คำเตือน [เนื้อหามีการสปอยล์] ใครอยากดูให้สนุกเต็มอรรถรส อย่าเพิ่งอ่าน...
ฝากไว้...ในกายเธอ หนังที่มาผิดทางตั้งแต่เริ่มคิด
จากหน้าหนังแล้ว มันคือหนังสยองขวัญ ที่การันตีด้วยผู้กำกับจาก ลัดดาแลนด์ และ โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต ของพี่จิม โสภณ แต่พอได้ดูจริงๆแล้ว ความสยองขวัญกลับกลายเป็นเสียงเอฟเฟ็คท์ หรือเสียงตุ้งแช่ที่ดังกว่าความหลอน และความสยองของหนังซะอีก โดยหนังพยายามบิ๊วอารมณ์ หรือกระตุ้นอารมณ์คนดูให้สุดทาง โดยใช้เสียงเอฟเฟคท์ ตึ่ง ตั้ง!! ดังๆเข้าไว้ โดยไม่ดูเลยว่า คนดูเชื่อและอินไปกับหนังหรือยัง...
ประเด็นแรกที่อยากจะพูดถึงคือ เนื้อเรื่องที่เอามาเล่า ดูเหมือนจะมาจาก การรณรงค์การใช้ถุงยางในวัยรุ่น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ไม่ได้ใหม่เลยในยุคนี้ เพราะใครๆก็รู้อยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องมาย้ำ แล้วเอาผีมาใส่ เพื่อให้เนื้อหาของหนังดูสนุกขึ้น แต่ด้วยเพราะความเป็น GTH และได้นักแสดงจาก Hormones มาเล่น ทำให้หนังดูมีอะไรน่าสนใจ และคิดว่า GTH น่าจะทำอะไรได้แปลกใหม่กว่านี้ สุดท้ายก็ตายที่ไม่มีเรื่องใหม่จะเล่า ก็แค่นั้นเอง
ประเด็นที่สองคือ หนังมาผิดแนวทาง โดยที่หนังพยายามที่จะออกมาในแนวสยองขวัญ ผีหลอก ตุ้งแช่! แต่หนังกลับกลายเป็นหนังที่มีความสยองอันน้อยนิด และใส่ความเป็นหนังฆาตกรรม ระทึกขวัญเข้าไปผสม รวมไปถึงเอาความเป็นดราม่าใส่เข้าไปอีกด้วย ซึ่งจากการที่ผมได้ดู มันเหมือนกับว่ามันมีความเป็นหนังผี 20% หนังฆาตกรรม ระทึกขวัญ 20% และดราม่าอีก 20% ส่วนที่เหลืออีก 40% มันคือสิ่งที่หนังทำไม่ถึงและฟีลลิ่งที่หายไปเยอะมาก รวมไปถึงตอนจบด้วย ซึ่งมันจบแบบเหมือนคิดต่อไม่ออกแล้ว...
ประเด็นที่สามคือ การทำหนังผีควรจะทำให้คนดู "เชื่อ" ก่อน ที่จะหลอกคนดู ด้วยเสียงเอฟเฟคต์ต่างๆ ที่ใส่มากระตุ้นให้สะดุ้งตกใจ แต่ตั้งแต่เริ่มเรื่องคนดูยังไม่ทันเชื่อในสิ่งที่หนังเล่า แต่ดันใส่เสียงเข้ามาแบบชักจูงคนดู ว่าตรงนี้ต้องกลัวนะ ตรงนี้ต้องสะดุ้งนะ! เหอะ! อย่าดูถูกคนดูขนาดนั้น! เพราะบางครั้งไม่มีเสียง ขนยังลุกได้เลย!
ประเด็นที่สี่คือ ผมคิดว่าหนังมันออกแนวไปทางระทึกขวัญ ฆาตกรรม มากกว่า ถ้าหนังเน้นไปในทางนี้ ผมเชื่อว่าหนังจะออกมาสนุกขึ้นเป็นกอง แต่ ฝากไว้..ในกายเธอ ทำออกมาแล้วดูเหมือนกั๊กๆไว้ ว่าอยากจะได้แบบนั้น แบบนู้น แบบนี้ มาใส่กันจนผสมมั่วกันไปหมด หนังเลยเหมือนขาดความสมบูรณ์ไปในแต่ละอย่าง เยอะพอสมควร
ประเด็นสุดท้าย การเล่าเรื่องตัดสลับ อดีต-ปัจจุบัน ผมคิดว่ามันเป็นการเล่าเรื่องที่ "เท่" นะ แต่ถามว่า การเล่าเรื่องแบบนี้ มันจะเท่ได้ก็ต่อเมื่อ เนื้อเรื่องมันแกร่งพอที่จะทำให้คนดูเชื่อก่อนหรือเปล่า เพราะตั้งแต่เริ่มเรื่อง หนังพยายามใช้ความเท่ตรงนี้เยอะเกินไป (โดยเฉพาะฉากท้ายๆ) จนลืมไปว่า คนดูรู้เรื่องหรือไม่ คนดูอินแล้วหรือยัง...
ประเด็นเสริม การใช้มาร์ช เก้า และต่อ จากฮอร์โมนมาเล่นในเรื่องนี้ ทำให้คนดูติดภาพจาก ฮอร์โมน แถมยังใช้คาแร็คเตอร์เดิมๆ ของแต่ละตัวละครในฮอร์โมนอีกด้วย เลยไม่มีความแปลกใหม่ และรู้ว่าตัวละครจะออกมาเป็นยังไง รวมไปถึงการแสดงของตัวประกอบบางคนที่แสดงได้แข็งมากๆๆๆๆ
แต่โดยรวมคือให้คะแนนด้าน Production ที่ยังรักษามาตรฐาน GTH เดิมไว้ได้ดีนะครับ
[Grade C+]
ปล. หนังเรื่องนี้ มี
อารมณ์คล้ายกับหนังเรื่อง Swimfan คลั่งรัก..สยิวมรณะ เมื่อปี 2002 นะครัชชช ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือเป็นหนัง Reference รึเปล่านะ ลองดูตัวอย่างสิ (หรือผมคิดไปเอง ก็ไม่รู้สินะ) >>>
ฝากไว้..ในกายเธอ หนังมาผิดทางตั้งแต่เริ่มคิด...[เนื้อหามีการสปอยล์]
คำเตือน [เนื้อหามีการสปอยล์] ใครอยากดูให้สนุกเต็มอรรถรส อย่าเพิ่งอ่าน...
ฝากไว้...ในกายเธอ หนังที่มาผิดทางตั้งแต่เริ่มคิด
จากหน้าหนังแล้ว มันคือหนังสยองขวัญ ที่การันตีด้วยผู้กำกับจาก ลัดดาแลนด์ และ โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต ของพี่จิม โสภณ แต่พอได้ดูจริงๆแล้ว ความสยองขวัญกลับกลายเป็นเสียงเอฟเฟ็คท์ หรือเสียงตุ้งแช่ที่ดังกว่าความหลอน และความสยองของหนังซะอีก โดยหนังพยายามบิ๊วอารมณ์ หรือกระตุ้นอารมณ์คนดูให้สุดทาง โดยใช้เสียงเอฟเฟคท์ ตึ่ง ตั้ง!! ดังๆเข้าไว้ โดยไม่ดูเลยว่า คนดูเชื่อและอินไปกับหนังหรือยัง...
ประเด็นแรกที่อยากจะพูดถึงคือ เนื้อเรื่องที่เอามาเล่า ดูเหมือนจะมาจาก การรณรงค์การใช้ถุงยางในวัยรุ่น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ไม่ได้ใหม่เลยในยุคนี้ เพราะใครๆก็รู้อยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องมาย้ำ แล้วเอาผีมาใส่ เพื่อให้เนื้อหาของหนังดูสนุกขึ้น แต่ด้วยเพราะความเป็น GTH และได้นักแสดงจาก Hormones มาเล่น ทำให้หนังดูมีอะไรน่าสนใจ และคิดว่า GTH น่าจะทำอะไรได้แปลกใหม่กว่านี้ สุดท้ายก็ตายที่ไม่มีเรื่องใหม่จะเล่า ก็แค่นั้นเอง
ประเด็นที่สองคือ หนังมาผิดแนวทาง โดยที่หนังพยายามที่จะออกมาในแนวสยองขวัญ ผีหลอก ตุ้งแช่! แต่หนังกลับกลายเป็นหนังที่มีความสยองอันน้อยนิด และใส่ความเป็นหนังฆาตกรรม ระทึกขวัญเข้าไปผสม รวมไปถึงเอาความเป็นดราม่าใส่เข้าไปอีกด้วย ซึ่งจากการที่ผมได้ดู มันเหมือนกับว่ามันมีความเป็นหนังผี 20% หนังฆาตกรรม ระทึกขวัญ 20% และดราม่าอีก 20% ส่วนที่เหลืออีก 40% มันคือสิ่งที่หนังทำไม่ถึงและฟีลลิ่งที่หายไปเยอะมาก รวมไปถึงตอนจบด้วย ซึ่งมันจบแบบเหมือนคิดต่อไม่ออกแล้ว...
ประเด็นที่สามคือ การทำหนังผีควรจะทำให้คนดู "เชื่อ" ก่อน ที่จะหลอกคนดู ด้วยเสียงเอฟเฟคต์ต่างๆ ที่ใส่มากระตุ้นให้สะดุ้งตกใจ แต่ตั้งแต่เริ่มเรื่องคนดูยังไม่ทันเชื่อในสิ่งที่หนังเล่า แต่ดันใส่เสียงเข้ามาแบบชักจูงคนดู ว่าตรงนี้ต้องกลัวนะ ตรงนี้ต้องสะดุ้งนะ! เหอะ! อย่าดูถูกคนดูขนาดนั้น! เพราะบางครั้งไม่มีเสียง ขนยังลุกได้เลย!
ประเด็นที่สี่คือ ผมคิดว่าหนังมันออกแนวไปทางระทึกขวัญ ฆาตกรรม มากกว่า ถ้าหนังเน้นไปในทางนี้ ผมเชื่อว่าหนังจะออกมาสนุกขึ้นเป็นกอง แต่ ฝากไว้..ในกายเธอ ทำออกมาแล้วดูเหมือนกั๊กๆไว้ ว่าอยากจะได้แบบนั้น แบบนู้น แบบนี้ มาใส่กันจนผสมมั่วกันไปหมด หนังเลยเหมือนขาดความสมบูรณ์ไปในแต่ละอย่าง เยอะพอสมควร
ประเด็นสุดท้าย การเล่าเรื่องตัดสลับ อดีต-ปัจจุบัน ผมคิดว่ามันเป็นการเล่าเรื่องที่ "เท่" นะ แต่ถามว่า การเล่าเรื่องแบบนี้ มันจะเท่ได้ก็ต่อเมื่อ เนื้อเรื่องมันแกร่งพอที่จะทำให้คนดูเชื่อก่อนหรือเปล่า เพราะตั้งแต่เริ่มเรื่อง หนังพยายามใช้ความเท่ตรงนี้เยอะเกินไป (โดยเฉพาะฉากท้ายๆ) จนลืมไปว่า คนดูรู้เรื่องหรือไม่ คนดูอินแล้วหรือยัง...
ประเด็นเสริม การใช้มาร์ช เก้า และต่อ จากฮอร์โมนมาเล่นในเรื่องนี้ ทำให้คนดูติดภาพจาก ฮอร์โมน แถมยังใช้คาแร็คเตอร์เดิมๆ ของแต่ละตัวละครในฮอร์โมนอีกด้วย เลยไม่มีความแปลกใหม่ และรู้ว่าตัวละครจะออกมาเป็นยังไง รวมไปถึงการแสดงของตัวประกอบบางคนที่แสดงได้แข็งมากๆๆๆๆ
แต่โดยรวมคือให้คะแนนด้าน Production ที่ยังรักษามาตรฐาน GTH เดิมไว้ได้ดีนะครับ
[Grade C+]
ปล. หนังเรื่องนี้ มีอารมณ์คล้ายกับหนังเรื่อง Swimfan คลั่งรัก..สยิวมรณะ เมื่อปี 2002 นะครัชชช ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือเป็นหนัง Reference รึเปล่านะ ลองดูตัวอย่างสิ (หรือผมคิดไปเอง ก็ไม่รู้สินะ) >>>