับไปฉากที่ไมเคิลขู่เดวิดว่าสำหรับเทวดาการฆ่าคนถือเป็นอาชญากรรมมั้ย...ยิ่งเจ็บจี๊ด

สำหรับปมเรื่องความรู้สึกของไมเคิลนี่น่าสนใจมาก จากการศรัทธาในมนุษย์แค่ไม่กี่คนทำให้เขาต้องปกป้องมวลมนุษยชาติ ซึ่งแน่นอนว่ารวมถึงคนเลวด้วย บางคนเกลียดเทวดา และไม่ต้องการการปกป้องด้วยซ้ำ ที่ยูรีเอลว่าไมเคิลกำลังหลงทางก็น่าจะจริง (แต่ได้ข่าวว่าแต่ละคนก็หลงทางกันหมดในซีรีส์นี้ 55)



3. ไม่มีฮีโร่ที่ขาวสะอาด และไม่มีคนชั่วที่หาดีไม่เจอ

ความเชื่อกับความจริงก็ไม่ได้ถูกต้องสอดคล้องกันซักเท่าไร ตอนฝึกงานเคยได้คุยกับตำรวจที่เป็นอดีตนายทหารออกรบคนหนึ่ง แกไม่ได้ดูหนังบู๊ สู้กันยิงกันแล้วสนุกนะ แกบอกว่าช่วงสงครามจริงๆ มันน่าหดหู่มาก ต่างคนต่างเอาตัวรอด วินาทีนั้น คนที่เรายิงอาจเป็นศัตรูหรือว่าพวกเดียวกันก็ได้...

ไมเคิลเป็นเทพผู้ปกปักรักษาที่โกหกแล้วก็มือเปื้อนเลือด เดวิดเป็นตาแก่เจ้าเล่ห์ ทำได้ทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง ดูเลวที่สุดในเรื่อง แต่ก็ไม่ใจจืดใจดำขนาดฆ่าลูกตัวเองได้ลง



ฉากที่เราประทับใจในตอนจบ เป็นฉากที่เดวิดกอดลาวิลเลี่ยม อเล็กซ์กอดลาอีธาน มันเป็นความรู้สึกที่ผสมปนเปกันหลายอย่าง ดูแล้วจี๊ดใจดี กับฉากแคลร์อ่านจดหมายที่อเล็กซ์เขียนถึงลูก ตอนนี้ความรู้สึกตอนดูเหมือนโดนกระชากหัวจับกระแทกผนังไงไม่รู้ มันมึนๆ ตึ้บๆ จี๊ดๆ


ตอนนี้ประเด็นที่นึกออกหลักๆ ก็ประมาณนี้ค่ะ นี่แหละที่ทำให้รักซีรีส์นี้ อาจจะเพราะเรารู้สึกรู้สาไปกับตัวละคร บางครั้งบางการกระทำของตัวละครมันก็มีภาพตัวเอง ภาพสังคมการเมืองไปซ้อนทับอยู่ลางๆ เลยอินเป็นพิเศษ


หนักๆ หน่วงๆ กันมาทั้งตอน พอตอนจบนี่เหมือนไปปีนผาหาเกเบรียลแต่พลัดตกลงมากลางคันเลย ยังจุกไม่หาย
เพราะฉะนั้น ไปดูภาพโมเม้นท์ต่างๆ ของนักแสดงล้างตากันค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้






















ใครจับประเด็นอื่นได้ มีฉากไหนจี๊ดใจ หรืออะไรที่ชอบ/ไม่ชอบ เชิญอวย/บ่นได้ตามอัธยาศัย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันค่ะ
กระทู้นี้เหมือนอำลาตำแหน่งติ่งท่านไมเคิลเลยนิ ซีรีส์จบก็ถือว่าหมดวาระ 55