เมื่อช่วง สายๆ ออกไปซื้อของกินของใช้ที่ 7-11

ก็ซื้อหลายอย่างค่ะ ชิ้นเล็กชิ้นน้อย รวมๆกันมา มาถึงตอนคิดเงิน มีเปิดอยู่ เครื่องเดียว ไม่มีลูกค้า เราเข้าไปวางของ
พนักงานก็คิดไปเรื่อยๆ พอมาถึง ผงซักฟอกแอทแทค เรา ซื้อ ห่อเล็ก 20 บาท 1 ห่อ เพราะปกติผ้าเราส่งร้าน เอามาซักแค่ถุงเท้า นานๆที

พนักงาน เอาสินค้าตื๊ดผ่านบาร์โค๊ด แต่ด้วยความช้า หรือ พลาด บาร์โค๊ด อ่าน 2 รอบ คือ คิดเกินไป 1 รอบค่ะ

พนักงาน : มองหน้าเรา แล้วบอกว่า ..... !! เอาอีกห่อนึงได้ไหม (พร้อมชูผงซักฟอกให้ดู)

เรา: ไม่ค่ะ  
(คือประเด็น ซื้อหลายอย่างแล้ว และจะซื้อ 20 x 2 ไปทำไม ถ้าต้องจ่าย 40 บาท มีขนาด 30 กว่าบาทนิดๆ มันได้ขนาดใหญ่กว่า และถูกกว่า)

พนักงาน : ถอนหายใจ..... พี่คะ คือมันสแกนไป 2 รอบค่ะ ถ้าพี่ไม่เอาอีก 1 ถุง มันจะต้องแก้ไขรายการทั้งหมด สแกนใหม่ทั้งหมด ต้องมาเปลี่ยนใบเสร็จ บลาๆๆๆๆๆ  ... พร้อม กับ จ้องหน้าเรา

เรา: ค่ะ

พนักงาน : พูดเสียงดังขึ้นแบบรำคาญ .... งั้นหนูเอาเองก็ได้!!!

คือเงิน 20 บาท เราไม่ได้เสียดายนะคะ แต่มันไม่ใช่ความผิดเรานะคะ คุณทำเอง แล้วมาชักแม่น้ำทั้ง 5 เพื่อบอกว่า ... แกต้องไปหยิบอีกถุงนึงนะ!!!! เอิ่ม.... แล้วยังไง ก็คนมันไม่ได้ใช้ จริงๆจะไปหยิบก็ได้ เพื่อให้เรื่องมันจบๆ แต่อยากรักษาสิทธิตัวเองไว้ เพราะไม่ได้อยากได้ ถุงนึงซักแค่ถุงเท้านิดเดียวก็ใช้เป็นเดือนแล้วค่ะ  อาจจะมองว่าเราเรื่องมาก หยิบๆซะก็หมดเรื่อง แต่คุณพนักงานมาพูดโยนความผิดให้เราเฉยเลย เราก็ยืนนิ่ง ตอบแค่ "ค่ะ" แล้วยิ้มหวานๆอย่างเดียว อิอิ

ปล. ขำๆ : . ที่เจ็บจี๊ดดดดดกว่านั้น พนักงานนี่น่าจะรุ่นน้าเรา แต่เรียกเราว่าพี่ เรียกตัวเองว่าหนู โอ๊ยยยย เจ็บไปถึงใจ