ปกติผมเวลาเด็กๆ ประถม ส่งการบ้านให้ครูตรวจ ก็จะคลุกจะคลานเข่าไปให้หาครูที่โต๊ะครู

สมัย ม.ปลาย ไม่เชิงพลาด แต่ลืมตัวจริงๆ อาจจะลืมหลายครั้งแต่ครั้งนั้น โดนอ.ท่านหนึ่ง ตบหัว จนจำได้ว่า
ทีหลังเธอจะมาหาฉัน เธออย่ามายืนค้ำหัวผู้ใหญ่ มันไม่ดี... เหตุการณ์นี้เลยเป็นที่จดจำมาถึงทุกวันนี้

พอเข้ามหาลัย ก็มีเหตุการณ์ที่ต้องไปพบอาจารย์ในห้องพักอาจารย์
ก็มีครั้งนึง อาจารย์นั่งบนเก้าอี้ แต่อีกฝั่งที่ผมจะไปคุยด้วย ไม่มี ผมเลยนั่งคุกเข่าแบบที่ถูกสอนมา
แล้วอาจารย์ก็บอกว่า ไม่ได้ๆ เธอๆไปหาเก้าอี้มา ตอนนั้นก็ไม่ได้เอะใจอะไร ได้แต่คิดเล่นๆว่า
ทำไมอาจารย์ถึงให้เรานั่งเสมอกัน

พอเวลาผ่านไป เพิ่งเจอเหตุการณ์สดๆร้อนๆ
คือครั้งนี้ เป็นอาจารย์อีกท่าน ไปพบอาจารย์เช่นเดิม ลักษณะเดิม คราวนี้แปลกจนเกิดข้อสงสัย
คืออาจารย์ก็ให้ยืน ไม่ให้นั่งคุกเข่าฟังแก พอจะไปหาเก้าอี้ แกบอกไม่ต้อง
อาจารย์ก็ให้ผมยืนแบบนั้นนานมาก

รู้สึกอาจารย์เป็นกันเองดีครับ ดูอบอุ่น และรักมากด้วย ทำให้เรากล้าเข้าหามากขึ้น

(อาจารย์ที่เจออายุราวๆ50ต้นๆถึง50ปลายๆครับ)

ผมก็เลยอยากถามว่า
เพื่อนๆในพันทิป มีเหตุการณ์อะไรแบบนี้ไหม
ไม่ได้อยากจะต้องหาคำตอบที่ชัดเจนนะ
แค่รุ้สึกแปลกใจ กับการวางตัวของผู้ใหญ่ที่ไม่เหมือนกัน
แต่ก็ชอบแบบเป็นกันเอง ก็ดีครับ ทำให้เรากล้าถาม กล้าพูด